تحقیقاتی جدیدی انجام یافته که نشان میدهد بیماری آلزایمر چگونه در مغز گسترش مییابد. محققان بین التهاب و پروتئینی سمی با شروع این بیماری ارتباطی را یافتهاند. همچنین آنها پیشنهاد میکنند که پزشکان با نگاه کردن به پشت چشمهای بیماران میتوانند از نشانههای زودهنگام این بیماری آگاه شوند.
تشخیص زودهنگام علائم هشداردهندهی آلزایمر مداخله را برای جلوگیری از نابودی سلولهای عصبی، قبل از آن که بخش اعظمی از قدرت شناختی رو به زوال رود امکانپذیر میکند. Ashley Nilson، فارغالتحصیل علوم عصبی که این تحقیق را پیش برده بر این باور است که استفاده از شبکیه برای تشخیص بیماریهای عصبی همچون آلزایمر به دلیل غیرتهاجمی و ارزان بودن میتواند جزوی از برنامهی چکآپها و غربالگریهای معمولی باشد.
محققان همین دانشگاه قبل از این نیز دریافته بودند که تجمع پروتئینهای tau احتمالاً زمینهی بروز مراحل ابتدائی بیماری آلزایمر است. این پروتئینها برای ایجاد ارتباط بین سلولهای عصبی به منظور دریافت مواد غذایی و دفع مواد زائد مهم میباشند. در برخی از بیماریهای نورودژنراتیو مثل آلزایمر پروتئینهای tau به شکلی سمی درمیآیند (tau oligomers) و شروع به تجمع در کنار یکدیگر میکنند. زمانی که این اتفاق رخ میدهد، مولکولهای مغذی دیگر نمیتوانند به مکانهایی که به آنها نیاز وجود دارد بروند و پروتئینهای مذکور تأثیراتی سمی از خود نشان میدهند و در نهایت سلول آسیب دیده و میمیرد.
هر روز که میگذرد نقش التهاب در رشد و پیشرفت آلزایمر بیش از پیش آشکارتر میشود. التهاب و از دست رفتن ارتباطات بین اعصاب در مغز قبل از شکلگیری تجمعات درهمفرورفته در ایجاد بیماریها بسیار مؤثر است. این موضوع امکانپذیر است که پروتئینهای تجمعی (تنگلهای نوروفیبریلاری) مسئول این التهاب باشند.
نتایج تحقیقات نشان میدهد tau سمی شاید التهاب را در بیماری آلزایمر القا نماید. این پروتئین که اکنون سمی شده است بین مناطق مغزی با توسط ارتباطات موجود پخش شده و احتمالاً التهاب را به منطقهای دیگر میبرد.
گذشته از تعیین وضعیت سلامت چشم و اصلاح عیوب انکساری با لنزها، بررسی چشم میتواند به متخصصان دربارهی عوارض مختلفی مثل دیابت، بالا بودن کلسترول و فشار خون اطلاعات مفیدی ارائه دهد. اکنون نیز محققان دریافتهاند که بافت شبکیه میتواند شواهدی از التهاب و پروتئینهای سمی نشان دهد. [تشخیص بیماری پارکینسون با یک تست بینایی ساده!]
نابودی سلولهای عصبی در نتیجهی التهاب مزمن بر اثر اُلیگومرهای tau شاید در مقابل ترکیبی از داروهای ضد این پروتئینها و ضدالتهابها برای درمان آلزایمر و بیماریهای مربوطه قرار بگیرد.