بر اساس نتایج مطالعه‌ای که به تازگی در ژورنال Nature منتشر شده است، به نظر می‌رسد خورشید عامل اصلی ناپدید شدن آب‌های سطح مریخ نبوده است. آب سطح مریخ در گذر زمان توسط پوستۀ این سیاره جذب شده و این پدیده در نهایت مریخ را به کره‌ای خشک تبدیل نموده است. با این حال، هم‌چنان آب در مریخ وجود دارد.
تمام سروصدایی که پیرامون امکان وجود حیات در مریخ به گوش می‌رسد، ناشی از تشابهات پرشماری است که بین این سیاره و زمین دیده می‌شود.
مقالۀ مرتبط: سطح مریخ مرده‌تر از آن است که قبلا تصورش را می‌کردیم
در ابتدا، هر دو سیاره پتانسیل شکل‌گیری حیات را بر سطح خود داشتند؛ با این حال طی گذر سالیان متمادی، مریخ آب‌های سطحی خود را از دست داد و با رفتن آن، امکان شکل‌گیری حیات چندسلولی نیز صرفاً به یک احتمال محض تبدیل شد.
در این مطالعه، دکتر برندن دیک (Brendan Dyck)، از دانشگاه سایمون فریزر (Simon Fraser) در کانادا، و همکارانش حجم آبی را محاسبه نمودند که می‌تواند در کانی‌های سازندۀ پوستۀ مریخ تجمع یابد.
پژوهشگران در ادامه با شبیه‌سازی فعل و انفعالات صورت گرفته بین آب و پوسته‌های مریخ و زمین (در زمان‌های بسیار دور) دریافتند که پوستۀ مریخ قادر است دو برابر پوستۀ زمین آب در خود ذخیره کند؛ که همین مسئله موجب شده مریخ به کره‌ای کاملاً خشک تبدیل شود.
یافته‌های محققین نشان داده است که چیزی به ارتفاع ۳۰۰ متر از آب‌های سطحی مریخ احتمالاً جذب پوستۀ این سیاره شده و هم‌اکنون در مقیاس میکروسکوپی بین انبوهی از مواد معدنی گرفتار است.
با توجه به این شرایط، حتی اگر آب سطح مریخ می‌توانست چند میلیون سالی بیشتر در جای خود دوام آورد، باز هم شکل‌گیری آن حیاتی که ما انتظارش را داریم در مریخ امکان نمی‌یافت. چرا که می‌دانیم به دلیل مقیاس‌های زمانی بسیار بزرگ در عرصۀ تکامل، اگر قرار بود حیات چندسلولی در این سیاره شکل بگیرد؛ لاجرم باید آب‌های سطحی چند میلیارد سالی سر جای خود باقی می‌ماندند.
نتایج این مطالعۀ مهم نشان می‌دهد که ترکیب شیمیایی پوستۀ سیاره‌های سنگی – نظیر مریخ – نقش انکارناپذیری در مدت زمان حضور آب در سطح سیاره ایفا می‌کند. به نظر شما داستان آب در مریخ به کجا ختم خواهد شد؟
