تقریباً ۵۴۰ میلیون سال پیش، اجداد ما موجودات ناچیزی بودند که اندازه‌شان از چند میلی‌متر بیشتر نبود. آن‌ها در لایه‌های رسوبات دریاهای کم‌عمق لول می‌خوردند، شکارهای کوچک خود را قورت می‌دادند، بدنشان کیسه‌ای شکل بود و آب را در ناودان مخروطی‌شکل اطراف دهان خود بیرون می‌انداختند.
جاندارانی به این کوچکی به خوبی فسیل نمی‌شوند و به همین دلیل است که این مرحله از تکامل بسیار ناشناخته می‌باشد. اکنون نهانگاهی از ۴۵ موجود در ایالات Shaanxi در چین مرکزی از زیر خاک درآمده است. این ماجرا توسط ژورنال Nature به واسطه‌ی تیمی به رهبری Jian Han از دانشگاه Northwest چین توصیف شده است.
این موجودات قدیمی‌ترین اعضای گروهی باستانی به نام دم‌دهان‌داران (Deuterostomes) می‌باشند که تاکنون شناخته شده است. این گروه که بسیار نزدیک به قاعده‌ی شجره‌نامه‌ی زندگی موجودات هستند، نه تنها برای انسان‌ها، بلکه برای گستره‌ی عظیمی از موجودات، از خارپشت و ستاره‌ی دریایی گرفته تا خانواده‌ی بزرگی از گیاهان جد محسوب می‌شوند.
دم‌دهان‌داران (Deuterostomes) نامی که در یونانی به معنای Mouth Second می‌باشد، نامیست که از طرف آناتومیست‌ها برای تمایز آن‌ها از پروتوستوم‌ها یا Mouth Firsters اطلاق شده است. این‌ها نیز اعضای دیگر گروه بزرگی از جانداران با تقارن دوطرفه می‌باشد. در رویان اولیه –کره‌ای از سلول‌ها که پس از مدت کوتاهی از باروری تخم شکل می‌گیرد- پروتوستوم‌ها ابتدا دهان را شکل می‌دهند و سپس دم را. دم‌دهان‌داران آن را در جهتی دیگر انجام می‌دهند.
موضوع عجیب این اکتشاف این است که فسیل‌های دم‌دهان‌داران جدید به نظر می‌آید دم نداشته باشند و احتمالاً از دهان برای تخلیه استفاده می‌کرده‌اند. حداقل این‌طور می‌توان گفت که محققان نتوانسته‌اند چیزی بیابند. ماده در کل خرد شده و با وجود اینکه خوب محافظت شده است، شاید شواهد نادیده گرفته شده‌اند.
فسیل‌ها در لایه‌های سنگی پیدا شده‌اند و بیان شده که بعضی از آن‌ها ۵۴۰ میلیون سال قدمت داشته‌اند. اخبار این فسیل‌ها را با عنوان ابتدائی‌ترین اجداد ماقبل‌تاریخ شناخته شده‌ی انسان قلمداد کرده و آن‌ها را به وضعیت‌شان به عنوان اولین دم‌دهان‌داران شناخته‌شده ارجاع داده‌اند. با این که فسیل‌های شناخته‌شده‌ی قدیمی‌تری نیز وجود دارند ولی در جایی از شجره‌نامه‌ی حیات قرار می‌گیرند که به انسان ربطی ندارد.
