ویژگیهای روشی که با آن سلام میکنید یا هر صدای دیگری که به شما اختصاص دارد و شما را از پشت تلفن قابلشناسایی میکند چیست؟ علیرغم افزایش نوشتجات در زمینهی کیفیت صدای شخصی، چیز زیادی دربارهی دادن شخصیت به صدا از طرف فردی که در حال صحبت کردن است، نمیدانیم.
دو تن از محققین UCLA (Patricia Keating و Jody Kreiman) در همکاری با یکدیگر تلاش کردهاند تا با به کار بردن ابزارهای صوتی در تحقیق زبانشناختی خود به این سؤال پاسخ دهند.
ضرورتاً این محققان در پی آنند تا بفهمند چگونه میتوان صدای افراد را سنجید. راهی برای تعیین کمیت چیزی که ما میخواهیم وجود ندارد. زمانی که شما چیزی فیزیکی را تغییر میدهید، آیا پیشبینی این که شبیه چه چیزی خواهد شد امکان دارد؟
صدای شخص میتواند با گذشت زمان به خاطر تغییرات وضعیت احساسی، سلامت، زمینهی مکالمه و دیگر عوامل تغییر کند که کار محاسبهی کمیت مذکور را سخت خواهد کرد.
بدنهی واقعیات و شواهدی از فنوتیکها، روانشناسی شناختی و فیزیولوژی عصب نشان میدهد که شنوندگان همهی این تغییرات درون فرد قائل را به عنوان نمونهای نخستین برای هر یک از آنها سازماندهی میکنند. حتی فقط یک بخش گفتاری میتواند اطلاعاتی کافی برای شناسایی ویژگیهای چنین نمونهی اولیهای را در بر داشته باشد. یا این که هر ویژگی باید چقدر تغییر کند تا قبل از این که صدا قابل تشخیص نباشد. کیفیت صدا در حال سرگردان شدن است! محققان در تلاش به منظور رسیدن به نقطهای هستند که تولید صدایی شبیه به خود فرد را متوقف و صدایی دیگر تولید کنند.
آنها به صورت دیجیتالی صداهای ضبطشدهی پنجاه زن را که همگی به صورت بومی انگلیسی صحبت میکردند، مورد بررسی قرار دادند. این افراد بایستی پنج جمله را به سه روش متفاوت میخواندند. این تحقیق به پارامترهای صوتی متعدد برای حروف بیصدا و صدادار که در هنگام خواندن جملهها ایجاد میشد توجه داشته است؛ مثل فرکانس پایهای، قدرت فرکانسهای هارمونیک نسبت به یکدیگر و این که آنها چگونه با سطوح صدایی موجود مقایسه میشوند.
این جملات هر ویژگی را با میانگین و دامنهای کمی معرفی میکنند که مجموع آنها ردیفهایی از پروفایلهای صوتی بالقوه را برای شناسایی فراهم میکند. با مقایسهی همهی شرکتکنندگان در تحقیق نسبت به این ویژگیها (پروفایل صوتی شخصی خاص) و با استفادهی تصادفی از جملات نمونهی آنها، میتوان آزمایشی برای دقت در تشخیص صحبتکنندهها به وجود آورد.