تاکنون محققان زیادی برای بهبود بینایی افراد دارای ضعف بینایی و بیماری‌های چشمی، تلاش کرده‌اند. به عنوان مثال FDA نوعی ژن درمانی را برای بهبود بینایی تایید کرده‌است.
مقاله مرتبط: ژن‌تراپی برای درمان نابینایی؛ چگونه عمل می‌کند؟
درسال گذشته تیمی از محققان چینی، ما را به این هدف نزدیک‌تر کردند. این محققان فتورسپتورهای تخریب شده‌ی یک موش را با نوعی فتورسپتور مصنوعی جایگزین کردند و از این طریق بینایی را به موش بازگرداندند. فتورسپتور ساختار حسی چشم است که به نور واکنش می‌دهد. این فتورسپتورهای مصنوعی در واقع نانو سیم‌هایی از جنس تیتانیم دی‌اکسید و طلا هستند.
برای آزمایش کردن این رسپتورهای مصنوعی، محققان ابتدا رسپتورهای طبیعی چشم موش را با دست‌کاری ژنتیکی، تخریب کردند و پس از جایگذاری رسپتورهای مصنوعی در چشم، واکنش موش به رنگ‌های مختلف سبز، آبی و ماوراء بنفش را مورد بررسی قرار دادند.
این فتورسپتور مصنوعی هشت هفته در بدن موش‌ها باقی ماندند اما هیچ عارضه جانبی و آسیبی مشاهده نشد.
این پژوهش گرچه هوشمندانه طراحی شده بود اما تمام اطلاعاتی که محققان لازم داشتند را در اختیار آن‌ها قرار نمیداد. به عنوان مثال علاوه بر اینکه اطمینال از بازگشت بینایی موش بعد از جایگذاری گیرنده‌ها، دشوار بود؛ هیچ اطلاعاتی از وضوح بینایی موش در دسترس قرار نگرفت.
بنابراین احتمال دارد، فتورسپتور مصنوعی نتوانند دید رنگی کاملی ایجاد کنند. اما به نظر نمی‌رسد این موضوع نگرانی بزرگی برای افرادی باشد که از نابینایی رنج می‌برند.
نتایج این پژوهش راه را برای تلاش‌های بیشتر در این زمینه گشود و تکنیکی را معرفی کرد که می‌تواند پاسخگوی بسیاری از مسائل پزشکی در این زمینه باشد. این روش می‌تواند درمانی برای بیمای‌های دژنراتیو شبکیه مانند رتینیت رنگدانه (RP) و دژنراتیو ماکولا باشد.
به گفته‌ی National Eye Institute تقریبا یکی از هر چهار هزار نفر به RP مبتلا خواهد شد. بسیاری از افراد بالای ۶۰ سال در معرض دژنراتیو ماکولا قرار می‌گیرند و نیز خطر ابتلا به دژنراتیو ماکولا در افراد سیگاری دو برابر سایرین است.
مقاله مرتبط: دژنراسیون ماکولای خشک
با توجه به این پژوهش و پیشرفت‌های دیگری که در این زمینه مشاهده می‌شود، محققان امیدوار به یافتن راهی هستند تا بتوانند بینایی را به میلیون‌ها نفری که مشتاق دیدار دوباره جهان هستند، باز گردانند.
