غول ایرلندی که یکی از اصلی‌ترین دیدنی‌های موزه آناتومی هانترین در لندن محسوب می‌شود، قرار است بعد از دو قرن ایستادن پشت قاب شیشه‌ای، بالأخره به خاک سپرده است.
این اسکلت متعلق به چارلز بیرن (Charles Byrne) می‌باشد. چارلز که در قرن هجدهم می‌زیست، مبتلا به شکلی از غول‌آسایی ژنتیکی بود که باعث شده بود قد وی تا ۲/۳۱ متر رشد نماید.
چارلز بیرن پیش از مرگ خود، از دوستانش خواسته بود جسد وی را در تابوت سربی قرار داده و در اعماق دریا رها سازند تا دست هیچ کاوشگری به وی نرسد و بقایای پیکرش به نهادهای پزشکی فروخته نشود. ولی او خیلی خوش‌شانس نبود، چرا که مراسم به خاک‌سپاری، آن‌گونه که چارلز پیش‌بینی کرده بود، انجام نشد و پیکرش به دست موزه افتاد. هم‌اکنون خبر رسیده است که پس از گذشت قریب به ۲۰۰ سال، موزه هانترین لندن قصد دارد به وصیت این مرد بلندقامت ایرلندی جامه عمل بپوشاند. این موزه که به دلیل تعمیرات داخلی حدود سه سال است بسته شده، اعلام نموده که در نظر دارد چارلز بیرن را به خاک بسپرد.
در بیانیه‌ای که از سوی سخنگوی کالج سلطنتی جراحان ایراد شد، مشخص گردید که موزه هانترین تا سال ۲۰۲۱ بازگشایی نخواهد شد و اسکلت چارلز بیرن نیز دیگر جزو اشیای نمایشی این موزه محسوب نمی‌شود. هیئت امنای موزه مسئلۀ ترخیص بقایای بیرن را مورد بررسی قرار خواهد داد و در مورد آن تصمیم خواهد گرفت.
چارلز بیرن در سال ۱۷۶۱ متولد شد و در دورۀ نوجوانی، شهر محل تولدش را برای جست‌وجوی ثروت و شهرت ترک نمود. وی پس از رسیدن به شمال انگلستان – به دلیل قد بسیار بلندش – به سرعت به چهره‌ای مشهور تبدیل شد، تا آن‌جا که الهام‌بخش یک نمایش پانتومیم به نام “گذرگاه جاینت” گردید. وی برای مدتی در آپارتمانی در چرینگ کراس لندن سکونت گزید.
مقاله مرتبط: سرانجام پرده از راز گذرگاه ساحلی جاینت برداشته شد!
ولی دوران خوشی بیرن خیلی دوام نداشت و وی سریعاً به ورطه سقوط کشیده شد. وی پس از این که تمام پس‌اندازش به سرقت رفت، دچار افسردگی شده و به مصرف الکل روی آورد. چارلز در سن ۲۲ سالگی، در اثر ابتلا به بیماری سل درگذشت. مرگ وی بلوایی در بین جراحان به با کرد، چرا که هر یک سعی داشتند کالبد غول ایرلندی را به تصاحب خود درآورند.
یکی از دوستان بیرن ترتیبی داد که جسد وی در ساحل مارگیت به آب سپرده شود. ولی این نقشه عملی نشد. ظاهراً جان هانتر (John Hunter)، جراح و آناتومیست اسکاتلندی، فردی را اجیر کرده بود که جسد چارلز بیرن را با یک جسد نفر دیگر تعویض نماید. او در نهایت بقایای بیرن را به تصاحب درآورد.
چهار سال بعد، اسکلت چارلز بیرن در کلکسیون شخصی هانتر مشاهده گردید و پس از آن نیز تا دو قرن به نمایش عموم درآمد.
موزه یادگار جان هانتر تا کنون با درخواست‌های مبنی بر ترخیص اسکلت چارلز بیرن مخالفت کرده و اظهار نموده بود که استخوان‌های وی از ارزش تحقیقاتی بالایی برخوردار می‌باشد. یکی از کاربردهای چنین نمونه‌ای، شناسایی ژن‌های مشترک بین بیرن و سایر افرادی است که از وضعیت بالینی مشابهی به نام آکرومگالی (acromegaly) رنج می‌برند.
در صورتی که بنا بر ترخیص اسکلت باشد، بر حسب نظر تعدادی از حامیان، بهتر است بقایای غول ایرلندی به سرزمین مادری خود، ایرلند شمالی، انتقال داده شده و در روستای درامولن (Drummullan) به خاک سپرده شود.
