مطالعات تاره‌ای نشان داده افرادی که از داروهای مرسوم ضد سوزش سر معده استفاده می‌کنند، ممکن است طی یک دوره‌ی پنج ساله خطر مرگشان افزایش یابد.
در این مطالعه افرادی که از داروهای مهارکننده‌ی پمپ پروتون یا PPI ها استفاده کردند، نسبت به افرادی که از داروهای دیگری استفاده نمودند و همچنین نسبت به افرادی که کلا از داروهای ضد سوزش سردل استفاده نکردند، خطر مرگشان طی دوره‌ی پنج ساله‌ی مطالعه بیشتر بود. داروهایی مانند Prevacid و Nexium در این دسته از داروها جا دارند.
نزدیک به ۸ درصد از آمریکایی‌ها برایشان PPI تجویز می‌شود. همچنین PPI ها به صورت آزاد(با دوز پایین‌تر) نیز به فروش می‌رسند.
اما به نظر می‌رسد بیش از ۷۰ درصد افرادی که PPI مصرف می‌کنند اصلاً نیازی به این داروها ندارند؛ این موضوع نگران‌کننده است به این دلیل که این داروها در بررسی اخیر به تعدادی از مشکلات جسمی مانند بیماری‌های کلیوی و عفونت‌های باکتریایی مرتبط شده‌اند.
نویسنده‌ی ارشد تحقیق دکتر زیاد العلی (Ziad Al-Ali) می‌گوید:
به نظر مردم PPI ها بی‌خطر هستند چرا که در دسترس هستند اما مصرف این داروها واقعاً دارای خطراتی است؛ به خصوص در درازمدت.
در این بررسی، محققان اطلاعات بیش از ۶ میلیون نفر در اداره‌ی امور نظامیان را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها ۲۷۵ هزار نفر را که بین اکتبر ۲۰۰۶ و سپتامبر ۲۰۰۸ برایشان PPI تجویز شده بود، با اطلاعات ۷۵ هزار نفر که در همان برهه‌ی زمانی برایشان داروی دیگری به نام H۲ Blocker تجویز شده بود، مورد مقایسه قرار دادند. در یک تحلیل جداگانه، محققان اطلاعات ۳ میلیون نفر در اداره‌ی امور نظامیان را بررسی کردند که PPI مصرف نمی‌کردند(ممکن بود H۲ Blocker مصرف کنند یا نکنند) تا ریسک موجود را با گروه قبلی مقایسه کنند
در مقایسه با مصرف کنندگان H۲ Blocker، مصرف کنندگان PPI در طول پنج سال خطر مرگشان به دلیل عوارض جانبی بیشتر بود و همچنین مصرف درازمدت PPI ریسک مرگ را در افراد بیشتر می‌کرد. العلی می‌گوید:
مهم نیست که ما چگونه این اطلاعات را از یک مجموعه‌ی عظیم استخراج کردیم؛ چیزی که فهمیدیم این بود: میزان مرگ و میر در میان مصرف‌کنندگان PPI بالاست.
البته محققان ذکر کرده‌اند که این بررسی مشاهده‌ای بوده و رابطه‌ی علت و معلولی را ثابت نمی‌کند؛ به عبارت دیگر این یافته‌ها به این معنی نیستند که PPI ها موجب مرگ می‌شوند. تحقیقات بیشتری نیاز است تا رابطه‌ی میان PPI ها و افزایش رییسک مرگ در دوره‌ی مصرف دارو مشخص گردد.
به علاوه، این بررسی دارای چندین محدودیت بود؛ برای مثال، اکثریت افراد حاضر در تحلیل آماری، کهنه سربازان سفیدپوست بودند. بنابراین یافته‌ها ممکن است در مورد همه‌ی گروه‌ها صدق نکند. دکتر العلی به این نکته نیز اشاره کرد که یافته‌های این پژوهش به این معنی نیست که بیماران داروهای PPI خود را به کلی کنار بگذارند. وی در این مورد می‌افزاید:
در موارد کثیری پزشکان به دلیل موجهی برای بیماران خود PPI تجویز می‌کنند ولی پس از آن تجویز را متوقف نمی‌کنند یعنی با تجویز مجدد، بیمار به مصرف این داروها ادامه می‌دهد. باید ارزیابی مجدد انجام بگیرد تا معلوم شود که آیا بیماران نیاز به ادامه‌ی مصرف دارو دارند یا نه.
