انتشار این مقاله


کنترل شکل مولکول های پلی‌مر ها

نانو ذرات پلاستیکی که به وسیله طبیعت جذب می‌شوند می‌توانند رهاسازی داروهای سرطانی را بهبود بخشند. دانشمندان UNSW Sydney  روشی برای کنترل شکل مولکول‌های پلیمرها گسترش داده‌اند. بنابراین آن‌ها خود به خود به نانوذرات غیرکروی تبدیل می‌شوند. این یک پیشرفت است که می‌تواند رهاسازی داروهای سمی که برای تومور استفاده می‌شوند را بهبود بخشد. تحقیقات […]

نانو ذرات پلاستیکی که به وسیله طبیعت جذب می‌شوند می‌توانند رهاسازی داروهای سرطانی را بهبود بخشند.

دانشمندان UNSW Sydney  روشی برای کنترل شکل مولکول‌های پلیمرها گسترش داده‌اند. بنابراین آن‌ها خود به خود به نانوذرات غیرکروی تبدیل می‌شوند. این یک پیشرفت است که می‌تواند رهاسازی داروهای سمی که برای تومور استفاده می‌شوند را بهبود بخشد.

شکل مولکول‌های پلیمرها

تحقیقات شریک بزرگ مطالعه پروفسورPall Thordarson از مدرسه شیمی UNSW بیان می‌کند: شی بسیار کمی در طبیعت کاملا کروی است.

بیشتر ساختارهای زیست‌شناسی مانند سلول‌ها, باکتری‌ها و ویروس‌ها در شکل‌های مختلف شامل لوله ای میله ای و کره فشرده یا بیضی ظاهر می‌شوند. اما این مشکلات زیادی برای دانشمندان در به‌وجود آوردن اجزایی که کاملا گرد نیستند ایجاد کرده است.

راه حل ما برای مشکل به این معنی است که ما می‌توانیم به طرز قابل پیش‌گویی‌ای پلی مرهای هوشمند بسازیم که شکلشان را بر اساس تغییر شرایط محیط اطرافشان تعویض کنند تا بیضی‌های ریز یا ساختارهای لوله‌ای که می‌توانند به صورت داروهای کپسولی درآیند فرم دهند.

او می‌گوید: ما مدارک اولیه‌ای داریم که این نانوذرات پلاستیکیِ به شکل طبیعی‌تر خیلی آسان‌تر از نوع کروی به سلول‌های تومور وارد می‌شوند.

مطالعه در روزنامه Nature Communications انتشار یافته است.

پروژه UNSWیک پیوند همکاری بین پروفسور Thordarson و Scientia  پروفسور Martina Stenzel (کسانی که هماهنگ کننده‌های مطالعه اولین نویسندهUNSW  نامزد PHD چین کونگ واک هستند) تیم همچنین شامل Alexander Mason نیز است.

دانشمندان با مولکول‌های پلی‌مری که دارای یک بخش محلول آب و یک بخش ضد آب است و چیزی‌که خود را به گردسازه‌های تو خالی که در راه حل به عنوان پلیمراز شناخته شده است کار می‌کنند.

پلیمرزها به عنوان ابزارهای جدید قدرتمند برای عرضه داروها به قسمت مورد نظر بدن به علت ثبات بالا، قابلیت پذیری شیمیایی و سهولت تغییر مولکول‌های سطح آنها، در حال ظهور هستند.

مشکلات کنترل شکل مولکول‌های پلیمرها

به هرحال تمام پتانسیل پلیمرها به‌دلیل مشکل کنترل شکل مولکول‌های پلیمرها عقب انداخته شده است.

طرح شیمیایی جدید تیم UNSW این است که پلیمرهای ضدآب پریلن را به غشا پلیمرم اضافه کنند. شکل و سایز پلی‌مرها می‌تواند بعدا به وسیله تغییر مقدار آب حلال زدوده شود.

پروفسور استنزل می گوید: “این یک راه حل شایسته است که ما احساس می کنیم پتانسیل بالایی برای ساخت طیف گسترده ای از ساختارهای پیچیده پلیمری که به وسیله طبیعت جذب می‌شوند داریم.” این تیم با استفاده از میکروسکوپ الکترونی کریوژنیک – تکنیک‌هایی که برنده جایزه نوبل شیمی در سال ۲۰۱۷ است، استفاده کرد تا مشخص شود چگونه مولکول‌های پلیمری در محلول بسته بندی می شوند.

https://phys.org/news/2017-11-plastic-nanoparticles-nature-cancer-drug.amp

نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید