درد آرنج معمولاً مشکلی جدی نیست، اما به دلیل کاربرد زیاد آرنج، بسیار آزاردهنده است. آرنج مفصلی پیچیده سات که به شما اجازۀ خم شدن و باز شدن، در کنار چرخش دست و ساعد را می‌دهد. از آن‌جایی که بیشتر حرمات تلفیقی از این حرکات هستند، تعیین دقیق این که کدام حرکت باعث احساس درد در ناحیۀ آرنج می‌شود، گاهاً دشوار است.
علل
درد آرنج معمولاً در اثر استفادۀ بیش از اندازه پیش می‌آید. بسیاری از ورزش‌ها، سرگرمی‌ها و مشاغل با حرکات تکرارشوندۀ دست‌ها، مچ‌ها و بازوها درگیر هستند.درد آرنج گاهاً می‌تواند نتیجۀ آرتروز باشد، اما در کل آسیب‌های ناشی از فرسودگی در مفصل آرنج کم‌تر از سابر مفاصل اتفاق می‌افتند.
رایج‌ترین علل درد آرنج عبارتند از:
- شکستگی بازو
- ورم کیسه‌های مفصلی
- دررفتگی آرنج
- اپی‌کوندیلیتیس میانی (آرنج گلف‌باز)
- آرتروز
- استئوکندریت
- آرتریت روماتوئید
- رگ‌به‌رگ شدن
- شکستگی تنشی استخوان
- التهاب تاندون
- اپی‌کوندیلیتیس خارجی (آرنج تنیس‌باز)
- آسیب‌های پرتابی
- اعصاب تحت‌فشار
مراجعه به پزشک
در شرایط زیر به اورژانس مراجعه کنید:
- تغییرشکل و دفرم شدن واضح آرنج
- بیرون‌زدگی استخوانی
در شرایط زیر به پزشک خود مراجعه کرده یا شرایط خود را با او در میان بگذارید:
- درد شدید، تورم و کبودی اطراف مفصل
- مشکل در حرکت طبیعی آرنج
- درد آرنجی که بعد از مراقبت‌های خانگی افزایش نمی‌یابد
- دردی که در شرایط استراحت و عدم استفاده حس می‌شود.
- افزایش قرمزی، تورم یا درد در ناحیۀ آسیب‌دیده
مراقبت‌های شخصی
بیشتر دردهای ناحیۀ آرنج با اقدامات خانگی تسکین‌پذیر هستند. از جملۀ این اقدامات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- محافظت: مانع مصدومیت بیشتر محل آسیب‌دیده شوید.
- استراحت: از فعالیتی که موچب مصدومیت شده، دوری کنید.
- استفاده از یخ: روزی سه بار، و هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از بسته‌های سرمازا استفاده کنید.
- پانسمان: از پانشمان فشاری برای کاهش تورم استفاده کنید.
- قرار دادن آرنج در موقعیت بالاتر: با قرار دادن بازوی خود در موقعیتی بالاتر، به کاهش ورم آن کمک کنید.
