هیچ سازنده‌ی اعداد تصادفی اثبات نشده که واقعاً اعداد رندم تولید کند؛ به جز این یکی که اعداد تصادفی کوانتومی می‌سازد. به لطف رفتارهای عجیب و غریب در دنیای کوانتوم، یک فوتون (ذره‌ی نور) می‌تواند در یک لحظه حائز دو حالت باشد. مثل وقتی که شیر یا خط بیاندازیم و سکه ایستاده بیافتد!
برای یک سکه دو حالت شیر یا خط بیشتر نداریم. همین حالت برای فوتون هم وجود دارد که با دو زاویه می‌تواند قطبیده (پلاریزه) شود و تا وقتی که آن را اندازه‌گیری نکنیم، معلوم نمی‌شود کدام یک است. این قانون، اساس دستگاهی است که پیتر بیرهورست در مؤسسه‌ی ملی استاندارد و تکنولوژی در بولدر آمریکا ساخته است.
بیشتر بخوانید: رایانش کوانتومی: نتیجه رقابت آلیس و باب بر سر تصاحب فوتون، تعیین‌گر خواهد بود!
او و همکارانش با استفاده از لیزر چندین جفت فوتون درهمتنیده تولید کردند که هر کدام از آن‌ها به یک دتکتور شلیک می‌شوند. هر کدام از فیلترها فقط به یک نوع فوتون با پلاریزاسیون خاص اجازه‌ی عبور می‌دهند.
دتکتورها ۱۸۷ متر از هم فاصله داشتند و تنها کمی قبل از برخورد فوتون‌ها فیلتر مورد نظر برای آن‌ها انتخاب شد. این کار برای اطمینان از آن انجام شد که حالت نهایی فوتون‌ها تحت تأثیر نیروهای خارجی نباشد؛ بنابراین، هیچ اطلاعاتی زمان لازم برای تبادل بین دتکتورها را ندارد. همچنین اگر فوتون‌ها درهمتنیده باقی بمانند، سندی است که نشان می‌دهد آن‌ها دستکاری نشده‌اند.
هر فوتون ۵۰ درصد شانس دارد تا بسته به این که هنگام رُمبیدن در چه حالتی است، از هر کدام از فیلترها عبور کند. فوتونی که از فیلتر عبور می‌کند یک است و دیگری صفر. این صفر و یک‌های تصادفی را می‌توان به صف کرد و در رمزنگاری استفاده نمود.
نرخ موفقیت آزمایش پائین بود. فقط ۱۰۲۴ بیت قابل استفاده با ۵۵ میلیون جفت فوتون. این عدد برای تصادفی بودن بازده سیستم کافی است ولی برای استفاده‌های عملی کافی نمی‌باشد.
