گروهی بین‌المللی از متخصصان ادعا کرده‌اند که کلسترول عامل بیماری‌های قلبی در سنین بالا نیست و تلاش برای پائین آوردن آن با داروهایی نظیر استاتین‌ها وقت تلف کردن است!
بازبینی تحقیقی که شامل ۷۰۰۰۰ فرد می‌شد به این نتیجه رسید که ارتباطی بین چیزی که ما به طور سنتی کلسترول بد می‌نامیم و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبیِ قبل از ۶۰ سالگی وجود ندارد. این مطالعه که در BMJ Open journal (با IF 2.271) منتشر شده است ادعا دارد ۹۲% افراد با کلسترول بالا، عمر طولانی‌تری داشته‌اند.
نویسندگان این تحقیق بر این باورند که باید دستورالعمل‌ها برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی و آترواسکلروز تغییر یابد. به نظر آن‌ها فوائد استفاده از استاتین‌ها مورد اغراق قرار گرفته است. این نتایج تردید فوری سایر آکادمی‌ها را به همراه داشته که درباره‌ی توازن آن شک کرده‌اند.
کلسترول بالا به طور شایع با رژیم غذایی ناسالم و به‌ویژه خوردن مقادیر بالای چربی اشباع و استعمال دخانیات ارتباط دارد. کلسترول در خون در اتصال با مولکولی به نام لیپوپروتئین‌هاست که عادت کرده‌ایم نام آن‌ها را کنار نام بیماری‌های قلبی عروقی مثل بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، بیماری شریانی محیطی و بیماری آئورتی بشنویم. این یافته‌ها نشان می‌دهد که بزرگسالانی که کلسترول بد یا LDL بالاتری داشتند، بیشتر عمر کردند و کمتر دچار بیماری قلبی شدند.
مقاله‌ی مرتبط: میزان کلسترول؛ اعداد چه معنایی دارند؟
کلسترول یکی از حیاتی‌ترین مولکول‌های بدن است که از عفونت، سرطان و درد ماهیچه‌ای و دیگر عارضه‌ها در بزرگسالی جلوگیری می‌کند. به نظر این محققان پائین آوردن کلسترول با دارو برای پیشگیری اولیه از عوارض قلبی عروقی در افراد بالای ۶۰ سال، هدر دادن وقت و منابع می‌باشد. با این وجود، تغییر در سبک زندگی تنها راه مهم برای داشتن زندگی با کیفیت مناسب می‌باشد.
با این حال پروفسور Colin Baigent، اپیدمیولوژیست دانشگاه آکسفورد بر این باور است که مطالعه ضعفی جدی دارد و در نتیجه‌ی آن به نتیجه‌گیری کاملاً اشتباهی رسیده است.
شخص دیگری که شک خود را در این باره مطرح کرده دکتر Tim Chico کاردیولوژیست است. او می‌گوید که اگر مطالعه‌ای تصادفی ایجاد شود که در آن بیماران مصرف‌کننده‌ی استاتین و دارونما مقایسه شوند بیشتر قانع خواهد شد. خیلی از مطالعات قلبی نشان داده است که کلسترول بالا خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد و با کاهش کلسترول در بیماران می‌توان این خطر را کاهش داد.
مطالعات بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از دارو برای کاهش کلسترول خطر بیماری قلبی را در افراد مسن کاهش می‌دهد و این یافته‌ها متقاعدکننده‌تر از مطالعه‌ی حال حاضر می‌باشد. بنیاد قلب بریتانیا نیز تحقیق را مورد سؤال قرار داده و بر این نکته تأکید کرده است که ارتباط بین کلسترول LDL بالا و مرگ در سنین بالا، تشخیصش سخت‌تر است؛ چون با افزایش سن فاکتورهای بیشتری سلامت کلی را تعیین می‌کنند.
چیزی در این تحقیق نیست که از پیشنهاد نویسندگان آن مبنی بر تردید در نقش کلسترول LDL به عنوان عامل اصلی بیماری قلبی یا تغییر در دستورالعمل‌ها برای کاهش آن در بزرگسالان پشتیبانی نماید.
بیماری قلبی | در یک نگاه
بیماری قلبی کرونری (CHD) توسط ساخته شدن مواد چرب در دیواره‌ی شریان‌های اطراف قلب بروز می‌کند. ساخته شدن این ذرات چرب باعث می‌شود شریان‌ها باریک‌تر شده و جریان خون را به قلب محدود می‌کند. این پروسه آترواسکلروز یا تصلب شرائین نام دارد.
این عارضه توسط شماری از عوامل ایجاد می‌شود که شامل استعمال دخانیات، کلسترول بالا، پرفشاری خون و دیابت است. دیگر ریسک فاکتورها شامل چاقی و سابقه‌ی خانوادگی CHD می‌شود.
نشانه‌ها می‌تواند شامل مواد زیر باشد:
- درد سینه که می‌تواند معتدل، شبیه به احساس ناراحتی هنگام سوءهاضمه باشد.
- اگر شریان‌ها کاملاً به این واسطه بسته شوند، حمله‌ی قلبی شایع خواهد بود.
- تپش قلب
- تنگی نفس غیرمعمول
درمان بیماری قلبی:
علاجی برای بیماری قلبی وجود ندارد اما درمان‌هایی برای کمک به مدیریت نشانه‌ها و کاهش خطر هر گونه مشکل اضافی در دسترس می‌باشد. درمان‌های اصلی عبارتند از:
- تغییرات در سبک زندگی؛ ورزش بیشتر، غذای سالم و عدم استعمال دخانیات می‌تواند به پیشگیری از مشکلات بیشتر کمک نماید.
- دارودرمانی؛ هدف این داروها کاهش فشار خون و گشاد کردن عروق می‌باشد. این داروها شامل بتابلاکرها، نیترات و مسدودکننده‌های کانال کلسیمی هستند.
- جراحی؛ اگر نشانه‌ها با دو مورد قبلی کنترل نشوند، روش‌های جراحی برای باز کردن عروق و بایپس شریان‌های مسدود در دسترس خواهد بود.
منبع: NHS
