نیاز نیست کوهنوردان در تبت و هیمالیا از هیولای افسانه‌ای، “یِتی” بترسند؛ به جای آن، بهتر است اسپری ضد خرس با خود آورده باشند! آنالیزهای انجام شده روی ۹ نمونه‌ی DNA که ادعا می‌شود مربوط به “مرد برفی” است، نشان می‌دهد که هشت تا از آن‌ها مربوط به گونه‌های مختلفی از خرس‌های بومی منطقه می‌باشند.
در فرهنگ محلی نپال، یتی (yeti) موجودی غول‌پیکر است؛ چیزی بین بوزینه و انسان که پشت سرزمین‌های ساحلی هیمالیا زندگی می‌کند. ادعاهای این سال‌ها، فقط افسانه بودن یتی را زیر سؤال برده بود ولی علم از این ادعاها پشتیبانی نمی‌کرد.
بررسی‌‌های ژنتیکی پیشین بر روی چند نمونه تار مو که در هند و بوتان جمع‌آوری شده بودند، پیشنهاد می‌کرد که توالی کوتاهی از DNA میتوکندریال آن‌ها (ماده‌ی ژنتیکی که در اندامک نیروگاه سلول یافت و فقط توسط مادر منتقل می‌شود)، شبیه خرس‌های قطبی است. آن یافته‌ها نشان از آن داشت که نوع ناشناخته‌ای از خرس، احتمالاً دورگه‌ای از خرس قطبی و خرس قهوه‌ای، در هیمالیا سکونت داشته است.
برای حصول اطمینان از نتایج، زیست‌شناس تکاملی از دانشگاه ایالتی نیویورک، شارلوت لیندکویست، و همکارانش نگاهی دقیق‌تر به DNA میتوکندریایی نسبت داده شده به یِتی انداختند. محققان دیروز در Proceedings of Royal Society B گزارش کردند که هشت مورد از ۹ نمونه‌ی DNA مربوط به خرس بوده است. نمونه‌ی نهم هم گویی مربوط به سگ می‌باشد. مطالعاتی از این دست برای افسانه‌زدایی از علم کم نیست؛ تحقیق مشابهی چند سال پیش روی نمونه‌های ادعاییِ “پا گنده” در آمریکا شمالی انجام شد ولی رد DNA سگ و اسب و خرس از آن‌ها درآمد.
