چگونه آزمایشی خونی می‌تواند تعیین کند که فردی پیش‌دیابتی دارد؟ چقدر وزن باید کاهش یابد تا این احتمال کمتر شود؟
پزشکان برای این کار معمولاً یکی از ۳ تست خونی را انجام می‌دهند. پیش‌دیابتی (Predisabetes) عارضه‌ای است که با قند خون بالای سطح نرمال معین می‌شود ولی به اندازه‌ای بالا نیست که موجب دیابت گردد. با این که پیش‌دیابتی اکثراً به دیابت نوع ۲ منجر می‌شود ولی با از دست دادن کمی وزن و افزایش فعالیت بدنی می‌توان از آن پیشگیری کرد. در واقع ۵-۷ درصد وزن نرمال برای از دست دادن کافیست تا بتواند جلوی پیشرفت به سمت بیماری را بگیرد. برای مثال برای فردی که ۹۰ کیلوگرم وزن دارد، ۴ تا ۶ کیلوگرم ایدئال است.
دو تا از این تست‌ها باید در حالت ناشتا گرفته شود. اولی تست قند پلاسمای ناشتا است که ۸ تا ۱۰ ساعت پس از آخرین وعده‌ی غذایی مصرفی گرفته می‌شود. نتیجه‌ی ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر در این تست نشان‌دهنده‌ی پیش‌دیابتی است. تست دیگر، آزمایش تحمل گلوکز خوراکی است که حساس‌ترین مورد می‌باشد. این تست سطح گلوکز ناشتای خون را ۲ ساعت پس از مصرف یک نوشیدنی شیرین می‌سنجد. نتیجه‌ی این تست اگر بین ۱۴۰ تا ۱۹۹ باشد نشان‌دهنده‌ی پیش‌دیابتی است.
تست سوم که شاید مهم‌ترین آزمایش باشد و نیازی به ناشتا بودن هم در آن نیست، تست هموگلوبین گلیکوزیله (A1C) است. این تست سطح گلوکز خون را در دو یا سه ماه گذشته و میزانی از قند خون را که به گلبول‌های قرمز و هموگلوبین متصل شده مشخص می‌نماید. ۵.۷ تا ۶.۴ درصد در این تست نشان‌دهنده‌ی پیش‌دیابتی است. با این حال پزشکان برای این که مشخص کنند فردی دیابتی است آزمایش‌ها را تکرار می‌کنند و همان اول کار روی پیش‌دیابتی حساب باز نمی‌کنند.
مقاله‌ی مرتبط: دیابت نوع ۱
معمولاً برای جلوگیری از پیشرفت عارضه به سمت دیابت دارو تجویز می‌شود ولی بسیاری هم ترجیح می‌دهند این عارضه را با کاهش وزن و ورزش کنترل کنند. هزاران فرد پیش‌دیابتی که در مطالعه‌ی ملی برنامه‌ی پیشگیری از دیایت شرکت کرده بودند، توانستند با تغییراتی در سبک زندگی، مثل کاهش وزن، شروع ورزش کردن و محدود کردن چربی و کالری در رژیم غذایی، خطر ابتلا به دیابت را تا ۵۸% کاهش دهند.
