بطری‌ها و وسایل پلاستیکی تنها بخش کوچکی از پلاستیک‌هایی هستند که دریاها و اقیانوس‌ها را آلوده کرده‌اند. بخش قابل توجهی از پلاستیک‌های دریایی به صورت بقایای پلاستیک‌ها هستند که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند؛ این گروه را میکروپلاستیک می‌نامیم.
مقاله مرتبط: دانشمند ۱۱ ساله‌ی آمریکایی موفق به حل مشکل آلودگی سرب شد!
دکتر Gabriel Erni-Cassola و دکتر Joseph A. Christie-Oleza از دانشگاه Warwick دریافتند که می‌توان کوچک‌ترین میکروپلاستیک‌های موجود در اقیانوس را با روشی جدید و ارزان قیمت، شناسایی کرد. روش‌های سنتی تنها قادر به حذف ذرات با اندازه‌ای حدود یک میلی‌متر بود. اما این روش می‌تواند میکروپلاستیک‌ها را تا ابعاد بسیار کوچک (در حدود ۲۰ نانومتر) با کمک رنگ فلوئورسنت شناسایی کنند.
رنگ فلورسنت به طور خاص به ذرات پلاستیک متصل شده و آن‌ها با کمک میکروسکوپ فلوئورسنت قابل مشاهده می‌کند. این امر دانشمندان را قادر به تشخیص و اندازه‌گیری مقدار این مواد می‌کند. برای آزمایش این روش، محققان نمونه‌هایی از آب دریا و شن و ماسه‌های سواحل انگلیس را تهیه کردند. آن‌ها ابتدا نمونه‌ها را با استفاده از روش سنتی پاک‌سازی کردند و سپس با استفاده از ین روش جدید حضور ذرات میکروپلاستیک را بررسی کردند. نتایج نشان دهنده‌ی حضور مقادیر قابل توجهی از این ذرات بود.
این نتایج نشان‌دهنده‌ی لزوم تحقیقات بیشتری برای درک عاقبت ضایعات پلاستیکی در اقیانوس است.
مقاله مرتبط: آلودگی هوا ذرات ریز مغناطیسی را به مغز می‌فرستد
نکته‌ی جالب توجه این که محققان دریافتند، بیشترین فراوانی ذرات شناسایی شده با این روش مربوط به پلی پروپیلین است. این پلی‌مر در بسته بندی و ظروف غذا کاربرد دارد. این یافته، به نوبه‌ی خود نشان می‌دهد چگونه عادات ما بر وضعیت اقیانوس‌ها تاثیر می‌گذارد.
گزارش‌های قبلی اعلام کرده بودند که تنها یک درصد از میزان زباله‌ی پلاستیکی تخیمن زده شده در سطح اقیانوس‌ها، به صورت میکروپلاستیک یافت شده‌اند. اما بعد از ابداع این روش گفته شد که ۹۹ درصد دیگر نیز یافت شدند. اما آیا واقعا کل ۹۹ درصد باقی مانده یافت شده‌اند؟
