چیزهایی که راجع به جاذبه متضاد‌ها شنیده‌اید را فراموش کنید! ما همگی از افرادی که شبیه خودمان هستند خوشمان می‌آید؛ چون شخصیتی مانند خود را در آنها پیدا می‌کنیم و حتی فراتر از این، دانشمندها می‌گویند هر چقدر شما وقت بیشتری را با کسی بگذرانید بیشتر شبیه او خواهید شد؛ حتی در خصوصیات ظاهری! ایده از آن جایی شکل گرفت که شباهت عجیبی در زوج‌هایی که سالیانی دراز در کنار هم زندگی کرده بودند، مشاهده شد. محققان از ۱۱ مرد و ۱۱ زن خواستند تا درباره‌ی سن، جذابیت و خصوصیات شخصیتی ۱۶۰ زوج واقعی نظر دهند. شرکتکنندگان از این که کدام یک از این افراد با هم زندگی مشترک دارند خبری نداشتنئد. آنها به مردان و زنانی که زوج واقعی بودند امتیاز بیشتری دادند و همچنین هرچه از عمر زندگی مشترک این زوج‌ها بیشتر می‌گذشت، امتیازی که برای شباهت ظاهری و شخصیتی کسب کرده بودند بیشتر می‌شد. محققان به این نتیجه رسیدند که اشتراک تجربیات شاید بر ظاهر زوج‌ها اثرگذار بوده باشد.
دلیلی زیستی
این ایده که ارتباطی بین ظاهر و شخصیت افراد وجود دارد شاید در نگاه اول کمی عجیب به نظر بیاید اما می‌توان برای این ارتباط دلیلی زیستی پیدا کرد.
Tony Little از دانشگاه لیورپول:
تستوسترون، هورمون جنسی مردانه، با شکل ماهیچه‌ای صورت در ارتباط است و همچنین بر رفتار هم تأثیر می‌گذارد. همانطور که احساسات را از چهره می‌توان درک کرد، شاید در دراز مدت آنها اثرات ماندگاری بر قیافه داشته باشند.
برای مثال کسی که بیشتر اوقات می‌خندد خطوط و ماهیچه‌هایی در صورتش پیدا می‌شود که از چهره‌ی او صورتی خندان می‌سازد. تحقیقات دیگری روی این موضوع هم انجام شده که هرچقدر دو فرد از لحاظ ژنتیکی شبیه هم باشند، احتمال داشتن زندگیِ بهتری برای آنها وجود دارد. شباهت‌ها در شخصیت‌ها و خصوصیات فیزیکی شاید راهی برای سنجش شباهت ژنتیکی باشد. جزئیات بیشتری از این تحقیق در مجله‌ی Personality and Individual Differences منتشر شد که نشان می‌داد افراد روی تنوعی از تفاوت‌های ظاهری تمرکز می‌کنند زمانی که از ظاهر و چهره می‌خواهند درباره‌ی شخصیت افراد تصمیم‌گیری کنند. سرنخ‌های ویژه در این مورد روی تفاوت و تغییرها از چهره‌ای به چهره‌ی دیگر متمرکز شده است. لبخندها سرنخ‌های بسیار مهمی هستند که می‌توانند نیت افراد را برای ما آشکار کنند، البته اگر به آنها دقت شود. توجهی هم که فرد با چشمهایش به گفته‌های دیگران نشان می‌دهد اثری مشابه دارد. نمای کللی چهره نیز در این باره مؤثر است؛ برای مثال، ترکیبی از اجزای ماهیچه‌ای، چانه‌ی بزرگ و ستیغ‌های پیشانی می‌توانند مخالفت و عدم تمایل را القاء کنند.
