مطالعه جدید توسط دانشگاه تگزاس با محققان فیزیک، مهندسی زیستی و روانشناسی برای اولین بار نشان داد چگونه منطقه کوچکی از مغز می‌تواند توسط نور بمنظور کنترل درد تحریک شود.
سامارندرا موهانتی، دانشیار فیزیک، مولف دوم این پژوهش بود و نتایج این پژوهش در نشریه‌ی PLOS ONE منتشر شد.
محققان یافتند که استفاده از فرکانس مشخص نور بمنظور تنظیم عملکرد منطقه کوچکی از مغز بنام قشر سینگیولیت قدامی (the anterior cingulate cortex) یا ACC می‌تواند بطور قابل توجهی درد را در موشهای آزمایشگاهی تخفیف دهد. روش تحریک ACC براساس الکترود کاشته شده که هم اکنون مورد استفاده است، اختصاصی نیست و موجب تحریک هر دو نوع نورون تحریکی و مهاری می‌گردد.
موهانتی گفت: “نتایج ما برای اولین بار بطور واضحی نشان می‌دهند که تحریک اپتوژنتیکی نورونهای مهاری ACC منجر به کاهش فعالیت عصبی شده و کاهش قابل توجهی را در رفتارهای مرتبط با درد باعث می‌شود. علاوه بر این، ما همچنین موفق شدیم پاسخهای الکتروفیزیولوژیک مخصوصی را از واحدهای نورونی متفاوتی در تالاموس بصورت نوری تنظیم کنیم؛ این پاسخها در اثر انواع مشخصی از محرکهای درد رخ می‌دهند.”
تمرکز این پژوهش، بر محرکهای شیمیایی و درد مکانیکی مانند دردی که در پی اصابت سوزن (با پوست) و یا نیشگون گرفتن احساس می‌شود، بوده‌است. موهانتی اذعان داشت نتایج می‌توانند منجر به کسب فهم بیشتر مسیرهای درد و استراتژی‌هایی بمنظور مدیریت درد مزمن شوند؛ درد مزمن اغلب باعث اختلال شدید عملکردهای روانی و فیزیکی می‌شود.
موهانتی گفت: “در عین اینکه ما با تحریک نوری در صدد کاهش حس درد مزمن هستیم، می‌خواهیم انواع خاصی از درد حس شوند؛ زیرا (این انواع خاص درد) اطلاعات بیشتری از دستها و پاهای ما بمنظور دور کردن آنها از مواردی که باعث آسیب می‌شود، فراهم می‌آورند.”
یونگ تا-کیم، استادیار مهندسی زیستی و مولف دستیار این پژوهش اذعان داشت: “این مطالعه می‌تواند به یافتن روشهای با تهاجم کمتر بمنظور درمان انواع شدید درد منجر شود، بدون اینکه احساسات مهم و عملکردهای رفتاری از دست بروند.”
مقاله مرتبط: چشم اندازی روشن‌تر برای درمان درد مزمن
