یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه پلیموس، دانشگاه سوتامپتون و مرکز تحقیقات زیست پزشکی یونان، روی دو پروتئین در مغز بزرگسالان که ساختار مشابه دارند مطالعه کرده اند و دریافتند که این پروتئینها نقش بسیار مهمی را در پیشرفت جنون ایفا میکنند. تحقیق آنها در ژورنال عصبشناسی بیماری منتشر شده است. یافته های بدست آمده از این تحقیق میتواند به درمانهای موثری برای جنون و دیگر بیماریهای مربوط به تخریب عصب منجر شود.
پروتئین تاو میکروتوبولها را در مفز و سیستم عصبی تثبیت میکند. میکروتوبولها به شکل گرفتن ساختار سلول و دیگر کارها مانند فراهم آوردن ریلی برای تبادلات بین سلولی، کمک میکنند. در مغز بیماران مجنون، اجتماع غیرطبیعی پروتئینهای تاو با تغییراتی در فعالیت عصبی سلول و حتی مرگ سلول مرتبط است. از نظر ساختاری دو فرم متفاوت از پروتئین تاو وجود دارد. تیم تحقیقاتی، این دو فرم پروتئین تاو انسانی در سلولهای عصبی مغز مگس سرکه را، با آزمایش تاثیرشان بر روی بقا و فعالیت سلول عصبی، حرکت مگس و ساختمان حافظه معرفی کردند.
نتایج نشان دادند که این دو پروتئین در زیست شناسی و پاتولوژی متفاوت اند. یکی منجر به ارتباط ضعیف بین اعصاب مرتبط با حرکت میشود، دیگری منجر به از بین رفتن قسمت وسیعی از اعصاب و معیوب کردن یادگیری و حافظه میشود. این مسئله مهم است چون نقص در پروتئینها با بیماریهای تخریب عصب مثل جنون نسبت دارد. طراحی داروهایی که مشخصا هر کدام از این فرم ها را مورد هدف قرار می دهند، باید به بهبود علائم خاص کمک کند.
دکتر تورستن باسینگ که از دانشگاه پلیموس در این تحقیق مشارکت داشته است، میگوید:
ما با هر کشف جدیدی مانند این، یک قدم به یافتن درمانهای دارویی موثر برای تضعیف بیماریهای مرتبط با تخریب عصب، نزدیک میشویم. این یک تحقیق مهم است که با استفاده از سلول های عصبی از مگس سرکه انجام شده است و قابلیت این را دارد که در سالهای پیش رو، از طریق آزمایشات بالینی و آزمایشی توسعه یابد. ما بشدت ایمان داریم که پاسخ این پرسش که چگونه با شرایطی مانند جنون برخورد میکنیم، در این مرحله سلولی نهفته شده است.