دادستان کل سابق ایالات متحده، Janet Reno در سن ۷۸ سالگی بر اثر عوارض بیماری پارکینسون جان خود را از دست داد. چگونه فردی به علت بیماری پارکینسون ممکن است بمیرد؟
در بیماران مبتلا به پارکینسون، سلول‌های عصبی تولیدکننده‌ی ماده‌ی شیمیایی دوپامین شروع به نابود شدن می‌کنند. علت مرگ سلول‌ها مشخص نیست ولی محققین می‌دانند که دوپامین برای کنترل حرکت عضلات مهم است. بیمار پارکینسونی نشانه‌هایی را همچون لرزش، حرکات آهسته، سفتی ماهیچه‌ها و اختلال در تعادل در خود احساس می‌کند.
خود پارکینسون به تنهایی معمولاً موجب مرگ نمی‌شود و بسیاری هستند که با وجود داشتن این بیماری امید به زندگی طبیعی دارند، همانند افراد عادی جامعه. در واقع باید گفت بیمار پارکینسونی همراه با پارکینسون می‌میرد نه از آن!
ولی کیس‌هایی وجود دارد که در آن‌ها نشانه‌های پیشرفته‌ی بیماری می‌تواند به عوارضی منجر شود که به مرگ ختم می‌شوند؛ برای مثال بیمارانی که مشکلات بلع در اثر ضعف کنترل روی عضلات گلوی خود دارند.
مشکلات بلعی می‌توانند موجب شوند تا برخی از بیماران لقمه‌های کوچکی از غذا را به درون ریه‌های خود فرو ببرند که نتیجه‌ی آن نومونیای تنفسی، عفونت در ریه‌ها خواهد بود که می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. طی تحقیقی که سال ۱۹۹۹ در طی ۱۰ سال به انجام رسید، معلوم شد که نومونیا اصلی‌ترین عامل مرگ این افراد است و یک سوم کل مرگ‌ها را تشکیل می‌دهد.
در این میان اختلالات تعادلی را نیز نمی‌توان از یاد برد؛ چون به سقوط‌ها و آسیب‌های شدیدی می‌تواند منجر شود. با این حال طی مطالعه‌ی انجام گرفته در سال ۲۰۱۰ روی بیماران پارکینسونی با میانگین سنی ۸۱ سال که ۱۶ سال قبل بیماریشان تشخیص داده شده بود، معلوم شد بیشترین آمار مرگ‌و‌میر مربوط به مردهاییست که نشانه‌های اختلال حرکتی شدیدتری دارند و همچنین همراه با پارکینسون از زوال عقل هم رنج می‌برند.
Reno، اولین دادستان زن ایالات متحده، در سن ۵۷ سالگی مبتلا به بیماری پارکینسون تشخیص داده شده بود ولی تا سال ۲۰۰۱ از عهده‌ی کارهایش برمی‌آمد تا اینکه به گزارش The New York Times به تازگی جان خود را از دست داد.
