انتشار این مقاله


کنه‌های ۹۹ میلیون ساله خون دایناسورها را مکیده‌اند!

براساس مجموعه‌ای از فسیل‌های کهربایی میانمار، کنه‌ها ۹۹ میلیون سال پیش خون دایناسورها را می‌مکیدند.

کنه‌ها به عنوان ناقلان بیماری ممکن است تهدیدی برای کوهنوردان و حیوانات خانگی باشند. اما با این حال این موجودات از اساتید بقا به شمار می‌روند. براساس مجموعه‌ای از فسیل‌های کهربایی میانمار، این انگل‌ها ۹۹ میلیون سال پیش خون دایناسورها را  می‌مکیدند. در یکی از این نمونه‌ها که در آن کنه‌ای از پر نوعی دایناسور آویزان مانده است، قدیمی‌ترین شواهد مستقیم در مورد تغذیه این انگل‌های باستانی دراختیار می‌گذارد. ریکاردو پرزدلا فوئنته، دیرینه‌ شناس موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد در انگلستان، از این یافته به عنوان رویای دیرینه شناسان یاد می‌کند.

کهربا شیره‌ی سفت شده‌ی درخت است که جزئیات حیواناتی را که در آن به دام افتاده‌اند، حفظ می‌کند. نمونه‌های کهربا چندین سرنخ را نشان می‌دهند که کنه‌ها از دایناسورها تغذیه می‌کردند. یکی از مستقیم‌ترین شواهد، چنگ زدن پر متعلق به یک دایناسور تروپود است. این دایناسور بعد‌ها باعث تکامل پرندگان مدرن می‌شود. از دیگر شواهد وجود ۲ کنه است که موهایی متعلق به  یک نوع لارو سوسک که ظاهرا در لانه‌ی دایناسور‌ها بوده، به آن‌ها چسبیده است. یافتن انگلی به همراه بقایای میزبان آن غیرمعمول است. این کهربا اولین شاهد مستقیم ما از کنه‌های باستانی است که خون دایناسورها را مکیده‌اند.


مقاله مرتبط: شاید اگر دایناسورها منقرض نشده بودند، قورباغه‌ها تا این حد زیاد نبودند!


نمونه‌هایی که در Nature Communications گزارش شده است، از کهربایی معروف در میانمار بدست آمده است که به نظر می‌رسد ۹۹ سال داشته باشد. کهربا‌ها در اصل توسط دلالان از گردآورندگان کهربا خریداری می‌شوند. اسکات اندرسون یکی از گردآورندگان کهربا در پنسیلوانیا چندین سال پیش در نشست دیرینه‌شناسان، یکی از نمونه‌ها را کنه‌ای پر از خون در حدود نیم سانتیمتر توصیف کرد. او در ابتدا امیدوار بود که در خون بتوان DNA یافت. اما DNAای وجود نداشت. بعد از هم‌گروه شدن با پرزدلا فوئنته، در نمونه‌ها گونه‌های نامشخصی از کنه‌ها به نام Deinocroton draculi یا Dracula’s terrible tick یافتند.

صمغ
کنه‌های ۹۹ میلیون ساله خون دایناسورها را مکیده‌اند

موهایی که به دو Deinocroton draculi چسبیده بودند درست شبیه موهایی است که بر روی نوع خاصی از لارو سوسک یافته شده بود. امروزه این لاروها در لانه‌ی پرندگان و پستانداران زندگی می‌کنند و از پوست و پر آن‌ها تغذیه می‌کنند. آن‌ها از موهای چسبنده برای دفع شکارچیان و ایجاد تشک‌‌های ضخیم در کف لانه‌هایشان، جایی که لارو سوسک وجود دارد، استفاده می‌کنند. طبق نظر پرزدلا فوئنته کنه‌ها بعد از بازدید لانه‌‌ی دایناسورها در لابه‌لای موهای آن‌ها به دام می‌افتند.

آرزو فتحعلی زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید