طبق تحقيقات جديد دانشکدۀ تی اِچ چانِ هاروارد، دستکاری در شبكه‌های ميتوكندريایی داخل سلول – با محدوديت‌های رژیمی يا دستكاری‌های ژنتيكی – منجر به افزايش طول عمر و ارتقاء سطح سلامتی فرد می‌شود.
این مطالعه كه روز ۲۶ اكتبر ٢٠١٧ در Cell Metabolism منتشر شد، در رابطه با قابليت توليد انرژی در سلول، اطلاعاتی در اختيار ما قرار داده است. تولید انرژی، طبق بيولوی سلولی در طول زمان كاهش يافته و موجب سالخوردگی و بيماری‌های مربوط به افزايش سن می‌شود.
ميتوكندری – اندامک توليدكننده‌ی انرژی سلولی – به صورت شبكه‌هایی قرار گرفته‌اند كه طبق نياز سلول به انرژی، به صورت پویا تغيير شكل میدهند. اين توانایی با افزايش سن كم می‌شود. پیش از این، تأثيری كه این موضوع بر روی متابوليسم و عملكرد سلولی داشت معلوم نبود.
در اين مطالعه، محققان ارتباطی را بين تغييرات شكلی شبكه‌های ميتوكندريایی و طول عمر نشان دادند.
دانشمندان از C. elegans (نوعی کرم) استفاده كردند. این کرم طول عمری برابر با ۲ هفته دارد و در نتيجه برای مطالعۀ روند سالخوردگی در شرايط آزمايشگاهی گزینه‌ای بسیار مناسب می‌باشد. شبكه‌های ميتوكندریایی داخل سلولی معمولاً بين ٢ حالت ادغام شده و تقسيم شده، تغيير وضعيت میدهند.
پژوهشگران دريافتند كه محدود كردن رژيم غذایی كرم‌ها يا تقليد اين حالت با دستكاری‌های ژنتیکی پروتئين كيناز فعال‌شونده با AMP، باعث ثبات ميتوكندری‌ها در وضعيت ادغام شده يا “جوان” می‌شود. به علاوه، آن‌ها متوجه شدند كه اين شبكه‌های جوان از طريق برقراری ارتباط با اندامك‌هایی به نام پراكسی‌زوم ،كه متابوليسم چربی را تعديل میكند، طول عمر را افزايش میدهند.
Heather Weir، نويسنده‌ی اصلی اين مطالعه، اين طور بيان می‌دارد كه:
نشان داده شده كه شرايط كمبود انرژی، مانند محدوديت‌های رژیمی يا روزه‌داری مدام موجب بهبود روند پيری می‌شود. فهم علت این موضوع قدم مهمی در به دست آوردن قدرت كنترل مزايای درمانی آن است. يافته‌های ما راهكارهای درماني جديدی را معرفی کرده است كه احتمال ابتلا به بيماری‌های مرتبط با سن را کاهش میدهد.
William Mair میگويد:
با اين كه مطالعات قبلی نشان دادند كه روزه‌داری متناوب موجب كندی روند پيری می‌شود، اما ما در ابتدای فهم بيولوژی آن هستيم. طبق بررسی‌های ما، خاصيت شكل‌پذيری ميتوكندری بسيار مهم و حياتی است. به طوری كه اگر آن را در يك شكل ثابت نگه‌داريم، كاملاً اثر رژيم غذایی و روزه گرفتن را بر طول عمر خنثی می‌كنيم.
مراحل بعدی برای محققان، آزمودن نقش ميتوكندری در تأثيری است که پرهیز از غذا در يك بازه‌ی زمانی در پستانداران دارد و اين كه آيا نقص در انعطاف‌پذیری ميتوكندری می‌تواند رابطه‌ی بين چاقی و افزايش ريسك ابتلا به بيماری‌های مربوط به سن، را توضيح دهد.
