صدمات وارد شده به ستون فقرات موجب از بین رفتن بافتها در مغز و نخاع میشود. این تغییرات نورودژنراتیو را میتوان با استفاده از روشهای عکسبرداری از اعصاب، با جزئیات بررسی کرد. محققان دانشگاه زوریخ، برای اولین بار، حدود درمان عملکردی بیمارانی که از اسیب نخاعی رنج میبرند، دو سال بعد از حادثه، بر اساس دامنه و پیشرفت تغییرات نورودژنراتیو در ۶ ماههی اول پس از اسیب، را پیشبینی کردهاند.
ضربه ای که به ستون فقرات وارد میشود به سرعت موجب از بین رفتن پیشروندهی بافت عصبی میشود. با گذشت زمان، اسیبی که به یک بخش وارد میشود بر بخشهای دیگر نخاع و حتی مغز اثر میگذارد. این تغییرات نورودژنراتیو میتواند با استفاده از MRI با جزئیات تشخیص داده شود. یک گروه بینالمللی از محققان، با رهبری پاتریک فروند از مرکز اسیبهای نخاعی در دانشگاه زوریخ و بیمارستان اموزشی Balgrist، دامنه و پیشرفت تغییرات ریزساختاری در طول دو سال پس از اسیب نخاعی را مورد بررسی قرار دادهاند.
مقاله مرتبط: فلج مغزی
در این مطالعه، محققان ۱۵ بیماری که از اسیبهای نخاعی حاد ناشی از وارد شدن ضربه رنج میبردند، و همچنین ۱۸ شرکت کنندهی سالم، را پس از دو، شش، ۱۲ و ۲۴ ماه، مورد ازمایش قرار دادند. آنها دامنهی آناتومیکی تخریب بافت عصبی مغز و نخاع، از دست رفتن میلین، و تجمع اهن در بافت عصبی در نتیجهی نابودی بافت و التهاب، را معین کردند. محققان رابطهای مستقیم میان میزان بهبودی بیماران پس از دو سال و حدود تغییرات نورودژنراتیو در ۶ ماه اول پس از اسیب، پیدا کردند. پاتریک فروند میگوید:
هرچه در ابتدا تخریب کلی بافت عصبی در طول محور عصبی کمتر باشد، بهبودی بیماران در طولانیمدت بهتر خواهد بود.
به طور غیرقابل انتظاری، بیشترین مقدار بهبودی در ۶ ماه اول حاصل شد، اما بزرگترین تغییرات نورودژناتیو در همان دورهی زمانی بدون هیچ نشانهای از کم شدن سرعتشان، در طول دو سال در مغز و نخاع اتفاق افتاد. این نشاندهندهی ان است که یک رقابت شدید میان تغییرات نورودژنراتیو و تغییرات جبران کننده، در طول مدت کوتاهی پس از اسیب، وجود دارد. این مبارزه به نظر میرسد که در طول زمان به نفع تخریب بافت عصبی عمل میکند. با این وجود، بزرگی تغییرات ریزساختار زودهنگام پیشبینیکنندهی بهبودی طولانی مدت بیماران اسیب نخاعی است. تصویربرداری غیرتهاجمی، ضروری و با کیفیت بالا از اعصاب، ابزاری برای پیشبینی مسیرهای بهبودی و تشخیص تخریب بافت عصبی که در نتیجهی .اسیب نخاعی ایجاد شده از تخریب مفید بافت عصبی که در نتیجهی درمان ایجاد شده، به دست میدهد
فروند، متخصص تصویربرداری از اعصاب، میگوید:
ما اکنون وسیلهای برای پیشبینی مطمئن بهبودی و تعیین اثرات درمان و معیارهای توانبخشی، با وجود تخریب خودبهخودی بافت عصبی در انسانها، در دست داریم. مطالعات بالینی در اینده میتواند موثرتر و کارامدتر به انجام برسد.
بیمارانی که در این مطالعه شرکت کردند دوباره پس از پنج سال با استفاده از روشی یکسان مورد ازمایش قرار خواهند گرفت. دانشمندان میخواهند تعیین کنند که ایا تغییرات نورودژنراتیو تا آن موقع متوقف میشوند یا همچنان ادامه خواهند داشت. پاتریک فروند و تیم او در حال برنامه ریزی مطالعاتی تمرینی هستند تا نشان دهند که ایا تمرینات عملکردی دست و پا با شدت بالا، به کاهش سرعت یا متوقف کردن تخریب بافت عصبی کمک میکند یا نه؟