فرم عجیبی از ماده به نام کریستال زمان در دو نوع دیگر مواد ظاهر شده است و بنابراین تعداد زیستگاه‌های کریستالهای زمان شناخته شده، دو برابر شده است. در یک کریستال معمولی، اتم‌ها به طور مرتب در فضا تکرار می‌شوند مانند تکرار متناوب یون‌های سدیم و کلر که منجر به تشکیل یک کریستال نمکی می‌شود. اما الگوهای کریستال زمان خود را در فواصل زمانی منظم تکرار می‌کنند. برای اطلاع بیشتر از ساختار این نوع کریستال، کریستالهای زمان؛ از رؤیا تا واقعیت را بخوانید.
گروهی از دانشمندان یک کریستال زمان را در ماده‌ی جامدی به نام مونوآمونیوم فسفات ایجاد کردند. این گروه یافته‌ی خود را در ۴ می در Physical Review Letters و در ۱ می در Physical Review B گزارش کردند. بر اساس مطالعه‌ای که آن هم در ۴ می در Physical Review Letters چاپ شده بود، تیم دیگری کریستالهای زمان خود را در نوعی مایع حاوی مولکول‌های ستاره‌ای شکل، ساخت.
هر دو کریستال زمان به خاصیتی کوانتومی به نام اسپین تکیه می‌کنند که باعث می‌شود برخی از هسته‌های اتمی شبیه یک فرفره ی چرخان به نظر برسد. در کریستالهای زمان جهت چرخش در فواصل منظم به طور ناگهانی تغییر می‌کند. از پالس‌های تکرار شونده‌ی اموج رادیویی به منظور تسریع تعویض چرخش اسپین‌ها استفاده شده است. اما حتی اگر نتوانیم جهت چرخش آن‌ها را تغییر دهیم، هر دو ماده الگوی منظمی از تغییر جهت را حفظ می‌کنند که نشان‌دهنده‌ی ساختار زمانی مناسب آن‌هاست.
در سال ۲۰۱۶ دانشمندان برای اولین بار توانستند تنها ۲ نوع کریستال زمان بسازند؛ یکی در الماس که البته با نقص‌هایی همراه بود و دیگری در با استفاده از یک زنجیره‌ای از یون‌ها از عنصر شیمیایی یتربیم. برخلاف دیگر نمونه‌های شناخته شده، کریستال زمان فسفات مونوآمونیوم در مواد جامد با ساختار فیزیکی منظم، در اصل به صورت یک کریستال سنتی ایجاد شده است.
در صورتی که به این مطلب علاقه دارید …
اگر به کریستالهای زمان علاقمند هستید و می‌خواهید بیشتر راجع به آن مطالعه کنید، دکتر مجازی خبر خوبی برایتان دارد.
در شماره ۵ | می ۲۰۱۸ مجله دکتر مجازی نگاهی به کریستالهای زمان داشته‌ایم و خصوصیات آن را به شکل خلاصه مورد بررسی قرار داده‌ایم.
در صورت تمایل می‌توانید از طریق این لینک نسبت به دریافت مجله (در دو قالب چاپی و الکترونیکی) اقدام فرمایید.
