دردنامه، هفته‌نامۀ مجازی “دکتر مجازی” است که منحصراً بر روی “درد” تمرکز دارد. دردنامه یکشنبۀ هر هفته منتشر خواهد شد.
تذکر: این مطلب دارای محتوای خشن و آزاردهنده و هم‌چنین تصاویر گرافیکی می‌باشد. توصیه می‌شود در صورت داشتن هرگونه ناراحتی قلبی، از مطالعۀ این مطلب صرف نظر کنید.
لینگ‌چی
برش‌زنی آرام (Slow Slicing) یا همان لینگ‌چی (Lingchi) یک روش اعدام است که در آن برش‌های متعددی به شکل نظام‌مند بر بدن فرد محکوم زده می‌شود. این نوع اعدام از قرن دهم میلادی تا همین یک قرن پیش در چین رواج داشت؛ تا این که در سال ۱۹۰۵ غیرقانونی اعلام و منسوخ شد. در این روش که با عنوان “مرگ با هزار زخم” (Death From A Thousand Cuts) نیز شناخته می‌شود، جلادان وظیفه داشتند بیشترین تعداد برش‌ها را بدون کشتن فرد محکوم بر بدن وی ایجاد کنند (البته منظور از جلاد فرد اجراکنندۀ حکم اعدام است، نه به تصویر کشیدن فردی ترسناک با صورت پوشیده شده!).
آن‌چه که باعث ترسناک‌تر شدن لینگ‌چی می‌شود این است که سبک لینگ‌چی تا اوایل قرن بیستم (زمانی که دوربین و عکاسی وجود داشته است) رواج داشته است. با این که لینگ‌چی چندان هم بدتر از روش‌های وحشیانۀ اروپایی نظیر “Hanged, Drawn, And Quartered” نیست؛ با این حال تمام این روش‌ها تا اواسط قرن نوزدهم در اروپا ممنوع اعلام شدند. در دست بودن تصاویر ثبت‌شدۀ واقعی از لینگ‌چی از یک طرف، موجب شده است که این روش نسبت به سایرین بی‌رحمانه‌تر به نظر برسد.
فلش‌بک: روش اعدام Hanged, Drawn, And Quartered (معادل فارسی جمع‌جوری پیدا نکردم!) که اشاره شد طی قرون وسطا در انگلستان (و پاره‌ای از کشورهای اروپایی) رواج داشت و برای جرم‌های بسیار سنگین مانند خیانت به وطن، به کار می‌رفت. این روش شامل یک سلسله مراحلی بود که در نهایت مرگی دردناک را برای فرد محکوم به ارمغان می‌آورد. رسم بر این بود که محکوم را روی یک صفحۀ چوبی می‌بستند و اسبی این صفحه را کشان‌کشان به محل اجرای حکم می‌آورد. سپس وی را از جایی آویزان می‌کردند (مثلا به یک نردبان می‌بستند). در مراحل بعد انواع مجازات‌های فجیع در انتظار فرد بود:
- Emasculation: قطع آلت تناسلی مردانه. توجه داشته باشید که این روش برای محکومان مرد به کار می‌رفت. زنان خائن را زنده‌زنده می‌سوزاندند.
- Disembowelment: شکافتن شکم و خارج نمودن اندام‌های داخلی دستگاه گوارش.
- Beheading: قطع نمودن سر محکوم.
- Quartering: تقسیم نمودن بدن به چهار بخش. در این مرحله دست‌ها و پاهای فرد را به پای اسب (یا چهارپایان دیگر) می‌بستند و این حیوانات را در جهات مختلف وادار به حرکت می‌کردند و در نهایت فرد چندین تکه می‌شد! البته این مرحله وابسه به مراحل قبل نیست و می‌تواند جداگانه انجام شود.
حال برگردیم به بحث خودمان.
هزاران زخم
در آن دوران، قانون مشخصی برای فرآیند انجام لینگ‌چی در چین تدوین نشده بود به همین دلیل روش اجرای حکم از منطقه‌ای به منطقۀ دیگر می‌توانست متفاوت باشد. مدت زمان اجرای مراسم به مهارت و هم‌چنین دل‌رحمی جلاد بستگی داشت. اگر جرم مرتکب‌شده خیلی سنگین نبود و یا خانوادۀ محکوم می‌توانست مبلغی به جلاد پرداخت کند، احتمال داشت اولین برش تبدیل به آخرین برش بشود.
تعداد برش‌هایی که فرد محکوم بدون مردن می‌توانست بپذیرد، قابل بحث است. بعضی از گزارش‌ها مدت زمان اجرای مراسم را در حدود ۱۵ دقیقه ثبت نموده‌اند. با این حال گزارش‌هایی از سلسلۀ مینگ (Ming) در دست است که در آن مراسم تا ۳ هزار برش به درازا کشیده است! طبیعتاً اندازه و عمق هر برش، عاملی بسیار مؤثر بر مدت زمان اجرای حکم است.
ظاهراً سبک انجام لینگ‌چی در سلسلۀ کینگ (Qing) این چنین بوده است:
- ابتدا فرد محکوم از ناحیۀ مچ دست و پا به تیرکی چوبی بسته می‌شد.
- اولین برش‌ها به ناحیۀ سینه وارد می‌آمدند و بافت نرم ناحیۀ سینه را کاملاً جدا می‌ساختند (بدون آسیب‌زدن به اندام‌های مهم داخلی) تا جایی که دنده‌های فرد دیده می‌شد.
- برش‌های بعد به بازوها وارد می‌شد و گوشت این ناحیه را از هم می‌گسست.
- سپس همین روال روی ران‌ها انجام می‌شد.
- در این مرحله فرد مرده است و بنابراین قطع نمودن سر انجام می‌شد.
- در نهایت دست‌ها و پاها را قطع می‌کردند و تکه‌های بدن فرد را داخل یک سبد قرار می‌دادند.
گزارش شده است که در بعضی موارد به فرد محکوم تریاک داده می‌شد. مشخص نیست که آیا این کار جهت کاهش دادن درد فرد انجام می‌شده است یا ترفندی برای افزایش مدت زمان هشیاری وی جهت زجر کشیدن بیشتر بوده است.
تصاویر واقعی از لینگ‌چی
فو چو لی (Fou-tchou-li) یک محافظ مغولی بود که اربابش، یک شاهزاده، را کشت. حکم وی در روز دهم آوریل ۱۹۰۵، فقط دو هفته قبل از ممنوع اعلام شدن لینگ‌چی، اجرا شد. این آخرین مورد رسمی از لینگ‌چی در چین است. فو چو لی، رسمی کهن را با خود به گور برد.
با وجود این که این نوع مجازات‌ها فوق‌العاده ناخوشایند و آزاردهنده هستند، در آن دوران در بین مردم محبوبیت فراوانی داشتند. شمار زیادی از مردم در این مراسم‌ها شرکت می‌کردند. متأسفانه بیشتر تصاویر مستند از لینگ‌چی نابود شده‌اند.
اعدام به سبک لینگ‌چی
لینگ‌چی مجازاتی است (یا بود!) که برای جرم‌های بزرگی مانند: خیانت، به قتل رساندن والدین، کشتار دسته‌جمعی و سوء قصد به جان اربابان، در نظر گرفته شده بود. با این حال بعضی از گزارش‌ها حاکی از اجرای لینگ‌چی برای جرایم سبک‌تر و حتی روی خانواده‌ها (تمام اعضای خانواده) می‌باشد. به نظر می‌رسد لینگ‌چی بعد از مرگ متهم نیز ادامه می‌یافته‌است. در بعضی از موارد همان ضربۀ اول کاری بود و جان متهم را می‌گرفت ولی صرفاً جهت تمسخر فرد در ملأ عام، مراسم ادامه پیدا می‌کرد.
یکی از دلایل قطعه‌قطعه نمودن بدن متهمین ریشه در اصول کنفوسیوس دارد. فلسفۀ این کار مانع شدن از کامل شدن وجود فرد در زندگی پس از مرگ می‌باشد. به همین دلیل لینگ‌چی مجازاتی برای دنیا و آخرت است!
پی‌نوشت: تصویر شاخص مطلب اثری از BLDRDSH، یکی از کاربران Deviant Art، است.
