دردنامه، هفته‌نامۀ مجازی “دکتر مجازی” است که منحصراً بر روی “درد” تمرکز دارد. دردنامه یکشنبۀ هر هفته منتشر خواهد شد.
جهان ما پوشیده از آب، خاک و … پوشش سبز است. گل‌ها و گیاهان صرف‌نظر از اهمیت زیست‌محیطی که دارند، حقیقتاً زیبا و آرامش‌بخش هستند و از این جهت امروزه در هر خانه‌ای حضور دارند. ولی بعضی از زیبایی‌ها بهتر است بکر و دست‌نخورده باقی بمانند. بعضی از جلوه‌های هستی فقط برای از دور دیدن ساخته شده‌اند. فاصلۀ خود را حفظ کنید. “درد” و مرگ در کمین است.
۱۰. کلم مرداب (Skunk Cabbage)
کلم مرداب گیاهی بزرگ و بدبو از خانوادۀ Aurum می‌باشد که در آمریکای شمالی می‌روید. این کلم همان‌طور که از نامش پیداست در مرداب‌ها رشد کرده و بوی بسیار بدی از خود متصاعد می‌کند که در اغلب اوقات با بوی یک اسکانک عصبانی (اسکانک‌ها برای دفاع از خود بوی بسیار بدی را متصاعد می‌کنند) اشتباه گرفته می‌شود تا این که گل‌های طلایی یا ارغوانی بزرگش از لابه‌لای برگ‌هایش رخ بنماید و شبهات را برطرف سازد! ظاهر گیاه شبیه به آرتیفکت‌های فضایی است (Alien Artifact، اشیاء عجیب‌و‌غریب متعلق به تمدن بیگانگان فضایی که در فیلم‌های علمی-تخیلی به وفور یافت می‌شود). هر چند بعضی از بخش‌های کلم مرداب خوراکی بوده و توسط بومیان آمریکا مصرف می‌شده‌اند، باید در نظر داشت که خوردن قسمت‌های غیرخوراکی این گیاه در مقادیر زیاد می‌تواند منجر به مسمومیت ناشی از کلسیم اگزالات (Calcium Oxalate) و مرگ شود. کلسیم اگزالات یک سم بسیار خورنده (Corrosive) است که می‌تواند بافت‌های بدن را سوزانیده و تخریب کند و هم‌چنین منجر به از کار افتادن اندام‌های داخلی شود.
۹. آلالۀ خزنده (Buttercup)
آلالۀ خزنده احتمالاً در ظاهر، معصوم‌ترین گزینۀ این لیست می‌باشد! گول ظاهر ظریفش را نخورید. این گیاه مرگ‌بار تقریباْ در همه‌جا حضور دارد. آلاله (از خزنده‌اش فاکتور بگیرید!) عموماْ در زمین‌های کم‌آب و لابه‌لای علف‌ها می‌روید. کودکان تا حد زیادی جلب این گل شده و از آن برای یک بازی نه چندان بچه‌گانه استفاده می‌کنند. هدف بازی این است که با تماس دادن این گل به پوست دوست‌تان باعث ایجاد یک قرمزی موقت در پوست وی شوید. قرمزی یا راش پوستی در پی آزاد شدن نوعی سم از گلبرگ‌های زردرنگ این گل صورت می‌گیرد. با این‌حال آلاله خطرناک‌تر از یک راش پوستی ساده است. این گیاه قادر است حیوانات علف‌خوار را (در صورت خورده شدن) مسموم کرده و عوارض شدیدی در لولۀ گوارش این موجودات ایجاد کند. در صورت بلعیده شدن توسط انسان، به دلیل مسمومیت اندام‌های داخلی و سیستم عصبی، مرگ دردناکی در انتظار فرد خواهد بود. زیبایی این گل صرفاً در چشم بیننده شکل می‌گیرد نه در ذات خود گیاه. لطفاً چشم‌هایتان را نشویید!
۸. گلپر غول‌آسا (Giant Hogweed)
گلپر غول‌آسا گیاه کابوس‌های شبانه است. در شرایطی که بیشتر گیاهان سمی تأثیرات خود را در صورت وارد شدن به لولۀ گوارش اعمال می‌کنند، یک لمس ساده برای گلپر کافی است تا آسیب دهشتناکی را به انسان وارد کند. این گیاه با ظاهر فضایی که دارد، برای اعمال تأثیر خود به یک جسم فرازمینی نیاز دارد؛ خورشید! گلپر غول‌آسا حساس‌به‌نور (Photosensitive) بوده و در صورت لمس شدن شیرۀ غلیظی ترشح می‌کند که به پوست می‌چسبد. به محض دریافت نور آفتاب، این شیرۀ نوعی واکنش شیمیایی را آغاز می‌کند که پوست و بافت‌های زیرین آن را سوزانده و موجب تشکیل زخم نکروزی بنفش (تا سیاه) رنگی می‌شود که می‌تواند تا چندین سال باقی بماند (گلپر بی‌رحم‌تر از گوشه‌گیر قهوه‌ای است). چیزی که باعث هرچه ترسناک‌تر شدن این گیاه می‌شود این است که تماس مقدار بسیار اندک از این شیره با چشم انسان، می‌تواند منجر به نابینایی دائم شود. گلپر غول‌آسا تا ارتقاع ۸ فوت (حدود ۲۴۰ سانتی‌متر) می‌تواند رشد کند. خوک‌ها نسبت به این گیاه ایمن هستند.
۷. کاماس مرگ (Death Camas)
در علف‌زار‌های مشرف به جنگل‌های بلوط آمریکای شمالی (مشابه جنگل‌های بلوط شایر (Shire)؛ ناحیه‌ای در دنیای ارباب حلقه‌ها که محل سکونت هابیت‌ها است) گیاهی خوراکی با گلبرگ‌های درخشان به نام کاماس، رشد می‌کند. مردم بومی این گیاه را به خاطر میوه‌های خوراکی سیب‌زمینی-مانندش کشت داده و به عنوان منبع نشاسته در رژیم غذایی خود از آن بهره می‌بردند. با این حال گونۀ دیگری از این سرده نیز در این نواحی می‌روید که ظاهری بسیار شبیه به کاماس خوراکی دارد. از نام Toxicoscordion venenosum کاملاً مشخص است که این گونه از سمی‌ترین گیاهان موجود در این کرۀ خاکی است (به دلیل این که نام گونه (Venenosum) صرف‌نظر از نام سرده، در لاتین به معنی “زهرآگین” است). تنها روش تشخیص کاماس مرگ از گونۀ خوراکی برای افراد غیرمتخصص، رنگ گلبرگ‌های آن است که کمی متفاوت‌تر از گونۀ خوراکی می‌باشد. همین تفاوت ظاهری جزئی کلید مرگ و زندگی است، چرا که بلعیدن حتی کم‌ترین مقدار ممکن از آن، با القای اختلالات خونی و از کار افتادن دستگاه‌های بدن، به مرگ آنی ختم می‌شود. تصور کنید که این گونه اصلاً چگونه کشف شده است!
۶. شیپور فرشته (Angel Trumpet)
این گیاه دیدنی بومی جنگل‌های آمریکای جنوبی است که حاوی سموم تاریک سه‌گانه: آتروپین (Atropine)، هیوسیامین (Hyoscyamine) و اسکوپولامین (Scopolamine) می‌باشد. برخلاف سایر اعضای این لیست، شیپور فرشته به خودی خود چندان خطرناک نیست؛ اما وای از آن روزی که دست انسان وارد کار شده و با آن سلاح‌های بیولوژیک بسازد. در سال ۲۰۰۷ مستندی با محوریت این گونه به نام “نفس شیطان کلمبیایی” (Colombian Devil’s Breath) ساخته شد. علت نیز استفادۀ باند‌های تبهکاری از سم اسکوپولامین در سلاح‌های بیولوژیک بود که تاثیرات مخربی روی سیستم عصبی مرکزی بر جای می‌گذارد. این گیاه هیپنوتیزم‌کننده با تأثیر بر سیستم عصبی، قربانی را نسبت به اعمالش ناآگاه می‌کند و این در شرایطی است که فرد کاملاً هشیار می‌باشد. در قسمتی از این مستند می‌بینیم که سارقان مسلح اسکوپالامین را به صورت فرد می‌پاشند و قربانی با اختیار خود در سرقت اموال خود به سارقان کمک می‌کند!
پی‌نوشت: قسمت دوم “این برگ‌های بی‌رحم” را یکشنبۀ هفتۀ بعد، در شمارۀ بعدی “دردنامه” بخوانید.
