باور بر این است که چربی مغز استخوان متابولیسم استخوان را تنظیم می‌کند و سطوح بالای چربی مغز استخوان در وضعیت‌هایی مثل کاهش توده‌ی استخوانی، کاهش وزن شدید و دیابت دیده می‌شود. در مطالعه‌ای بر روی زنان چاق که عمل جراحی بایپس معده انجام داده بودند، افزایش در چربی مغز استخوان در ارتباط با کاهش بیشتر در تراکم استخوانی مشاهده شد. علاوه بر این، در زنان دیابتی که این جراحی را انجام داده‌اند، بهبود کنترل قند خون با کاهش چربی مغز استخوان در ارتباط بوده است.
CT اسکن‌های کامپوزیت از استخوان ران موش در تصویر بالا نشان داده شده‌اند. LFD-E به رژیم غذایی کم‌چرب به اضافه‌ی ورزش برمی‌گردد. DIO-E نیز به چاقی در اثر رژیم غذایی به علاوه‌ی ورزش مربوط است. قرمز و زرد: چربی کمتر در استخوان. سبز و آبی و بنفش: مقادیر بالای چربی. ورزش کردن به طور معناداری چربی استخوان را کاهش می‌دهد. (M. Styner, et al)
این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که متابولیسم قند خون و کاهش وزن شاید بر چربی مغز استخوان تأثیر بگذارد که همین تأثیر به نوبه‌ی خود سلامت استخوان را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
این مطالعه که در طول زمان انجام شده به شواهد قبلی در این باره می‌افزاید که می‌گوید چربی مغز استخوان، مخزن ویژه‌ای از چربی منحصر به فرد است که بر استخوان تأثیر می‌گذارد. نهایتاً، درک بهتر از چربی مغز استخوان می‌تواند به استراتژی‌های هدفمند به منظور پیشگیری و درمان پوکی استخوان، عوارض اسکلتی، جراحی چاقی و شکنندگی استخوان در ارتباط با دیابت بیانجامد.
این یافته‌ها در مطالعه‌ی Journal of Bone and Mineral Research در دسترس می‌باشند.
