معاینه بیضه و خودآزمایی بیضه بررسی ظاهر و لمس بیضه‌ها می‌باشد. خود فرد نیز می‌تواند معاینه بیضه را انجام دهد. وی برای این کار بایستی برای این کار در مقابل آینه ایستاده باشد.
خودآزمایی بیضه به طور روتین می‌تواند عارضه‌های بیضوی را نشان داده و به فرد در تشخیص تغییرات کمک کند. این کار همچنین می‌تواند به معاینه شونده در مورد مشکلات احتمالی بیضه نیز هشدار دهد.
اگر در طول خودآزمایی توده یا تغییرات دیگری تشخیص داده شد، بایستی به پزشک مربوطه اطلاع داد.
خودآزمایی بیضه چرا انجام می‌شود؟
خودآزمایی بیضه به بیمار کمک می کند تا بفهمد که بیضه‌ها در حالت نرمال چگونه به نظر رسیده و احساس می‌شوند. بعد از آن به احتمال زیاد، فرد متوجه تغییرات ظریف نیز خواهد شد.
تغییر در بیضه‌ها می‌تواند نشان‌دهنده بیماری خوش خیم مانند عفونت یا کیست یا بیماری‌های کمتر شایع مانند سرطان بیضه باشد.
به چه کسانی معاینه بیضه توصیه می‌شود؟
دقیقاً مشخص نیست که چه افرادی باید خودآزمایی روتین را انجام دهند. اگرچه اغلب افراد این روش را به عنوان راهی برای تشخیص سرطان بیضه می‌شناسند، آزمایش خودآزمایی بیضه تا به حال ثابت نشده است که خطر مرگ بیماری را کاهش می‌دهد.
سرطان بیضه نوعی سرطان به نسبت غیر شایع است. همچنین این بیماری در تمام مراحل، قابلیت درمان‌پذیری خوبی داشته و به همین دلیل، یافتن سرطان بیضه در مراحل اولیه باعث بهبودی کامل نمی‌شود.
پزشکان و سازمان‌های پزشکی در توصیه‌های خود برای خودآزمایی بیضه تفاوت‌هایی با هم‌دیگر دارند. کارگروه خدمات پیشگیری ایالات متحده، خودآزمایی بیضه را توصیه نمی‌کند. دلیل این کار این است که هیچ مزیتی تا به حال در این مورد اثبات نشده است. انجمن سرطان آمریکا توصیه می‌کند افراد در حین معاینات روتین، در مورد مسائل بهداشتی مرتبط با سرطان خود نیز مانند خودآزمایی بیضه، با پزشک خود صحبت کنند.
مقاله مرتبط:
خطرات خودآزمایی بیضه
انجام خودآزمایی بیضه منجر به هیچ خطر مستقیمی نمی‌شود. با این حال ، اگر فرد متوجه چیزی غیرمعمول شود که باعث نگرانی شود، آزمایش‌های فالوآپ ممکن است منجر به نگرانی‌های غیر ضروری و آزمایش‌های پزشکی شود.
به عنوان مثال، اگر یک توده مشکوک را فرد لمس کند، ممکن است اقداماتی انجام شود تا علت آن تشخیص داده شود. این اقدامات می‌توانند شامل آزمایش خون، معاینات سونوگرافی یا روشی برای برداشتن بافت بیضه برای آزمایش (بیوپسی) باشد. اگر توده لمس‌شده طی آزمایشات، غیر سرطانی است (خوش خیم) تشخیص داده شود، ممکن است وی احساس کند که به طور غیرضروری تحت یک روش تهاجمی قرار گرفته است.
مقاله مرتبط:
۷ قدم برای داشتن اسپرم سالم و بارور
بیضه نزول نیافته یا کریپتورکیدیسم
چگونه برای معاینه بیضه بایستی آماده شد؟
برای انجام معاینه بیضه آمادگی خاصی لازم نیست.
ممکن است در حین حمام گرم یا دوش گرفتن ، خودآزمایی بیضه آسان‌تر صورت گیرد. گرما، اسکروتوم را شل‌تر کرده و بررسی هر چیز غیر عادی را آسان‌تر می‌کند.
در انجام خودآزمایی بیضه چه انتظاراتی می‌توان داشت؟
برای انجام خودآزمایی بیضه، فرد جلوی آینه بدون لباس ایستاده، سپس:
- به دنبال تورم باشد. آلت تناسلی خود را دورتر نگه داشته و پوست اسکروتوم بررسی شود.
- هر دو بیضه معاینه شود. برای معاینه بایستی با استفاده از هر دو دست، انگشتان اشاره و میانی در زیر بیضه و شست در بالا قرار گیرد.
- بیضه به آرامی بین شست و انگشتان دیگر چرخانده شود. در این مرحله، فرد باید به دنبال هرگونه تغییر در بیضه خود باشد. این تغییرات می‌تواند توده‌های سخت، برآمدگی‌های گرد صاف یا تغییرات دیگری در اندازه، شکل یا قوام بیضه باشد.
در حالی که فردی خودآزمایی بیضه را انجام می‌دهد، ممکن است متوجه چیزهایی غیرعادی بر روی بیضه‌های خود شود؛ مانند برآمدگی‌هایی روی پوست اسکروتوم، که به نظر غیر معمول بوده اما علائم سرطان نمی‌باشند. موهای زائد، بثورات یا سایر مشکلات پوستی می‌تواند باعث به وجوئ آمدن برآمدگی‌هایی بر روی پوست شوند.
همچنین ممکن است فرد معاینه کننده یک بند ناف نرم را حس کند، که قسمت طبیعی از پوست بیضه به نام اپیدیدیم است. این طناب از قسمت بالای بخش پشتی هر بیضه به سمت بالا می‌رود.
نتایج معاینه بیضه
در صورت وجود توده یا هر تغییر دیگری در هنگام معاینه، بایستی به پزشک مربوطه کراجعه شود. بسته به شرایط، ممکن است پزشک دوباره معاینه بیضه را خودش انجام داده و به دنبال آن آزمایش خون ، سونوگرافی یا بیوپسی درخواست شود.
اکثر تغییرات در بیضه‌ها ناشی از سرطان بیضه نبوده و تعدادی از عارضه‌های غیر سرطانی نیز می‌توانند باعث ایجاد تغییراتی در بیضه‌ها شوند؛ مانند کیست، صدمه، عفونت، فتق و تجمع مایع در اطراف بیضه‌ها (هیدروسل).
مقاله مرتبط:
