انتشار این مقاله


چگونه انسان‌ها خودشان را اهلی کرده‌اند؟

مدت‌ها قبل از این که انسان‌ها حیوانات دیگر را اهلی کنند، احتمالا خودشان را اهلی کرده‌اند!

مدت‌ها قبل از این که انسان‌ها حیوانات دیگر را اهلی کنند، احتمالا خودشان را اهلی کرده‌اند!

برخی دانشمندان بیان کرده‌اند که طی نسل‎های متمادی، انسان‌ها بین خودشان برای رام شدگی منتخب شدند. نتیجه این فرآیند تغییرات ژنتیکی بود. تحقیقات مختلف اخیر نشان می‌دهد که انسان‌ها نیز همانند گونه‌های اهلی‌شده‌ی دیگر شکل گرفته و متناسب شده اند. ریچارد ورانگهام، بیولوژیست و نخستین‌شناس از دانشگاه هاروارد می گوید:

رام شدگی احتمالا به کاهش عکس‌العمل‌های تهاجمی_خوی “پرواز دسته جمعی”که حیوان را مجبور می‌کند در کوچک‌ترین چالش‌ها دندان های خودرا به کار گیرد و تهاجمی و درنده برخورد کند_منجر شد. نسان‌ها به وضوح در این حس رام شده‌اند. ما ممکن است استعداد زیادی برای تهاجم عمدی داشته باشیم ولی به هر بیگانه‌ای که با آن برخورد می‌کنیم حمله نمی‌کنیم.

در ۲۰۰.۰۰۰سال گذشته، گاهی انسان‌ها شروع به از بین بردن هم‌نوعان خود با عکس‌العمل‌های شدیدا تهاجمی کردند. مهارت‌های پیچیده اجتماعی روز به روز به انسان‌های اولیه اجازه داد تا بر علیه زورگویان با یکدیگر متحد شوند. همچنین این که امروزه شکارچیان همان‌گونه شناخته می شوند؛ کسانی که موفق بودند و پیشی می‌گرفتند.

انسان‌ها حتی اهلی شده نیز به نظر رسیدند. صورت ما در مقایسه با انسان های غارنشین کوتاه‌تر با خط ابروی کوچ‌کتر است و چهره‌ی مردهای کنونی بیشتر شبیه زن‌های آن دوران است!

شواهد به دست آمده از DNA، تعریف خوداهلی‌شدگی را اصلاح می‌کند

انتونیو بنیتز_بوراکو که تغییرات تدریجی گویش را در دانشگاه هاروارد مطالعه می‌کند می گوید:

منتخب شدن به عنوان انسان‌های کمتر تهاجمی همچنین به ما کمک می‌کرد که به عنوان یک گونه اجتماعی پیشرفت و جلوه کنیم. او بیان کرد که homo sapiensهای اولیه (در زبان لاتین یعنی انسان) قادر به اندیشه‌کردن شدند ولی هنوز گویش نداشتند. ما در داشتن مغز های مدرن و پیشرفته امروزی بودیم ولی رفتار مدرن و امروزی نداشتیم.
وقتی که انسان ها “خوداهلی کردن”را شروع کردند، تغییرات سلول‌های نورال کرست (تیغه عصبی) ما را به سمت گونهای بسیار ارتباطی بودن سوق داد. اتفاقات مشابهی که در مرغان نغمه سرا می افتد؛ پرنده‌های اهلی شده صداهای پیچیده‌تری نسبت به همتایان وحشی خود دارند. چیزی که افزون‌تر است این است که “خوداهلی کردن “احتمالا فراتر از آن چیزی است که زمانی تصور می‌شد.

بونوبوها در مقایسه با شامپانزه‌ها (که خویشاوندی نزدیکی با بونوبوها دارند ولی خشن‌تر از آن‌ها هستند) در گروه‌های مسالمت آمیزتری زندگی می‌کنند. بنابراین، اگر برای اهلی‌کردن خود قدم برداشته باشند، احتمالا تنها کسانی نبوده‌اند که این کار را کرده‌اند.

نارون دادخواه


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید