آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای درمان توبرکلوزیس استفاده می‌شوند، پتانسیل درمان برخی از مشکلات اجتماعی مرتبط با بیماری اوتیسم مورد استفاده قرار گیرند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که داروی d-سیکلوسرین می‌تواند عملکرد ژن PCDH10 را که در بیماری اوتیسم دخالت دارد، تحت تأثیر قرار دهد.
پروفسور ادوارد برادکین (Edward Brodkin) از داتشگاه پنسیلوانیا، اخیراً نتایج تحقیقات خود و همکارانش را در مجله‌ی Biological Psychiatry منتشر ساخته است.
اختلال طیف اوتیسم یا ASD بیماری پیش‌رونده‌ای است که مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
دلیل اصلی ابتلا به بیماری اوتیسم هم‌چنان ناشناخته است؛ اما دانشمندان عقیده دارند ژن‌های دخیل می‌توانند نقشی اساسی ایفا کنند. یکی از این ژن‌ها، PCDH10 است.
بنابر نتایج تحقیقات پروفسور برادکین و همکارانش، ژن PCDH10 در بخش آمیگدال مغز بیان می‌شود. آمیگدال در بیماران اوتیسم با اختلال مواجه می‌شود؛ در نتیجه رفتارهای فرد تحت تأثیر قرار می‌گیرند؛ هرچند که چگونگی عملکرد عصبی در آمیگدال که منجر به تعیین رفتارهای اجتماعی می‌شود سابقاً ناشناخته بود.
PCDH10 سبب کاهش زیرواحد گیرنده‌ی NMDA گلوتامات می‌شود
برای شروع، داشنمندان ابتدا می‌بایست فهم بهتری از نقش PCDH10 در اختلالات رفتاری بیماران مبتلا به اوتیسم، می‌یافتند؛ بنابراین، تیم تحقیقاتی شروع به آنالیز نورون‌های آمیگدال مغز موش‌هایی کردند که به‌شکل مصنوعی، دارای نقص تعداد کمتر یک کپی از PCDH10 نسبت به موش‌های سالم هستند. عملکرد این ژن در این موش‌ها کاهش یافته بود.
پژوهشگران پی بردند که این نورون‌ها، کاهشی در سطح زیرواحد گیرنده‌ی NMDA گلوتامات ایجاد می‌کنند که به نوعی نشان‌دهنده‌ی اختلال در مدار نورون‌ها می‌باشد. در نتیجه‌ی این اختلال، رفتارهای اجتماعی موش‌ها دستخوش تغییراتی می‌شود.
نکته‌ی تأمل‌برانگیز، تأثیرپذیری بیشتر موش‌های مذکر از این تغییرات، نسبت به موش‌های مونث می‌باشد.
بهبود اختلالات اجتماعی با D-سیکلوسرین
در مرحله‌ی بعد، دانشمندان به تجویز نوعی آنتی‌بیوتیک با نام D-سیکلوسرین روی‌آوردند که برای درمان توبرکلوزیس و عفونت مجاری ادرار استفاده می‌شود. تیم تحقیقاتی توضیح دادند که این دارو می‌تواند سبب افزایش گیرنده‌هایی شود که در بیماری اوتیسم کاهش می‌یابند. تحقیقات سابق نیز نشان می‌دهند که که این دارو می‌تواند برای درمان اختلال اضطراب مورد استفاده قرار گیرد.
با ادامه یافتن روند درمان، محققان پیشرفت‌هایی در رفتارهای اجتماعی موش‌ها مشاهده کردند.
با وجود این‌که دانشمندان توانستند از مکانیسم تاثیر PCHD10 بر بیماری اوتیسم پرده بردارند، راه‌های کشف درمانی جدید برای این بیماری هم‌چنان به تحقیقات گسترده‌ای نیازمند است.
