تعریف
عفونت کرم سنجاقی یکی از معمول ترین عفونتهای کرم رودهای در تمام دنیاست. کرمهای سنجاقی باریک و سفید هستند و طول آنها ۵ تا ۱۳ میلیمتر است.
هنگامیکه در حال خواب است، کرم ماده هزاران تخم در چین و چروک پوست اطراف مقعد میگذارد. برخی افراد هیچ علائمی ندارند، اما برخی دیگر احساس خارش و خواب بیقرار دارند.
علائم
علائم عفونت کرم سنجاقی عبارتنداز:
- خارش ناحیه مقعد یا واژن
- بیخوابی، بیقراری و کج خلقی
- درد شکمی متناوب و حالت تهوع
کرم سنجاقی گاهی اوقات هیچ علامتی ندارد.
چه موقع به پزشک مراجعهکنیم
اگر فرد به خصوص در شب دچار خارش شدید مقعد شود، بهتر است به پزشک مراجعه کند.
دلایل
اگر فرد بطور تصادفی تخمهای کرم سنجاقی را ببلعد یا تنفس کند دچار این عفونت میشود. تخم های میکروسکوپی میتوانند از طریق غذا، نوشیدنی یا انگشتان آلوده به دهان فرد منتقل شود. وقتی بلعیده شوند در رودهها از تخم درمیآیند و در طول یک هفته تبدیل به کرمهای بالغ میشوند.
عوامل خطرزا
عوامل خطرزای عفونت کرم سنجاقی عبارتنداز:
- افراد زیر ۱۸ سال
- زندگی در فضاهای شلوغ
عوارض
عوفنتهای معمول کرم سنجاقی عوارض جدی ایجاد نمیکنند. در موارد نادر، آلودگیهای شدید میتوانند سبب عفونت اندام تناسلی زنان شوند.
این انگل میتواند از ناحیه مقعد به نواحی بالاتر مانند واژن، رحم و لولههای فالوپ وارد شود و سبب عفونت در این نواحی شود.
تشخیص
پزشک میتواند با شناسایی کرمها یا تخمهای آنها حضور کرم سنجاقی را تأیید کند.
برای اینکه فرد در تشخیص به پزشک کمک کند، میتواند تست چسب را انجام دهد. به محض اینکه فرد به حضور کرم مشکوک شد باید پس از بیدار شدن از خواب و قبل از استفاده از دستشویی یا پوشیدن لباس، طرف چسبدار یک تکه چسب شفاف را به پوست اطراف مقعد بچسباند تا تخمها به چسب بچسبند.
برای دریافت بهترین نتیجه، تست چسب را باید ۳ روز پشت سرهم انجام دهد و سپس چسبها را به پزشک خود تحویل دهد. پزشک میتواند زیر میکروسکوپ به چسب نگاه کند تا ببیند آیا تخم های کرم وجود دارند یا خیر.
درمان
برای درمان عفونت کرم سنجاقی، پزشک ممکن است داروی پیرانتل پاموآت را تجویز کند یا داروهایی برای پیشگیری از عفونت به همهی اعضای خانواده تجویز کند.
معمولترین داروهای ضدانگل که برای کرم سنجاقی تجویز میشوند، عبارتنداز:
- مبندازول
- آلبندازول
اغلب برای رهایی کامل از کرم سنجاقی نیاز است تا دو دز دارو مصرف شود.