قبل از تکنولوژی مدرن، مردم معمولا لباس‌هایشان را با دست می‌شستند و با اسب به این طرف و آن طرف می‌رفتند. کارها زمان بیشتری می‌گرفتند، در حالی که زندگی مدرن این احساس را تلقین می‌کند که زمان یک منبع بسیار ارزشمند است. چرا اینگونه است، در حالی که عملا ما از هر زمان دیگری وقت فراغت بیشتری داریم، ولی بیش از همیشه زیر فشار از طرف ساعت هستیم؟ تاریخ و علم یک جواب سه قسمته برایمان دارند: آگاهی، ناامنی و پیشرفت.
اخیرا در کوارتز، اندرو تاگارتِ فیلسوف نگاه عمیقی انداخته به اینکه چرا ما دائما فکر می‌کنیم که هرگز زمان کافی نداریم. از نظر وی ظهور سرمایه‌داری و توسعه کار با دستمزد ساعتی اولین عامل است. اگر رئیس شما دائما به ساعت نگاه کند، شما هم یاد خواهید گرفت که نگاه کنید. و در واقع هرچه نسبت به زمان آگاه‌تر باشید، به نظر سریع‌تر می‌گذرد.
اما احساس ناامنی افراد در اقتصاد مدرن هم کمکی نمی‌کند. نه تنها به ساعت نگاه می‌کنیم که به قرار بعدی‌مان به موقع برسیم، بلکه به لطف رفتار انسانی یا جایگزنی ربات ها به ساعت نگاه می‌کنیم تا به صورت مداوم کارایی خود را زیر نظر داشته باشیم.
تونی کرب، روانشناس مشاغل، به یک ویژگی در مورد این نگاه کردن به ساعت اشاره می‌کند:
باعث می‌شود تمام دویدنی که می‌توانید انجام دهید سر جایش باقی بماند.
کرب توضیح می دهد که:
تحقیق نشان داده است که اگر آگاهی مردم از زمان را افزایش دهید، مثلا با قرار دادن یک ساعت بزرگ در مقابل آن‌‌ها، کارهای بیشتری انجام می‌دهند.
اما
وقتی ما کارهای بیشتری را تمام می‌کنیم، اتفاقی که می‌افتد این است که به احتمال زیاد ایمیل‌های بیشتری می‌فرستیم و جواب‌های بیشتری می‌گیریم. در واقع، اگر به عنوان نتیجه مدیریت زمان‌مان کارهای بیشتری انجام دهیم، همه را تمام نمی‌کنیم، فقط سرمان شلوغ‌تر می‌شود.
تاگارت این را جدی‌تر بیان می‌کند:
ناامنی مالی فعالیت همراه با اضطراب و بی‌پایان را به‌وجود می‌آورد، و به نوبه خود باعث حس کمبود زمان می‌شود.
بیشتر بخوانید:
- اصل آیزنهاور: چگونه از زمان، نه تنها به اندازه‌ی کافی بلکه بطور موثر استفاده کنیم
- ۲ نوع جدید از کریستال‌های زمان ساخته شد
- چگونه زمان را احساس می كنیم؟
- رازهای مرگ؛ DMT نقشی کلیدی دارد!
آخرین عنصر به نظر یک تغییر فلسفی اساسی در نحوه نگرش ما به دنیا است. به طور سنتی، پیشگامان مذهبی ما به دنیا به عنوان ساخته‌ای از منظر خدا نگاه می‌کردند، و به همین دلیل دنیا همان‌طور که داشت پیش می‌رفت خوب بود. تنها کاری که باید مردم می‌کردند این بود که به بهترین شکل در منظر خدا زندگی کنند. این روزها، در عوض ما با پبشرفت روبه‌رو هستیم. و چون دنیا هیچ‌وقت کامل نیست، همیشه باید بیشتر انجام دهیم.
باید در این‌باره چه کرد
بعید است که شما ماشین لباس‌شویی خود را با یک تشت شستشو معامله کنید، یا همین‌طور ماشین تسلای خود را با یک اسب، پس آیا چیزی هست که بتوانید درباره احساس فشار بی‌وقفه ناشی از زمان انجام دهید؟ اولین قدم شاید این باشد که اندکی آگاهی کسب کنید که چه چیزی باعث این فشار می‌شود. نظرسنجی‌های دقیق نشان می‌دهند که آمریکایی‌ها اوقات فراغت بیشتری دارند، نه تنها نسبت به اجداد قدیمی، بلکه حتی بیشتر از چند دهه گذشته خودشان. ما آنقدرها هم سرمان شلوغ نیست.
چیزی که ما درباره آن اضطراب داریم زمان، موقعیت و گذاشتن اثرمان در دنیا است. که یعنی بهترین کار برای کاهش فشار ناشی از زمان، عموما تغییر برنامه نیست، بلکه حفظ کردن آرامش و لذت بردن از زمان حال است. که البته گفتنش راحت‌تر از انجام دادنش است.
