در این مقاله به بررسی راه مناسب برای افزایش سطح امگا ۳ در مغز و موثر بودن برای جلوگیری از بیماریهای شناختی خواهیم پرداخت.
مقاله مرتبط:روغنهای ماهی و امگا-۳: فواید، غذاها و خطرات
دریافت کافی اسیدهای چرب امگا ۳ DHA و EPA به مغز برای بررسی اثرات آنها بر روی شرایطی مانند آلزایمر و افسردگی – که نشان داده شده کمک کننده میباشند- کار آسانی نیست.
در حالی کهامروزه به وفور از مکملهای حاوی این اسیدهای چرب استفاده می شود، شواهد بسیار اندکی وجود دارد که نشان دهد این مکملها در واقع باعث افزایش DHA یا EPA در مغز میشوند.
برای اندازه گیری میزان EPA در مغز، فرد باید هر روز یک لیوان کوچک از آن مصرف کند، که احتمالا دارای اثر جانبی مانند بوی ماهی دادن همراه خواهدبود.
در حال حاضر محققان دانشگاه ایلینوی در شیکاگو گزارش دادند که اضافه کردن یک فرم لیزوفسفولیپید (EPA (LPC-EPAبه رژیم غذایی میتواند سطح EPA را در مغز موش تا ۱۰۰ برابر افزایش دهد. مقدار LPC-EPA در رژیم غذایی مورد نیاز برای این افزایش کمتر از یک میلی گرم در روز برای موش است.
معادل انسانی آن کمتر از یک چهارم گرم در روز می باشد. آنها نتایج خود را در مجله Journal of Lipid Research بیان کردند.
اسیدهای چرب امگا ۳، DHA و EPA، دارای اثرات ضد التهابی و محافظت در برابر انواع بیماریهای عصبی و متابولیکی هستند.نشان داده شده است که DHA برای تقویت حافظه و نقص شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر مفید است، و در مطالعات پره کلینیکال، EPA امگا ۳ در درمان و پیشگیری از افسردگی موثر است.
DHA در حالت پایه در مغزوجود دارد و شواهد کمی برای حمایت از این ایده وجود دارد که خوردن مقدار زیادی از روغن ماهی، یا از طریق خود ماهی و یا مکمل ها، باعث افزایش سطح DHA در مغز می شود.
EPA در غلظت بسیار کم در مغز یافت می شود. ثابت شده است که افزایش سطح EPA در مغز از طریق مصرف EPA دشوار است، زیرا مقدار EPA که باید مصرف شود،تا سطح این EPA در مغز بالا برود بسیار زیاد است – ۴۰ تا ۵۰ میلی لیتر روزانه است.
محققان هنوز هم درک دقیقی از اینکه چگونه EPA برای کاهش افسردگی موثر است و برای تأثیر این اثرات ضد افسردگی در مغز ضروری است ندارند.
Papasani Subbaiah، استاد پزشکی و بیوشیمی و ژنتیک مولکولی در کالج پزشکی UIC و نویسنده متناظر مقاله می گوید:در انجام آژمایشات برای تعیین دوز مناسب و نحوه عملکرد EPA در مورد افسردگی، ما باید راهی بهتر برای وارد کردن آن به مغز پیدا کنیم؛چرا که در مصرف به صورت خوراکی به مقدار زیادی از آن نیاز است که این کار حداقل برای انسانها قابل انجام نیست.
او می گوید که ارائه EPA به شکل لیزوفسفولیپید، بر خلاف نوع موجود در مکمل های روغن ماهی، از طریق آنزیم های پانکراس تجزیه میشود که باعث می شود قادر به عبور از مغز نباشد.
سواببیا گفت: “به نظر می رسد که یک مانع در سدخون مغزی وجود دارد که EPA باید از طریق آن عبور کند تا وارد مغز شود، اما EPA در روغن ماهی نمی تواند از این سد عبور کند در حالی که LPC-EPA می تواند.سواببیا گفت: “به نظر می رسد که یک مانع در مانع خون مغزی وجود دارد که EPA باید از طریق آن عبور کند تا مغز وارد شود، اما EPA در روغن ماهی نمی تواند از بین برود، در حالی که LPC-EPA می تواند باشد.شما نمی توانید که با مصرف زیاد LPC-EPA مقدار قابل توجهی افزایش EPA در مغز نشان دهید، بنابراین این می تواند راهی برای انجام مطالعات دقیق در مورد اثرات EPA در انسان باشد.
تولید LPC-EPA دشوار نیست و می توان آن را در گلوله های خوراکی که موش آزمایشگاهی از آن تغذیه می کنند، گنجاند. میزان EPAدر مغز این موش ها پس از خوردن ۱ میلی گرم در روز از LPC-EPA در غذای خود به مدت ۱۵ روز نسبت به موش هایی که به میزان فراوان EPA مصرف میکردند ۱۰۰ برابر بیشتر بود. جالب توجه است، موش هایی که مصرف LPC-EPA داشتند میزان DHA در مغزشان هم دو برابر بیشتر شده بود.
Subbaiah گفت: “این مطالعه اثبات این مفهوم است که ما می توانیم سطوح EPA و DHA را در مغز از طریق مکمل ها یا با ترکیب LPC-EPA در رژیم غذایی افزایش دهیم.” با استفاده از این تکنیک، ما اکنون میتوانیم مطالعات بیشتری انجام دهیم تا ببینیم آیا افزایش غلظت اسید های چرب امگا ۳ در مغز می تواند به جلوگیری و درمان آلزایمر و افسردگی در مدل های موش کمک کند یا خیر، و اگر نتایج امیدوار باشد، به آزمایش های انسانی ادامه دهیم. “