والتر گیلبرت
تولد: ۲۱ مارس ۱۹۳۲
وفات: در قید حیات میباشد.
ملیت: آمریکایی
۲۱ام مارس، سالروز ولادت والتر گیلبرت است.
والتر گیلبرت زیستشناس مولکولی که مشترکا جایزهی نوبل شیمی سال ۱۹۸۰ را ، به خاطر گسترش متدی برای تعیین توالی نوکلئوتیدهای پیوندی در مولکولهای رشتهای نوکلئوتید اسیدها (DNA – RNA ) دریافت کرد.
گیلبرت در رشتهی فیزیک از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد. سپس مدرک دکترای تخصصی (Ph.D) خود را در ریاضیات از دانشگاه کمبریج اخذ کرد. وی در سال ۱۹۵۸ به عنوان مدرس فیزیک به دانشگاه هاروارد پیوست و با ترفیع رتبه، به مقام استادیاری فیزیک نائل شده؛ و سپس در سال ۱۹۶۴ دانشیار بیوفیزیک و در سال ۱۹۶۸ استاد تمام بیوشیمی گشت. سپس او در سال ۱۹۷۴ استاد بیولوژی مولکولی انجمن سرطان آمریکا در هاروارد شد.
در نیمه دوم دههی ۱۹۶۰ او نظریهی ژاک مونود و فرانسوا ژاکوب را که بیان میکرد :(( «پروتئین مانعشونده» مسئولیت ژنها برای شروع و پایان سنتز پروتئین را کنترل میکند. )) تحکیم کرد.
او توانست وجود پروتئین مانع – «پروتئین تنظیمکننده»- را در باکتری اشریشیا کولی اثبات کند، نقش این پروتئین، جلوگیری از ساخت یک آنزیم خاص، مگر در زمان وجود لاکتوز، با عملکرد روی ژن آن آنزیم است. در دههی ۱۹۷۰ گیلبرت از تکنیک ژل الکتروفورز برای خواندن توالی نوکلئوتیدی قطعههای DNA استفاده کرد. متد مشابهی، مستقلا توسط سانگر توسعه یافت.
در سال ۱۹۷۹ در حالی که پیوستگی خود را با هاروارد حفظ کرده بود، به گروهی از دانشمندان و بازرگانان پیوست تا «بیوژن» تاسیس شود؛ یک شرکت تجاریِ تحقیقاتِ مهندسی ژنتیک.
در سال ۱۹۸۵ گیلبرت از بیوژن استعفا کرد؛ و در حالی که به تدریس در هاروارد ادامه میداد، سخنگوی رئیس «پروژهی ژنوم انسان» شد؛ یک تلاش با بودجهی دولتی برای تکمیل نقشهی توالی ژنها در DNA انسانی. وی در سال ۱۹۸۷ از هاروارد بازنشسته شد.
مقالات مرتبط با اسیدنوکلئیکها را در دکتر مجازی بخوانید: