برای اولین بار توالی یابی DNA با موفقیت در فضا انجام شد. Kate Rubins، فضانورد ناسا در طی این هفته موفق به انجام این آزمایش در ایستگاه فضایی بین‌الملل گشته است.
او از یک دستگاه توالی‌یاب دی ان ای فشرده که مینیون نام دارد استفاده کرده؛ این دستگاه در انگلستان ساخته شده است. “مینیون” در ماه جولای امسال به فضا ارسال شد تا فضانوردان بتوانند بیماری‌های خود را در آن جا تشخیص دهند و میکروب‌های بیماری‌زا را در ایستگاه فضایی بین‌الملل شناسایی کنند.
تولی‌یابی دی ان ای روشی است که در آن ترتیب قرارگیری ۴ واحد ساختاری ماده‌ی ژنتیک بررسی می‌شود و در نهایت مجموع آن‌ها اطلاعات ارگانیسم زنده را تشکیل می‌دهند. زمانی که دکتر Rubins کار را در حین انجام مأموریتش در مدار زمین انجام می‌داد، محققان همزمان با او آزمایش توالی‌یابی نمونه‌های مشابه را در زمین انجام می‌دادند. اهمیت انجام آزمایش، بررسی موقعیت در فضاپیما بود؛ به ویژه تعیین نقش جاذبه‌ی کم که تقریباً تنها تفاوت بین فضا و زمین در این مورد است.
استفاده از مینیون در محیطی بی‌وزن چالش‌هایی را به همراه دارد؛ از جمله پیدایش حباب‌های هوا در مایعی که برای آزمایش استفاده می‌شود.
حباب‌های هوا به سطح محلول می‌آیند و با سانتریفیوژ می‌توان آن‌ها را از بین برد، اما در فضا حباب‌ها ریاد قابل پیش‌بینی نیستند!
Sarah Castro-Wallace، مدیر پروژه برای این آزمایش:
توالی‌یابی در درون فضاپیما اطلاع از این را که در هر لحظه در محیط چه می‌گذرد برای کارکنان ممکن می‌سازد و ما را نیز قادر می‌سازد تا اینجا، روی زمین واکنش‌های مناسبی اتخاذ کنیم؛ مثلاً آیا لازم است جایی را پاک‌سازی کنیم یا کسی باید آنتی‌بیوتیک مصرف کند و… .
ما می‌توانیم امکانات ضدعفونی و آنتی‌بیوتیکی را در فضا در موقع مناسب تجدید کینم، اما زمانی که خدمه به آن طرف ایستگاه رفتند ما نیاز داریم تا بدانیم چه زمانی باید از منابع ارزشمندمان در آنجا استفاده کنیم و چه موقع به فکر حفظ آن باشیم!
