در طول انجام تست های پوستی آلرژی، پوست شما در معرض موادی قرار می‌گیرد که مشکوک به ایجاد الرژی هستند (آلرژن‌ها) و سپس باید به دنبال علائم یک واکنش آلرژیک بود.
تست های آلرژی به همراه سابقه‌ی پزشکی شما شاید بتوانند تأیید کنند که ماده ای خاص هنگام لمس، استنشاق یا خوردن باعث نشانه‌های حساسیت می‌گردند.
موارد استفاده
اطلاعات حاصله از تست های آلرژی شاید به پزشک شما برای توسعه‌ی یک پلن درمان آلرژی کمک نمایند که شامل اجتناب از ماده‌ی حساسیت زا، دارودرمانی یا تزریق‌های آلرژی (ایمونوتراپی) است.
تست های آلرژی به طور گسترده‌ای برای کمک به تشخیص عوارض آلرژیک استفاده می‌شوند که شامل موارد زیر است:
- تب یونجه (رینیت آلرژیک)
- آسم آلرژیک
- درماتیت (اگزما)
- آلرژی‌های غذایی
- آلرژی به پنی‌سیلین
- آلرژی به نیش زنبور
- آلرژی به لاتکس
تست های پوستی در کل برای بزرگسالان و کودکان در همه‌ی سنین بی‌خطر هستند و این شامل شیرخواران هم می‌شود. با این حال، در بعضی از مواقع، تست های پوستی توصیه نمی‌شوند. پزشک در صورت مشاهده‌ی موارد زیر شاید شما را از دادن تست های آلرژی منع کند:
سابقه‌ی واکنش آلرژیک شدید. شاید شما آنچنان به برخی مواد حساس باشید که حتی مقادیر اندک آن‌ها هم در تست های پوستی بتوانند واکنشی خطرناک (آنافیلاکسی) تحریک نمایند.
مصرف داروهایی که می‌توانند با نتایج تست مداخله کنند. این دارو ها شامل آنتی‌هیستامین‌ها، بسیاری از ضد افسردگی‌ها و برخی از داروهای سوزش معده می‌شوند. پزشک شما تصمیم می‌گیرد که آیا ادامه‌ی مصرف این داروها برای شما بهتر است یا قطع موقت و دادن آزمایش.
ابتلا به بعضی از عوارض پوستی. اگر اگزما یا پسوریازیس نواحی بزرگی از پوست بازو ها و پشت (مکان‌های معمول تست) را تحت تأثیر قرار داده باشد، شاید پوست سالم کاف برای انجام یک تست مؤثر وجود نداشته باشد. دیگر عوارض پوستی، مثل درماتوگرافیسم نیز می‌توانند موجب تداخل در نتیجه‌ی تست شوند.
تست های خونی (تست های لوله آزمایشی ایمونوگلوبولین ای IgE) می‌توانند برای کسانی که نمی‌توانند تست پوستی بدهند، مفید باشند. تست های خونی به اندازه‌ی پوستی متداول نیستند؛ چون می‌توانند کم تر حساس و پرهزینه‌تر باشند.
در کل، تست های آلرژی پوستی قابل اتکاترین تست برای تشخیص آلرژی‌ها هستند؛ مخصوصاً برای مواد متنقل شونده از هوا، مثل مواد آلاینده، شوره سر حیوانات خانگی، مایت (نوعی حشره). تست پوستی همچنین ممکن است برای آلرژی به غذا هم مفید باشد. اما چون آلرژی به غذا پیچیده‌تر است، تست‌های دیگری هم تجویز می‌شود.
خطرات
شایع‌ترین عارضه‌ی جانبی تست پوستی یک تورم ساده، قرمز و کهیر با خارش است. شاید کهیر بیشتر از همه به چشم بیاید. با این حال، در برخی افراد، ناحیه‌ی متورم، قرمزی و خارش شاید چند ساعت بعد از تست به وجود بیایند و چند روز باقی بمانند.
تست های آلرژی پوستی به ندرت می‌توانند یک واکنش شدید و سریع آلرژیک ایجاد نمایند؛ به همین دلیل مه است که تست های آلرژی در اتاقی انجام شوند که تجهیزات اورژانسی و داروهای مورد نیاز وجود داشته باشند.
آماده‌سازی
قبل از توصیه تست پوستی، پزشک از شما سؤالات جزئی درباره‌ی سابقه‌ی پزشکی، علائم و نشانه‌ها، و درمان معمول خواهد پرسید. پاسخ‌های شما می‌تواند به پزشک کمک کند تا مشخص نماید که آلرژی‌های شما خانوادگی است یا یک واکنش آلرژیک با بیشترین احتمال نشانه‌های شما را ایجاد می‌کند. همچنین معاینه‌ی فیزیکی برای پی بردن به سایر علائم و نشانه‌ها نیز لازم است.
داروهایی که می‌توانند نتایج را مختل کنند
قبل از برنامه‌ریزی برای یک تست، یک لیست از تمام داروهای با و بدون نسخه‌ای که مصرف می‌کنید، برای پزشکتان بیاورید. بعضی از داروها می‌توانند واکنش‌های آلرژیک را مهار کنند و بدین ترتیب نتایج تست پوستی را از دقت کافی ساقط می‌نمایند. بقیه‌ی داروها هم بالعکس، شاید احتمال ایجاد یک واکنش آلرژیک شدید را بیشتر کنند.
چون داروها با سرعتها مختلفی از بدن‌تان پاکسازی می‌شوند، پرشک شاید از شما بخواهد مصرف برخی داروها را تا ۱۰ روز قطع کنید. داروهایی که می‌توانند با نتایج تست های پوستی مداخله نمایند، از این قرارند:
- آنتی‌هیستامین‌های تجویزی، مثل لووستیریزین و دسلوراتادین.
- آنتی‌هیستامین‌های بدون نیاز به نسخه، مثل لوراتادین، دیفن هیدرامین، کلورفنیرامین، ستیریزین و فکسوفنادین.
- ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای،مثل نورتریپتیلین و دسیپرامین
- برخی داروهای سوزش معده، مثل سیمتادین و رانیتیدین
- داروی آسم، اومالیزوماب. این دارو تا شش ماه یا بیشتر می‌تواند در نتیجه‌ی تست مداخله کند؛ حتی اگر مصرفش را قطع بکنید (بیشتر داروهای بالا اثری چند روزه تا چند هفته‌ای دارند).
انتظارات
واکنش مثبت به تست آلرژی
تست پوستی معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود. معمولاً یک پرستار برای این کار حاضر است، و پزشک نتایج را تفسیر می‌کند. این تست ۲۰ تا ۴۰ دقیقه به زمان نیاز دارد. بعضی از تست‌ها واکنش‌های سریع آلرژیک را تشخیص می‌دهند که چند دقیقه بعد از قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها رخ می‌دهد. بقیه‌ی تست‌ها واکنش‌های آلرژیک با تأخیر را شناسایی می‌کنند که چند روز بعد ظاهر می‌شود.
تست برش پوستی
یک تست برش پوستی یا تست خراش یا سوراخ کردن، واکنش‌های آلرژیک سریع را برای ۴۰ ماده‌ی مختلف، یک جا بررسی می‌کند. این تست معمولاً برای شناسایی آلرژی به مواد آلاینده، کپک، شوره سر حیوانات خانگی، مایت گردوغبار و غذاها انجام می‌شود. این تست در بزرگسالان معمولاً بر روی بازو انجام می‌شود. شاید برای کودکان نیمه‌ی فوقانی پشت مناسب‌تر باشد.
تست های آلرژی پوستی درد ندارند. در این تست‌ها از لانست استفاده می‌شود که صرفاً به سطح پوست نفوذ می‌کند. خونریزی و احساس درد بسیار خفیف است و برخی اوقات به ندرت باعث ناراحتی می‌شود.
پس از پاک کردن محل تست با الکل، پرستار علامت‌های کوچکی به روی پوست می‌کشد و بر روی هر کدام از آن‌ها عصاری آلرژی مورد نظر را می‌ریزد. سپس با استفاده از لانست ماده‌ی حساسیت‌زا به سطح پوست اعمال می‌گردد. برای هر آلرژن یک لانست جدید استفاده می‌شود.
برای بررسی واکنش نرمال پوست، دو ماده‌ی دیگر نیز به پوست اعمال می‌شود:
- هیستامین. در بیشتر افراد، این ماده باید پاسخ پوست را برانگیزد. اگر شما به هیستامین پاسخ ندادید، تست آلرژی شاید نتواند آلرژی شما را مشخص کند.
- گلیسرین یا سالین. در بیشتر افراد، این مواد هیچ تأثیری ندارند. اگر نسبت به سالین یا گلیسرین واکنش دادید، شاید پوست شما حساس باشد. در این صورت باید نتایج تست را با احتیاط تفسیر کرد تا تشخیص کاذب داده نشود.
تقریباً ۱۵ دقیقه بعد از برش پوست، پرستار به دنبال علائم واکنش‌های آلرژیک می‌گردد. اگر شما نسبت به یکی از مواد استفاده شده در تست، آلرژی داشته باشید، یک کهیر قرمز، برآمده و با خارش به وجود می‌آید که شاید شبیه گزش پشه باشد. پرستار در قدم بعدی برآمدگی را اندازه‌گیری می‌کند.
پس از این که پرستار نتایج را ثبت کرد، پوست را با الکل پاک می‌کند تا علامت‌ها بروند.
تست تزریق پوستی
شما به تستی نیاز دارید که از یک سوزن برای تزریق مقادیر کمی از عصاره‌ی آلرژن به داخل پوست بازو استفاده می‌کند. محل تزریق پس از ۱۵ دقیقه به دنبال علائم واکنش آلرژیک بررسی می‌شود. پزشک شاید این تست را برای بررسی آلرژی به نیش حشرات و پنی‌سیلین پیشنهاد دهد.
تست پچ
تست پچ در کل برای مشاهده‌ی آلرژی زا بودن یک ماده‌ی ویژه که موجب تحریک‌پذیری پوست (درماتیت پوستی) می‌شود، انجام می‌گردد. تست پچ می‌تواند واکنش‌های آلرژیک تأخیری را تشخیص دهد که چند روز بعد ظاهر می‌شوند.
برای تست پچ از سوزن استفاده نمی‌شود. به جای آن، آلرژن به پچ زده می‌شود که سپس به روی پوست گذاشته می‌شوند. در طول انجام تست پچ، پوست در معرض ۲۰ تا ۳۰ عصاره قرار می‌گیرد که می‌توانند درماتیت تماسی ایجاد کنند. این مواد می‌توانند شامل لاتکس، داروها، عطرها، نگهدارنده‌ها، رنگ مو، فلزات و رزین‌ها گردد.
شما باید پچ را به مدت ۴۸ ساعت روی پوست بازوی خود نگه دارید. در طول این زمان، شما باید از حمام رفتن و فعالیت‌هایی که موجب تعریق می‌شوند، خودداری کنید. این پچ‌ها بعد از بازگشت شما به مطب پزشک برداشته می‌شوند. پوست تحریک شده در محل پچ شاید نشانگر آلرژی باشد.
نتایج
قبل از ترک مطب پزشک، نتیجه‌ی تست برش پوست یا تست داخل پوستی مشخص است. تست برش پوستی شاید چند روز زمان ببرد تا شاهد نتایج باشیم.
یک تست مثبت پوستی شاید به این معنی باشد که شما به ماده‌ای مشخص آلرژی دارید. کهیرهای بزرگ‌تر معمولاً درجه‌ای بالاتر از حساسیت را نشان می‌دهد. یک تست پوستی منفی احتمالاً به این معنی تست که شما به ماده‌ای خاص آلرژی ندارید.
این را در ذهن داشته باشد که تست های آلرژی پوستی دقیق نیستند. برخی اوقات آلرژی ای را نشان می‌دهند که اصلاً وجود ندارد (مثبت کاذب)، یا آلرژی که وجود دارد مشخص نکنند (منفی کاذب). شاید به یک تست در زمان‌های مختلف پاسخ‌علی متفاوتی داده شود. همچنین این امکان وجود دارد که به ماده‌ای که در زندگی روزمره به آن واکنش نشان نمی‌دهید، در تست واکنش آلرژیک بدهید.
پلن درمان آلرژی شما شاید شامل دارو، ایمونوتراپی، تغییرات کاری یا محیط خانه، رژیم غذایی باشد. از پزشک خود بخواهید درباره‌ی تشخیص و درمان توضیح کافی را ارائه بدهد. با نتایج تستی که آلرژن‌های شما را شناسایی کند و همچنین یک طرح درمانی مناسب، قادر خواهید بود علائم و نشانه‌های آلرژی را کاهش داده یا تسهیل نمایید.
