بسیاری از خصوصیات انقباض عضله را می‌توان با ایجاد تکان‌های عضلانی به‌خوبی نشان داد. برای این کار می‌توان عصبی را که به عضله می‌رود، دقیقاً تحریک الکتریکی کرد یا یک محرک کوتاه‌مدت الکتریکی به خود عضله وارد کرد. بدین ترتیب انقباضی واحد و ناگهانی به مدت کسری از ثانیه پدید می‌آید.
انقباضات ایزوتونیک و ایزومتریک
انقباضات ایزوتونیک موجب کوتاه شدن عضله نمی‌شوند در حالی که انقباضات ایزوتونیک در یک تانسیون ثابت، عضله را کوتاه‌تر می‌کنند. هرگاه عضله در حین انقباض کوتاه نشود، انقباض ایزومتریک صورت گرفته ، در حال یکه اگر عضله در حین انقباض کوتاه شود ولی کشش وارد بر آن ثابت بماند، انقباض ایزوتنیک صورت گرفته است.
در بررسی انقباض ایزومتریک، عضله در مقابل یک مبدل نیرو منقبض می‌شود، بدون آن که طول آن کاهش پیدا کند اما در بررسی انقباض ایزوتونیک، عضله در برابر یک بار ثابت کوتاه می‌شود.
ویژگی‌های انقباض ایزوتونیک به باری که عضله در مقابلش منقبض می‌شود و نیز به اینرسی بار تحمیلی بستگی دارد، اما از سوی دیگر، در بررسی انقباض ایزومتریک صرفاً به ثبت تغییرات نیرو در عضله می‌پردازیم.
ویژگی‌های تکانه‌های ایزوالیکتریک که از عضلات مختلف ثبت شده‌اند
بدن انشان عضلاتی با ابعاد مختلف دارد که از کوچک‌ترین آن یعنی عضلۀ رکابی در گوش میانی (که تنها چند میلی‌متر طول و یک میلی‌متر قطر دارد) تا عضلۀ بزرگ جهارسر که نیم‌میلیون بار بزرگتر از عضلۀ رکابی است، می‌توان نام برد. ضمناً قطر فیبرها ممکن سات به کوچکی ۱۰ میکرون یا به بزرگی ۸۰ میکرون باشد و نهایت این که، انرژتیک عضلات مختلف تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای با یکدیگر دارد. بنابراین تعجبی ندارد که ویژگی‌های مکانیکی انقباض عضلات در بین آن‌ها متفاوت است.
