زندگی آسان نیست، ولی از بیش از هزاران سال از تمدن بشری است که مردم سرتاسر دنیا فلسفه‌ها و استراتژی‌های گوناگونی جهت برآمدن از عهده ی زمان‌های پر استرس و آزمایش‌های زندگی روزمره توسعه دادند.
با وجود این که بیشتر کشورها می‌توانند نام یک فیلسوف و یا یک شخصیت ادبی را برای زمانی که ذره‌ای دانایی در زندگی نیاز باشد بسیار برجسته جلوه دهند، بعضی از حسی‌ترین و موثرترین آیین‌های مذهبی روزانه جهت ایجاد شادی و خوشحالی از فرهنگ و خود ملت‌ها پدید آمده‌اند.
این سری تاثیرگذار از مثال‌ها یک معرفی سودمند از لذت‌های کوچک سرتاسر دنیا را به ما نشان خواهدداد.
ژاپن: ‘shrinrin-yoku’
یک سنت نسبتا تازه، shrinrin-yoku در دهه ی ۱۹۸۰ به عنوان یک راه آسان جهت مقابله با استرس‌های زندگی شهری در کلان‌شهرهای جسیم و دیجیتالی ما توسعه یافت. به گفته ی دیگر forest bathing نامیده می‌شود، که به معنای رفتن به دل طبیعت است. این روش می‌تواند عملکرد سیستم ایمنی شما را بهبود بخشد، استرس را کاهش دهد و خلق شما را بهتر کند.
هاوایی: ‘Ho‘oponopono’
این کلمه ممکن است مثل یک مانترا(ذکر) عجیب و جالب به نظر بیاید، ولی ho‘oponopono’ برای ایجاد تغییر در درون آدمی و انعکاس آن‌ها در تعاملات شما با دیگران است. این تکنیک بر این اساس است که پرورش دادن خشم در برابر کارهای دیگران بیشتر از همه به خودمان آسیب می‌رساند، در عوض، عاقلانه‌تر است که یک نفس عمیق بکشیم و احساسات خود را قبل از بحث کردن درمورد آن‌ها با کسی که فکر می‌کنید در حقتان بدی کرده‌است، تشخیص دهیم.
نروژ: ‘friluftsliv’
نروژ یک کشور بزرگ با جمعیت کم است. در واقع اگر شهرها عاری از الهام باشند، و سر از برکه‌ها و کو‌ه‌ها تا شفق‌های قطبی و برف‌های دائمی در بیاورند، می‌تواند به شما یک اشاره ی جزئی در مورد این که چرا نروژی‌ها اینگونه به سرزمین خود می‌بالند، بدهد. شما نیز می‌توانید گوشه‌ای از friluftsliv را در کشور خودتان با یافتن ناحیه‌ای از زمین‌های طبیعی و دوباره ارتباط برقرار کردن با زمین، بیابید.
آلمان: ‘gemütlichkeit’
حتی ضداجتماعی‌ترین افراد کنار ما هم گاه‌گاهی به کمی ارتباط و روابط سالم‌تر برای ایجاد جنبه ی فکری شادتر نیاز دارند. با این وجود بسیار آسان است که از دوستان و خانواده‌هایمان هرروز قدردانی کنیم. gemütlichkeit یک فلسفه ی مشخص آلمانی برای جشن گرفتن دوستی با یک‌دیگر، همراه با یک موسیقی، یک رقص، یک آبجو و یا حتی یک حس قدردانی و برادری از صمیم قلب است.
اسپانیا: ‘siesta’
با تاسف، سودمندی ما که توسط دنیای مدرن جهت‌دهی شده‌است، چرت بعداز ظهری اسپانیایی را به یک موجود در حال انقراض تبدیل کرده‌است. با این وجود، هرجای دنیا که شما هستید، یک مدت زمان ۲۰ دقیقه‌ای برای چرت بعد از نهار ایجاد کردن می‌تواند ذهن شما را ریبوت کند، که این نه تنها شما را شادتر خواهدکرد بلکه شمارا مفیدتر نیز خواهدساخت، البته اگر این تنها جیزی است که شما را نگران می‌سازد.
فرانسه: ‘aperitif’
با وجود طرز فکرها و ابزار های ارتباطی که مرتبا عوض می‌شوند، بسیار آسان است که بلافاصله بعد از صبحانه به کار برویم و‌دوباره به خانه برگردیم بدون حتی یک لحظه معطل ماندن. نوشیدنی عصرانه ی فرانسوی یک آیین بسیار عالی برای آرام کردن چیزها و تبدیل کار به حالت استراحت است و هم‌چنین شکمتان را برای وعده ی عصرانه هم آماده می‌سازد.
آرژانتین, اروگوئه, پاراگوئه, برزیل: ‘mate’
چای Yerba سالیان سال با فواید خود در زمینه ی سلامتی و روحی شناخته‌شده، ولی شاید مهم‌ترین مواد تشکیل‌دهنده‌اش عنصر اجتماعی آن باشد. مانند banya یا gemütlichkeit بهتر است به همراه دوستان نوشیده شود.
ترکیه: ‘keyif’
اگر نیازهای اجتماعی شما دیدارهای خوب باشند، خانواده ی شما می‌داند که از آن‌ها به خوبی قدردانی می‌شود و شما با دوستانتان چای نوشیده‌اید، شاید چیزی که شما بعد از آن نیاز دارید مقداری تنهایی باشد. Keyif می‌تواند یک لحظه از وقتتان و یا حتی یک ساعتش را بگیرد، و همه ی آن مربوط به پیدا کردن یک گوشه برای خودتان جهت استراحت کردن و به فکر فرورفتن و دوباره محاسبه کردن ساعت درونی‌تان قبل از این که سرتان به شلوغی دنیا بازگردد، است.
بوسنی و هرزگوئین: ‘kafa’
هیچ چیزی مانند یک قهوه ی بوسنیایی برای آرام کردن دنیا به یک سرعت دل‌پذیر نیست. این قهوه بادقت ولی به آسانی در قابلمه ی džezva پخته می‌شود و با یک تکه قند یا شیرینی rahat lokum مطبوع‌تر می‌گردد. Kafa درست قطب مخالف خوردن قهوه برای نهار است، درعوض یک لحظه ی مطول است که در آن شما دنیا را با دوستان و‌همکارانتان روی درستی‌ها تنظیم می‌کنید و تلاش می‌کنید که به یاد آورید چه چیزی در زندگی مهم است.
نیجریه: ‘ubuntu’
شاید یک مضمون فکری اینجا مطرح باشد ولی Ubuntu مانند بسیاری از فلسفه‌های مردمی درمورد قدرت اتحاد و همبستگی است. در این موضوع بیشتر از این که اجتماعی کردن مطرح باشد، اولویت دادن به نیازهای جامعه به نیازهای فردی مطرح است. ما انسانیت خود را نه در خودمان یا دینمان بلکه در مسئولیت‌های جمعی، احترام متقابل و عشق می‌یابیم.
