پروتئین‌ها اسب‌های کاری سلول‌ها هستند، و دانشمندان پیش از این‌ها توان آن را پیدا کرده‌اند تا با تغییر ساختار آن‌ها نحوه اتصال شان به مولکول های هدف را تغییر دهند. با این حال، آن‌ها هیچ وقت قادر نبودند تا پروتئین های خودشان را طراحی کنند تا به اهداف جدید کوچک متصل گردند؛ البته تاکنون!
این تیم با استفاده از برنامه کامپیوتری برای مدل سازی از چنین پروتئین های “طراح” ۵۴ واریاسیون مختلف را ساخته‌اند. هر کدام از این ها شکلی شبیه یک بشکه دارند که حفره‌ی داخلی آن‌ها می‌توانند به مولکول‌های هدف کوچک متصل گردند. در این مورد، مولکول هدف DFHBI بود؛ مولکولی که موقع اتصال با خاصیت فلورسانس نور تولید می‌کند. محققان بهترین طرح های خود را پیچ داده و به سه طرحی رسیدند که حتی با مقادیر اندکی از DFHBI کار می‌کرد. وقتی این پروتئین‌های مصنوعی به سلول‌هایی با DFHBI (بالا) اضافه گردید، چراغ خانه سلول‌ها روشن شد! گزارش این تحقیق در Nature آمده است.
این روش مسیر را برای ساخت حسگرهای زیستی که می‌توانند بیان ژن یا حضور مواد شیمیایی را در داخل سلول‌ها اندازه بگیرند که شامل مواد مخدر قوی مثل فنتانیل می‌شود، هموار می‌سازد. دانشمندان می‌گویند این پیشرفت‌ها، می‌تواند ابزارهای جدید برای تشخیص و درمان بیماری‌های خطرناک و پایش اثرگذاری درمان‌های پزشکی در اختیار پزشکان قرار دهد.
