تصور این‌که یک نوجوان برای انجام هر چیزی تائید مادرش را بخواهد کمی دشوار است. اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که سهره های گورخر نر که بدنی رنگارنگ و آوار پیجیده‌ای دارند، زمانی آواز خواندن را از پدرشان بهتر فرامی‌گیرند که مادرشان سیگنال‌های تائید را برایشان ارسال کند. این اولین بار است که پرندگان آواز خوان از سیستم حافظه‌شان استفاده می‌کنند. یعنی به عبارتی از دستگاه ارتباطی‌شان برای یادگیری و قرار دادن آن‌ها در زمره‌ی جانوران هوشمند مانند گاومرغ، مارموسات و انسان قرار می‌دهد. بر اساس این یافته‌ها می‌توانیم در یابیم که آواز پرندگان آوازخوان به همین شیوه آموخته شوند و سهره های گورخر نمونه های خوبی برای مطالعه و پیشرفت در این زمینه هستند.
بیشتر بخوانید: آیا آواز پرندگان و صدای انسان ریشه‌های بیولوژیکی یکسانی دارند؟
Karl Berg بوم شناس پرندگان دانشگاهه تگزاس در Brownsville می‌گوی:
سهره های گورخر ماده نقش مهمی در یادگیری سهر های نر ایفا می‌کنند. این سهره ها حتی در رقابت بین یاد دهندگان آواز نیز نقش دارند.
سابقا دانشمندان بر این عقیده بودند که ماده های پرنده‌های غیر آواز خوان نقش مهمی در کسب آواز پرندگان داشتند. زیرا نرهایی که با ماده‌ی ناشنوا بزرگ می‌شدند، پیشرفت چندانی در زمینه‌ی آواز خواندن نداشتند.
محققان از مدتها قبل می‌دانستند که گاو مرغ‌های ماده کله قهوه‌ای که برای تائید آواز پرندگان نوجوان نر حرکت سریعی در بالهای جانبی خود انجام می‌دهند. (در سهره ها هماندد گاو مرغان تنها گونه‌ی نر آواز می‌خواند.) اغلب دانشمندان این ویژگی آواز در گاومرغان را به یک چیز عجیب و غریب تلقی می‌کنند، زیرا این پرندگان اغلب انگل خوانده می‌شوند. اما گاومرغان همانند سهره های گورخر، هردوشان تعامل اجتماعی بالایی داشته و از آوازشان بیشتر برای جلب توجه جفت استفاده می‌کنند و نه چیز دیگر. سرپرستان روان زیست شناسی دانشگاه Cornell عقیده دارند که آیا سهره های ماده نیز از نشانه های اجتماعی استفاده می کنند تا سهره های جوان بهترین ترانه های جلب جفت را یاد بگیرند؟
بیشتر بخوانید: ماده‌های جذاب به دوستان زشت خود برای پیدا کردن جفت کمک می‌کنند!
۵۵ روز طول می‌کشد تا سهره های گورخر نوجوان از پدرشان نحوه‌ی خواندن آواز ریتمیک را یاد بگیرند. Carouso-Peck و Goldstein 9 جفت از برادران سهره گورخر که تا ۳۵ روز توسط والدینشان نگهداری شده بودند و فقط از پدرشان آواز خواندن یاد گرفته بودند، انتخاب کردند. تا ۲۵ روز هر روز یک ساعت هر برادر توسط یک دوربین و مانیتور به صورت تنها در اتاق بودند و صدای خود را می‌شنیدند. زمانی که آواز می‌خواندند، محققان تصویری از یک سهره ماده‌ی غیر مرتبط (غیر خویشاوند) را پخش می‌کنند که بالهای خود را به نشانه‌ی تائید تکان می‌داد. آن‌ها این تصویر را برای سهره های دیگر که حتی آواز نمی‌خواندند نیز، پخش کردند.
هنگامی که پرندگان در روز ۹۰ بالغ شدند، دانشمندان آواز سهره های نر را با آواز پدرشان مقایسه کردند. پرندگانی که در پاسخ آواز خود بازخورد مادگان را دریافت کرده بودند، نسبت به همتایانشان بسیار دقیقتر بودند. در این پرندگان ۸/۹ (هشت نهم) آوازشان شبیه به پدرانشان بود. Goldstein می‌گوید:
ما نشان دادیم که سهره های گورخر نر جوان تنها آواز خواندن را با تقلید از یک جعبه‌ی خاص در سرش فرا نمی‌گیرد. اوین این صدا را از مادرش، یعنی کسی که عاشق آواز پدرش است و با هیجان آن را گوش می‌دهد، فرا می‌گیرد.
این یادگیری فعال بسیار شبیه به یادگیری صحبت کردن در نوزاد انسان است. دانشمندان اشاره کردهاند که مطالعه بر روی این سهره ها بهترین روش برای تحقیق اکتساب و یادگیری صحبت در سایر گونه‌ها است. برای سهره های نر جوان، تائید مادر به معنی این است که او در سرپرستی و کار خود در زندگی یعنی جذب جفت و تولید مثل موفق خواهد بود.
