انتشار این مقاله


آنوریسم آئورت شکمی (قسمت سوم)

در ادامه‌ی مطالب این بیماری به شیوه تشخیص آن می پردازیم. تشخیص آنوریسم آئورت شکمی عمدتاً طی آزمایشات و بررسی‌هایی که برای دلایل دیگر (بیماری‌های دیگر) انجام می‌شود تشخیص داده‌می‌شود.برای مثال، در طی آزمایشات روتین و متداولی که روی شما انجام می‌شود، ممکن است پزشک شما ناحیه متورمی را روی شکم شما مشاهده کند که […]

در ادامه‌ی مطالب این بیماری به شیوه تشخیص آن می پردازیم.

تشخیص

آنوریسم آئورت شکمی عمدتاً طی آزمایشات و بررسی‌هایی که برای دلایل دیگر (بیماری‌های دیگر) انجام می‌شود تشخیص داده‌می‌شود.برای مثال، در طی آزمایشات روتین و متداولی که روی شما انجام می‌شود، ممکن است پزشک شما ناحیه متورمی را روی شکم شما مشاهده کند که دارای نبض نیز می‌باشد؛ اگرچه بعید نیست که پزشک شما بتواند با گوشی خود صدای نبض ناحیه متورم را نیز بشنود. آنوریسم آئورت همچنین در حین انجام سایر آزمایشات و تست‌های پزشکی مانند عکس‌برداری از قفسه‌ی سینه با اشعه x و یا انجام سونوگرافی برای مشاهده قلب یا شکم تجویز شده است، تشخیص داده می‌شود.

برای تشخیص آنوریسم ائورت شکمی، پزشک شما سوابق پزشکی و سابقه خانوادگی شما را بررسی کرده و نیز آزمایشاتی را برای شما تجویز خواهدکرد. اگر پزشک شما احتمال دهد که شما به آنوریسم ائورت شکمی مبتلا هستید، تست‌های تشخیصی اختصاصی‌تری را برای شما تجویز خواهد کرد که تشخیص وی را تایید کند؛ این تست‌های اختصاصی عبارتند از:

  • تصویر برداری سونوگرافی (اولترا سوند) از شکم: این تست یکی از متداول‌ترین تست‌هایی است که برای تشخیص آنوریسم ائورت شکمی استفاده می‌شود. برای انجام این تست غیر تهاجمی و فاقد درد شما به پشتتان روی تخت آزمایش دراز می‌کشید و روی شکم شما مقداری کمی ژل ریخته می‌شود. این ژل باعث محو شدن حباب‌های هوایی که بین سطح بدن شما و وسیله‌ای که متخصص برای دیدن شریان ائورت، روی سطح پوستتان حرکت می‌دهد، می‌شود که این وسیله ترانسدیوسر نام دارد. متخصص انجام دهنده آزمایش، ترانسدیوسر را روی سطح پوست شما در ناحیه شکم از قسمتی به قسمت دیگر حرکت می‌دهد؛ ترانسدیوسر تصاویری را به مانیتور ارسال می‌کند و وی آئورت شما را از نظر وجود و یا عدم وجود آنوریسم بررسی می‌کند.
  • CT SCAN ( سی تی اسکن یا توموروگرافی کامپیوتری): این تست نیز همانند تست قبلی غیر تهاجمی و فاقد درد بوده و تصویری واضح از آئورت شما را به پزشکتان ارائه دهد که پزشک شما با استفاده از آن می‌تواند اندازه و نیز شکل تورم آئورت را تعیین کند. در طی CT اسکن شما روی یک تخت در داخل یک وسیله‌ی مدور دراز می‌کشید. دستگاه CT اسکن برای ایجاد یک تصویر متقاطع از بدن شما اشعه‌ی x تولید می‌کند. پزشک احتمالا به داخل عروق شما یک ماده تزریق می‌کند تا عروق شما در تصویر حاصل از CT اسکن واضح‌تر باشد. (به این روش CT Angiography می‌گویند.)
  • تصویر برداری با روش تشدید مغناطیسی یا MRI: این تست نیز همانند دو تست قبلی غیر تهاجمی و فاقد درد می‌باشد که به تشخیص ونیز به تعیین اندازه و محل تورم کمک می‌کند.در این تست شما روی یک تخت متحرک دراز می‌کشید که این تخت به داخل یک تونل کشیده می‌شود. دستگاه MRI از میدان‌های مغناطیسی و پراکنش امواج برای تشکیل تصویر از بدن شما استفاده می‌کند. مانند روش قبلی نیز ممکن است پزشک شما مواد حاجب را به داخل عروق شما تزریق کند تا عروقتان در تصویر واضح‌تر دیده شود.(به این روش Magnetic Resonance Angiography گفته می‌شود.)

 غربالگری‌های متداول برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به آنوریسم آئورت شکمی قرارا دارند:

در کشور ایالات متحده آمریکا،گروه مامور انجام خدمات پیشگیری، به مردان ۷۵-۶۵ ساله‌ای که دخانیات استعمال می‌کنند، توصیه می‌کند که وضعیت خود را نسبت به وجود ویا عدم وجود آنوریسم آئورت شکمی، توسط تصویربرداری سونوگرافی بررسی کنند. همچنیم مردانی که سن آن‌ها ۶۰ سال و بیشتر می‌باشد و سابقه خانوادگی ابتلا به آنوریسم را دارند، باید یک بار تست غربالگری را انجام دهند.

هنوز شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا انجام تست‌های غربالگری برای زنان ۷۵-۶۵ ساله‌ای که دخانیات استعمال می‌کنند و یا سابقه خانوادگی ابتلا به آنوریسم را دارند، مفید است یا خیر وجود ندارد. برای دانستن اینکه ایا انجام تست‌های غربالگری برای شما لازم است یا خیر از پزشک خود سوال کنید تا وی باتوجه با ریسک فاکتور‌های شما، تصمیم به تجویز یا عدم تجویز آن بگیرد. بطور کلی زنانی که از دخانیات استفاده نمی‌کننو ونیز سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را ندارند، نیازی به انجام تست‌های غربالگری ندارند.

محمد امین سعدی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید