فتوتراپی یا نوردرمانی رایج‌ترین درمان در جهت کاهش سطح بالای بیلی‌روبینی است که سبب پیدایش زردی در نوزاد شده‌است.
در فرم استاندارد فتوتراپی، نوزاد در گهواره یا تخت پلاستیکی دارای حفاظ (انکوباتور) و تحت تابش یک نور فلورسنت قرار می‌گیرد تا این نور از طریق پوست کودک جذب شود. در طی این فرآیند، بیلی‌روبین موجود در بدن نوزاد به شکلی تغییر می‌یابد که می‌تواند به‌راحتی و از طریق مدفوع و ادرار دفع شود.
ممکن است کودک مبتلا به زردی برای چند روز نیاز به قرار گرفتن در زیر نور فتوتراپی داشته‌باشد. نوردرمانی آسیبی به پوست نوزاد وارد نمی‌کند.
در این نوع از فتوتراپی:
- نوزاد برهنه است؛ درنتیجه حداکثر میزان ممکن از سطح پوست در معرض نور قرار می‌گیرد.
- چشم‌های کودک برای حفاظت از لایۀ عصبی پشتی چشم (شکبیه) پوشیده‌شده هستند.
- تغذیه باید با روند منظم خود ادامه یابد؛ در نتیجه نیازی به قطع شیر مادر وجود ندارد.
- سطح بیلی روبین باید حداقل یک بار در روز اندازه‌گیری شود.
مشکلات احتمالی که ممکن است در طول فرم استاندارد فتوتراپی روی دهند، عبارتند از:
- راش و ضایعات پوستی
- آسیب به لایه‌های عصبی خلف چشم (شبکیه)، در شرایطی که چشم به‌درستی پوشیده نشده‌باشد
- کاهش آب بدن، در مواردی که نوزاد در هنگام تغذیه مایعات کافی دریافت نکند
- مشکل در حفظ درجۀ حرارت مناسب بدن
فتوتراپی پتو یا باند فیبر نوری نوع دیگری از فتوتراپی است. این دستگاه‌ها نوزاد را دربر می‌گیرند و می‌توان از آن‌ها در خانه نیز استفاده کرد. فتوتراپی فیبر نوری نسبت به فتوتراپی معمولی که در محیط بیمارستانی انجام می‌شود، به زمان بیشتری برای کاهش سطح بیلی‌روبین نیاز دارد. این روش می‌تواند جایگزینی مناسب برای نوزادانی با زردی خفیف باشد که از سایر جهات سالم هستند.
در صورتی که پروسۀ درمان زردی کودک در خانه طی شود، لازم است والدین نحوۀ استفاده از تمام تجهیزات را آموزش ببینند. در این زمینه می‌توان از کارشناسان بهداشتی مربوطه نیز درخواست کمک کرد. هم‌چنین ممکن است به سنجش روزانۀ میزان بیلی‌روبین خون نوزاد نیز نیاز باشد.
