آیا قرص خوابی که دیشب خوردید رانندگی در روز را برای شما سختتر میکند؟ در مورد داروهای قلبی چطور؟ یا یک داروی ضدافسردگی جدید؟
تحقیقات جدید نشان میدهد که بسیاری از افرادی که داروهای تجویزی مصرف میکنند آگاه نیستند که چنین داروهایی میتواند تواناییشان را در رانندگی مختل کند.
دکتر Alan Mensch که یافتههای مطالعه را بررسی کرده اشاره میکند:
اکثر مردم از عوارض احتمالی و خطرناک آرامبخشها و مواد مخدر آگاهی دارند، اما سایر داروها مانند بعضی از آنتیهیستامینها، داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، آرامبخشهای عضلانی و حتی محرکها ممکن است روی توانایی رانندگی تأثیر بگذارند.
Mensch که مدیر پزشکی در بیمارستان Plainview در نیویورک است اضافه کرد که یافتهها هم بر بحث پزشکی و هم قانونی دلالت دارند.
موضوع نه چندان خوشایند برای عموم این است که شاید تخلف DUI (رانندگی بدون هوشیاری)، نباید تنها شامل الکل یا مواد غیرقانونی باشد. رانندگان میتوانند با مصرف داروهای تجویزی یا حتی بدون نسخه نیز متهم به تخلف DUI شوند.
مطالعهی جدید توسط Robin Pollini، از مرکز تحقیقات Injury Control در دانشگاه West Virginia پیش برده شد.
بر اساس گزارشی که اول نوامبر در ژورنال Studies on Alcohol and Drugs انتشار یافت، تیم او اطلاعات مربوط به سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ را از National Roadside Survey دنبال کردند. در این نظرسنجی از بیش از ۷۴۰۰ راننده در ۶۰ منطقهی اطراف ایالات متحده در مورد داروهای مورد استفادهی آنها سوال شد.
تقریبا ۲۰ درصد از رانندگان استفاده از داروهایی تجویزی که میتوانست توانایی رانندگی ایمن آنها را تحت تاثیر قرار دهد؛ گزارش دادند.
با وجود این که داروها برچسب هشدار دارند و پزشکان و فروشندگان دارو باید هشدارهای مربوطه را به بیماران گوشزد کنند؛ بسیاری از شرکتکنندگان گفتند که از این عوارض جانبی احتمالی اطلاع ندارند.
برای مثال، ۱۴ درصد از کسانی که آرامبخش مصرف میکردند گفتند که برچسب روی دارو را نخواندهاند و پزشک یا داروفروش آنها نیز هشداری در مورد استفاده از دارو در زمان رانندگی نداده است.
همین اتفاق در مورد ۱۵ درصد از مصرفکنندگان مواد مخدر، ۴۲ درصد از مصرفکنندگان محرکها و ۳۷ درصد از مصرفکنندگان داروهای ضد افسردگی صادق بود.
مقاله مرتبط: مادهی مخدر جدید به قدرت مورفین، بدون عوارض جانبی
طبق نظر تیم Pollini، مشخص نیست که آیا بیمار واقعا هرگز هشدار دریافت نکرده یا فقط اخطاری را که دریافت کرده فراموش کرده است.
رانندگان به طور معمول تصور میکردند که برخی از داروها بیشتر از بقیه رانندگی را تحت تاثیر قرار میدهند. بر اساس تحقیقات، قرصهای خوابآور بیشترین نقش را در رانندگی غیرایمن دارند. رانندگان نیز بیشترین خطر تصادف یا تخلفات رانندگی در اثر مصرف دارو را مربوط به همین قرصها میدانستند.
سایر داروهایی که از نظر شرکتکنندگان، رانندگی ایمن را تحت تاثیر قرار میدهند عبارتاند از: مورفین/کدئین، سایر آمفتامینها و آرامبخشهای عضلانی.
Pollini معتقد است که پزشکان و داروسازان میتوانند اطلاعات بیشتری در مورد “رانندگی تحت تاثیر دارو” به دست آورند؛ زیرا این مورد مربوط به داروهای تجویزی یا بدون نسخه است.
او در یک نشریهی دانشگاهی گفت:
فرصتی در این جا وجود دارد که چندان حمایت نمیشود: ارائهی اطلاعات دقیق به مردم در مورد خطرات مرتبط با آن داروها. با این کار مردم میتوانند آگاهانه تصمیم بگیرند که قادر به رانندگی هستند یا نه.
دکتر Elan Levy پزشک ارشد در Lenox Health Greenwich Village در نیویورک است. با در نظر گرفتن یافتههای جدید، او در مورد اقداماتی که لازم است انجام شوند موافقت کرد:
افزایش هشدارهای ارائه شده توسط پزشکان و داروسازان، و همچنین بهبود فرایند برچسب زدن بر روی داروهایی که احتمالا رانندگی را تحت تاثیر قرار میدهند.
مانند Mensch او نیز تاکید کرد که مخصوصا برخی از جمعیتها در معرض این خطر پنهان هستند.
علاوه بر اثر آشکار خواب آلودگی، داروها میتوانند زمان واکنش، دید و توانایی تمرکز ذهنی را تحت تأثیر قرار دهند. رانندگان مسنتر باید بسیار دقت داشته باشند، زیرا اغلب داروهای متعددی را مصرف میکنند که اثرات آنها ممکن است اغراق آمیز باشد.
Mensch همچنین توصیه کرد که مردم از مخلوط کردن الکل با داروها اجتناب کنند و هنگام مصرف داروهای جدید، ببینند که قبل از رانندگی چگونه بر آنها تأثیر می گذارد، زیرا همه اثرات مشابهی از داروها را تجربه نمیکنند. همچنین به پزشک خود اطلاع دهند که چه داروهای بدون نسخه یا مکملهای گیاهی را مصرف میکنند.