محققان در یافته‌اند که افراد شرکت کننده در مطالعه، بعد از خوابیدن توانایی کمتری نسبت به زمان نخوابیدن، برای غلبه بر یک خاطره ی بد دارند.
در حالت کلی، خواب به افراد کمک می‌کند که اطلاعات طول روز را پردازش کرده و در حافظه‌ی خود ذخیره کنند . تحقیقات جدید نشان می دهد که این فرآیندهای ثابت کردن حافظه در طول خواب، باعث سخت شدن فراموش کردن خاطرات منفی که افراد تمایل زیادی به یادآوری آن ندارند، می‌شود.
طبق گفته‌ی یونژه لیو، دانشجوی دکترای علوم اعصاب در دانشگاه کالج لندن، مطالعات نشان می دهد که افراد باید سعی کنند قبل از خواب هرگونه بحثی که داشته‌اند را رفع کنند و با حالت عصبانیت خود به رختخواب نروند.
در این تحقیق، محققان از ۷۳ نفر خواستند که به ۲۶ عکس از صورت های خنثی (نه خوشحال و نه ناراحت) نگاه کنند . هریک از این تصاویر با یک عکس ناراحت کننده مانند یک جسد، کودکی گریان یا افراد زخمی مرتبط شده بودند .اینگونه، افراد دریافتند که بین هر چهره با عکس غم انگیز ارتباط برقرار کنند.
کمی بعد محققان تعدادی از چهره‌ها را دوباره به افراد نشان دادند و از آنان خواستند که خاطرات مربوط به عکس های جانبی را حذف یا فراموش کنند .به طور مشخص، ۹ درصد افراد، عکس های مقایسه شده با تصاویر اصلی که محققان قبل تر به آنان نشان داده بودندرا، کمتر به یاد آورده و یا به یاد نمی‌آوردند.
محققان این آزمایش را مجددا روز بعد، بعد از اینکه شرکت کنندگان یک شب به خواب رفتند، انجام دادند و دریافتند که شرکت کنندگان با مشکل بیشتری برای فراموش کردن تصاویر ناراحت کننده مواجه هستند .به طور مشخص تنها ۳ درصد افراد آن تصاویر را کمتر به یاد آورده و یا به یاد نمی آوردند.
این مطالعات نشان دادند که خوابیدن باعث می شود، افراد توانایی کمتری در فراموش کردن خاطراتی که تمایلی به یادآوری آنان ندارند، داشته باشند.
به علاوه دانشمندان اسکن مغزی بر روی شرکت کنندگان در طول فرآیند حذف و فراموش کردن خاطرات انجام دادند و آن را در هر دوحالت قبل از خواب و بعد از خواب تهیه کرده و در آخر با هم مقایسه کردند.
طبق مقاله ارائه شده در ژورنال ارتباطات طبیعی، مقایسه نشان داد که تفاوتی وجود دارد :هنگامی که قبل از خواب از افراد خواسته می شود خاطرات منفی خود را فراموش کنند، قسمت هیپیوکامپ مغز(مرکز حافظه ی مغز) بیشتر از همه ی قسمت ها درگیر می شود . اما بعد از خوابیدن افراد سایر قسمت های مغز به همان نسبت درگیر می شوند.
این یافته‌ها ممکن است که منتج به یک فهم بهتر از اختلال استرس بعد از آسیب، که در آن فرد در فراموشی خاطرات آسیب وارده ناتوان است، شود.
یکی از اشکالات این تحقیق انجام شدن آن صرفا بر روی مردان بود . به نظر می‌رسد که مکانیسم های فراموشی خاطرات در زنان و مردان یکی باشد ما برای اطمینان و تایید بیشتر این مدعا، مطالعات و تحقیقات بیشتری نیاز است.
