به راحتی می‌توان گریه‌ی یک نوزاد را درآورد ولی اشک‌هایی که از چشم او می‌آید شاید نقش و استفاده‌های بالقوه از ویتامین‌های موجود در این مایع را روشن کند. مریم خاکساری، پژوهشگری متخصص در آزمایشگاه Chemical Advanced Resolution Methods (ChARM) در Michigan Tech نویسنده‌ی ارشد تحقیقی است که موضوع آن اخیراً در Experimental Eye Research منتشر شد.
هدف ما جستجوی زیست‌پذیریِ واحدهای قابل‌اندازه‌گیری از اشک برای ارزیابی تغذیه‌ای بود. بدن نمی‌تواند ویتامین تولید کند، بنابراین این موارد بازتابی از منایع غذایی در بدن هستند. این چیزی است که آن‌ها را تبدیل نشانگرهای خوبی برای سلامت غذایی می‌کند.
محققان روی دستگاه‌های میکروسیال یا نوارهایی بر پایه‌ی اشک کار می‌کنند که بتوان با هزینه‌ای کم تست‌های تغذیه‌ای را انجام داد؛ به ویژه برای جمعیت‌های در خطر. کمبودهای غذایی اغلب با نشانه‌ها درمان می‌شوند. گرچه پدیدار شدن نشانه‌ها به طور قابل‌ملاحظه‌ای در پشت ناکارآمدی در سطح شیمیایی با تأخیر مواجه می‌گردند.
در کودکان چنین نواقصی در تغذیه می‌تواند اثرات پایداری تا آخر عمر باقی بگذارد. به همین خاطر این محققان روی نوزادانی با رژیم غذایی ۱۰۰% مایع از شیرخشک یا شیر مادر تمرکز کردند تا ارتباط بین تغذیه‌ی والدین و نوزاد را درک کنند. اطلاعات تغذیه‌ای همچنین از والدین هم جمع‌آوری شده است تا دستیابی خانواده به غذاهای سالم نیز آشکار گردد.
آن‌ها نمونه‌های اشک و خون ۱۵ نوزاد چهارماهه را به همراه والدینشان آزمایش کردند. در کل، ویتامین‌های محلول در آب در نوزادان بیشتر است و بالعکس، ویتامین‌های محلول در چربی در والدین بالاتر می‌باشد. باید یادآور شدن که مادران تمایل بیشتری به داشتن نقص دارند. در کل، رابطه‌ای بین والدین و نوزادان وجود داشت و تیم ارتباطی را بین ویتامین‌های E و B نشان دادند. نوزادانی که با شیرخشک تغذیه می‌شدند استثنا محسوب می‌شوند و سطوح بالایی از ویتامین B را نشان می‌دهند. این کار مقدماتی است ولی امیدهایی برای ظاهر ساختن گرایش‌ها در سطوح ویتامینی اشک ایجاد می‌کند.
چون اشک ویتامین دارد، پس به صورت بالقوه آن را می‌توان جایگزین دیگر تست‌های کلینیکی نمود.
