تکرار پنداری (پارامنزیا)، خیالی است که یک مکان یا موقعیت خاص مضاعف شده است و بطور همزمان در دو یا چند مکان وجود دارد یا اینکه به یک موقعیت دیگر منتقل شده است. این سندرم یکی از سندرم‌های اشتباه شناختی بدفهمی است و اگرچه نادر است، بیشتر با آسیب‌های مغزی اکتسابی همراه است، به ویژه آسیب‌های همزمان به نیمکره راست مغز و هر دو لوب فرونتال.
اصطلاح تکرار پنداری (پارامنزیا) برای اولین بار در سال ۱۹۰۳ توسط نورولوژیست آرنولد پنیدر مورد استفاده قرار گرفت تا شرایطی را در یک بیمار مبتلا به بیماری آلزایمر توصیف کند که اصرار داشت که او از کلینیک شهر Pick به کلینیکی در حومه‌ی شهر منتقل شده بود، که به نظر وی کاملا با این کلینیک شباهت داشت. او همچنین ادعا می‌کرد که کارکنان پزشکی در هر دو محل یکسان بودند.
با این حال، تصور می‌شود که این پدیده اولین بار توسط Charles Bonnet، متخصص طبیعت سوئیس در سال ۱۷۸۸ گزارش شده است، که زنی را توصیف می‌کند که وضعیت او اکنون می‌تواند توهم تکرار پذیری تلقینات نامیده شود. هنری هد و دو محقق دیگر در مورد سربازانی که توهم این را داشتند که بیمارستان آن‌ها در شهر اصلی خودشان قرار گرفته بود، گزارش شد، اگرچه در این موارد احتمال آسیب‌های مغزی در این افراد زیاد بود.
توجه جدی به این مسئله در سال ۱۹۷۹ زمانی که سه مورد از بیماری توسط یک گروه معطوف شد. آن‌ها نه تنها توهم تلقین مضاعف شدید را در بیماران خود توصیف کردند، بلکه تلاش کردند پدیده‌های مربوط به نقایص عصبی شناختی را نیز در بیماران ارائه دهند. این یکی از اولین تلاش‌ها برای توضیح نورولوژیکی برای این اختلال بود.
علائم و نشانه‌ها
خیال پرستی
اختلال گفتاری (پارافازی)
انکار بیماری
سردرگمی
هاتوسکوپی و اتوسکوپی
تجربیات خارج از بدن
فراموشی
درمان‌ها
در حال حاضر، هیچ درمان دارویی موثری برای اختلالات آمنیای عروقی وجود ندارد. برخی از داروهای ضد افسردگی روند بهبود را ساده‌تر می‌کنند، البته هنوز در مورد دیازپان و هالوپریدول مطالعات بالینی در حال انجام است. گزارش شده است که در یک آزمایش متیل فنیدات سودمند بوده است.
بهتر است از داروهای دارای اثرات آنتی کولینرژیک اجتناب شود. عوامل کولینرژیک می‌توانند سودمند باشند، اما آزمایشات در مورد اثر این دارو‌ها هنوز کامل نشده است. چندین برنامه بازآموزی حافظه رفتاری در کلینیک‌های حافظه در حال انجام هستند، اما اثربخشی زیست محیطی آن‌ها در دراز مدت ثابت می‌شود. درمان‌های مختلفی در آزمایشات بالینی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، هرچند چگونگی پاسخ بیماران به درمان متفاوت بود.
علل
تکرار پنداری( پارمنزیا) بیشتر در افرادی مشاهده می‌شود که از ترومای شدید مغزی یا اختلالات نورولوژیکی مانند خونریزی، تومور، سکته مغزی، انسفالوپاتی و زوال عقل رنج می‌برند. همچنین، طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی می‌تواند بیمار را به حالت سردرگمی و آمنسیک وارد کند که می‌تواند منجر به پارامنزیا شود.
اعتقاد بر این است که این اختلال ناشی از آسیب به بخش‌هایی از مغز است که با حافظه و حافظه‌ی آگاهانه و سروکار دارد، مانند آسیب به لوب‌های پیشانی و نیمکره راست. آسیب به نیمکره راست به Anosognosia در بیماران بستگی دارد. Anosognosia شرایطی است که در آن یک فرد از ناتوانی رنج می‌برد، اما انکار آن را انکار می‌کند یا به نظر می‌رسد که از آن بی اطلاع باشد. همچنین پیشنهاد می‌شود که ادغام ضعیف حافظه و عدم تمرکز متقابل فضایی می‌تواند به علت جریان وریدی آسیب دیده، تولید می‌شود. جریان وریدی سیستم بصری چیزی است که قشر بینایی را به مناطق از آب‌های تمپورال متصل می‌کند. همانطور که این مناطق با لب‌های جلویی در هنگام تشکیل و بازیابی حافظه تعامل دارند، بنظر می‌رسد که آسیب به این ناحیه منجر به این وضعیت شود.
