تست HIV به سنجش احتمال آلودگی شخص با این ویروس می‌پردازد. HIV ویروسی است که منجر به تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود و می‌تواند به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز/AIDS) بینجامد.
برخی از این آزمایش‌ها آنتی‌بادی‌های تولیدی توسط سیستم ایمنی بدن در واکنش به عفونت HIV را بررسی می‌کنند. انواع دیگر این آزمایشات در پی یافتن شواهدی خود ویروس هستند. تست‌های سریع می‌توانند در عرض ۲۰ دقیقه به حواب برسند.
آشنایی کامل با جزئیات آزمایش cbc
کاربردها
آزمایش HIV برای کاهش گسترش عفونت HIV ضروری است. بسیاری از مردم از احتمال آلودگی به HIV بی‌اطلاع هستند، در نتیجه کم‌تر به رعایت اصول مراقبتی لازم برای جلوگیری از گسترش آن می‌پردازند. معمولاً تشخیص زودهنگام با آغاز سریع‌تر روند درمانی با داروهایی پیشرفت ایدز را به تاخیر می‌اندازند، همراه است.
مجموعۀ مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) تست HIV را برای همه افراد در محدودۀ سنی ۱۳ تا ۶۴ سال توصیه می‌کند. تست HIV به‌ویژه برای زنان باردار مهم است؛ چراکه این ویروس می‌تواند در دوران بارداری و شیردهی از مادر به جنین یا نوزاد منتقل شود. در دوران بارداری و زایمان، مصرف داروهایی که به مقابله با HIV می‌پردازند می‌تواند تا حد زیادی خطر آلودگی نوزاد با این ویروس را کاهش دهد.
انجام این تست هر چند وقت یک‌بار ضروری است؟
CDC حداقل یک تست HIV را برای افراد در محدودۀ سنی ۱۳ تا ۶۴ سال توصیه می‌کند. برای افراد در معرض عفونت، تست سالانه توصیه می‌شود. هم‌چنین CDC تست‌های سه ماه یک‌بار و شش ماه یک‌بار را برای مردان هم‌جنس‌گرا و دوجنس‌گرا توصیه پیشنهاد می‌کند.
در شرایط زیر، انجام تست HIV سالی یک‌بار و پیش از رابطۀ جنسی با شریک جدید ضروری است:
- افرادی که پس از آخرین بررسی، رابطۀ جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی محافظت‌نشده‌ای با بیش از یک شریک جنسی، یا شریک ناشناس داشته‌اند
- مردان هم‌جنس‌گرا
- افرادی که از داروهای داخل وریدی (IV) مثل استروئید، هورمون یا سیلیکون استفاده کرده‌اند
- افراد مبتلا به سل یا عفونت‌های جنسی قابل انتقال (STI)، مانند هپاتیت یا سیفلیس
- افرادی که با هر یک از دسته‌های اشاره‌شده رابطۀ جنسی داشته‌اند
هم‌چنین انجام تست در موارد زیر نیز توصیه می‌شود:
- تجاوز جنسی
- بارداری یا برنامه‌ریزی برای باردار شدن
اقدامات اولیه
تست HIV نیاز به آمادگی خاصی ندارد.
روند انجام آزمایش
HIV معمولاً از طریق آزمایش خون یا نمونه‌ای از سلول‌ها – که با کمک سواب و از داخل گونه به‌دست آمده – و با بررسی وجود آنتی‌بادی علیه ویروس تشخیص داده می‌شود.
تولید آنتی‌بادی کافی برای آزمایش شناسایی عفونت HIV ممکن است سه تا ۱۲ هفته به طول بینجامد. به همین دلیل برخی از آزمایش‌های HIV از دقت لازم برخوردار نیستند.
صرف‌نظر از نوع تست استفاده‌شده، نتیجۀ مثبت آزمایش نیازمند پیگیری و فالوآپ (Follow-up) برای تشخیص HIV است. مثبت بودن تست HIV در هر دو تست اولیه و فالوآپ، به معنی مثبت بودن HIV است.
تست سریع HIV
جواب این آزمایش در کم‌تر از ۲۰ دقیقه به‌دست می‌آید. برای انجام این آزمایش، پادتن با استفاده از نمونۀ خونی که از رگ یا خراش انگشت به‌دست آمده، یا موارد مشابه وارد واکنش می‌شود.
تست HIV خانگی
تست خانگی شامل دو گزینۀ اصلی است:
- پست نمونۀ خون به یک مرکز آزمایش و دریافت نتایج
- جمع‌آوری یک نمونه مایع دهانی در خانه و با استفاده از کیت
آزمایش‌های اولیه تشخیص HIV
برخی آزمایشات می‌توانند عفونت HIV را زودتر تشخیص دهند. این آزمایشات، خون را از نظر مواد ژنتیکی ویروسی و پروتئین‌هایی که در هفته‌های ابتدایی پس از عفونت پدیدار می‌شوند، می‌سنجند.
نتایج
جواب منفی تست HIV
نتیجۀ منفی می‌تواند دو مفهوم کلی داشته‌باشد: یا فرد فاقد HIV است، یا هنوز برای تعیین آن زود است.
جواب مثبت تست HIV
گرچه درمانی برای HIV/ AIDS وجود ندارد، اما در طی دهه‌های گذشته تلاش برای درمان این بیماری به بهبود کیفیت زندگی بسیاری از مبتلایان منجر شده‌است.
