هر کس پاسخ متفاوتی به تمرینات ورزشی میدهد، اگر ۱۰ نفر را انتخاب کنید و به مدت سه هفته در یک برنامهی تمرینی نشخص قرار دهید برخب از آنها به طور چشمگیری پیشرفت خواهند کرد در حالی که برخی دیگر تغییرات فیزیولوژیک خاصی را بروز نمیدهند. در برخی موارد حتی ممکن است تعدادی از افراد پسرفت نیز بکنند.
پیش از این، پژوهشگران تصور میکردند برخی افراد به تمرینات پاسخ نمیدهند به این معنی که تمرینات تأثیری در آنها ندارد. با این حال روز به روز تحقیقات بیشتری اشاره میکنند که این تصورات افسانهای بیش نیستند. مطالعهای که به تازگی انجام شدهاست، نشان میدهد افرادی که در نوع خاصی از تمرین پیشرفت نمیکنند به انواع دیگری از تمرینات پاسخ دادهاند – برخی افراد به تمرینات استقامتی طولانی بهتر پاسخ میدهند، برخی دیگر به تمرینات سرعتی – ولی نکتهی اصلی اینجاست که همهی افراد به حداقل یکی از آنها پاسخ دادهاند.
حال بر اساس مطالعهای که به تازگی در ژورنال Physiology منتشر شدهاست هر فردی به تمرینات ورزشی پاسخ میدهد. فقط برخیها باید بیشتر تلاش کنند تا نتایج آن را ببینند.
این بررسی بر روی ۷۸ نفر فرد بزرگسال سالم انجام گرفت و آنها را به پنج گروه تقسیم کرد که هر کدام از آنها یک، دو، سه، چهار یا پنج تمرین ۶۰ دقیقهای در هفته به مدت ۶ هفته را شامل میشد. بیشتر افرادی که یک روز در هفته تمرین میکردند پیشرفتی در آنها مشاهده نشد. اما در گروههای دوم و سوم نیز افرادی بودند که به نظر به تمرینات پاسخ نمیدادند. پژوهشگران تمامی آنهایی که به تمرین پاسخ ندادهبودند را در یک برنامهی ۶ هفتهای دیگر قرار دادند که شامل دو روز تمرین بیشتر در هفته بود. بنابراین کسانی که در ابتدا یک تمرین ۶۰ دقیقهای داشتند برنامهی آنها تبدیل به ۳ تمرین ۶۰ دقیقهای در هفته شد و آنهایی که هر هفته ۳ ساعت تمرین میکردند اکنون میبایست این میزان را به ۵ ساعت افزایش میدادند.
حداکثر قدرت و آمادگب قلبی-عروقی همهی افراد بهبود یافت. این امر نشان میداد احتمالاً ورزش “وابسته به دوز” است یعنی اگر بدن شما به تمرین پاسخ نمیدهد باید بیشتر تلاش کنید (مشخصاً نه به اندازهای که آسیب ایجاد کند).
به عقیدهی Michael Joyner، پزشک و پژوهشگر Mayo Clinic – که یکی از بهترین متخصصان در زمینهی تناسب اندام و عملکرد انسان است، [افزایش حجم تمرینات] بسیار دشوار به نظر میرسد اما این یافتهها به همان میزان هیجانانگیز نیز هستند گرا که حتی سطح متوسطی از آمادگی جسمانی هم محافظ بسیار مؤثری برای حفظ سلامتی و افزایش طول عمر است.
با این وجود دکتر Joyner به این نکته نیز اشاره میکند که بسیاری از افراد هماکنون به مقدار توصیه شده تمرینات، ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط در هفته، نیز نمیتوانند دستیابند. حتی اگر مردم بدانند افزایش مدت زمان تمرین میتواند تفاوت قابل ملاحظهای را ایجاد کند، در آنها انگیزهی کافی برای انجام آن ایجاد نمیشود.
ولی این واقعیت که در حال یادگیری بیشتر در این زمینه هستیم بسیار اهمیت دارد. در برخی موارد میتواند افراد را به رفتوآمد فعالتر ترغیب کند (مثلاً دوچرخهسواری یا راهرفتن تا محل کار به جای رانندگی). تحقیقات پیشین نشاندادهاند رفتوآمد فعال میتواند تأثیر قابل توجهی در کاهش وزن داشتهباشد.
زمانی که به مزایای انجام تمرینات مینگریم – مثل بهبود عملکرد قلبی-عروقی، کاهش استرس و بهبود خلقوخو – متوجه ارزشمندی آنها میشویم. دکتر Joyner میگوید:
اکثر افراد نیاز دارند مجموعهای از تمرینات مختلف را انجام دهند که در صورت امکان برخی از آنها با شدت بالا باشند اما موضوع کلیدی این است که هر کس هر روز حتماً فعالیتی داشتهباشد.