مطالعات بر روی خود تخریبی سلولها در انسانها و گیاهان می‌تواند به توسعه درمانهایی برای بیماری‌های زوال عصبی و مغزی و همچنین ایجاد گیاهان مقاوم به بیماری منجر شود.
مطالعه‌ای که توسط پروفسور بوشان کوب از دانشگاه کوئینزلند انجام شده‌است، وظیفه‌ی پروتئینهای مشخصی را در خودکشی سلولی آشکار ساخته است.
پروفسور کوب گفت: “ارگانیسمهای متعدد مانند انسانها و گیاهان بمنظور حفظ حیات، سلولهایی دارند که با هدف مفید واقع شدن برای ارگانیسم، خودکشی می‌کنند. این، یک جزء کلیدی از پاسخ ایمنی ماست –سلولهای آلوده در اغلب اوقات مرتکب خودکشی می‌شوند تا ارگانیسم عالی‌تر به حیات خود ادامه دهد. نکته شگفت آور این است که مطالعه پروتئینهای دخیل در فرآیند مرگ سلولیِ نورونها انسان، به کشف چگونگی وقوع مرگ سلولی در گیاهان منجر شده‌است. ما دریافته‌ایم سلولهای انسانی و گیاهی از مسیرهای مشترکی برای خودکشی سلولی بهره می‌بنرد.”
تیم مطالعه از ترکیبِ زیست شناسی ساختاری، بیوشیمی، نوروبیولوژی و علوم گیاهی بمنظور بررسی سلولها و پروتئینها استفاده کرده‌اند که زمینه‌ای برای نوآوری‌های خارق العاده فراهم می‌آورد.
پروفسور کوب اذعان داشت: “بیماری‌های زوال عصبی میلیونها نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داده و بنا بر دلایل مختلفی رخ می‌دهند، ولی آنچه که آنها را بهم مرتبط می‌سازد، تخریب سلولهای مغزی است. یک پروتئین مخصوص با عنوان SARM1 برای این تخریب سلولهای مغزی در بسیاری از بیماری‌های زوال عصبی، ضروری است.”
وی اذعان داشت: “ما اطلاعات حیاتی در مورد این پروتئین که ساختار سه بعدی آن را آشکار می‌سازد، بدست آورده‌ایم که توسعه داروهایی را که می‌توانند این تخریب را آهسته‌تر ساخته یا به تاخیر بیندازند، سرعت می‌بخشد.”
همچنین فهم بهتر از فرآیندهای مرگ سلولی می‌تواند به ایجاد گیاهان مقاوم به بیماری منجر شود که تولید محصول را تقویت کرده، میزان پسماند را کاهش داده و امنیت غذایی را ارتقا می‌دهند.
بیشتر بخوانید: https://virtualdr.ir/2019/02/27/%d9%88%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86-d-%d9%88-%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85%d8%aa-%d9%85%d8%ba%d8%b2/
“امنیت غذایی، یک مشکل در حال گسترش است در سراسر جهان است. بیماری‌های گیاهی هر ساله نزدیک به ۱۵ درصد گیاهان را حتی پیش از برداشت، از بین می‌برند. ژنهای مقاومت گیاهی بخصوصی می‌توانند گیاهان را از بیماری‌های محافظت کنند، ولی نحوه عملکرد محصول این ژنها، تقریبا ناشناخته است. یکی از اجزای این مقاومت، همانند نورونهای انسانی، خود تخریبی سلولهای آلوده است. با کسب اطلاعات از چگونگی رخداد این فرآیند در نورونها، ما قادر بودیم نحوه‌ی ایجاد مقاومت در گیاهان را دریابیم. این، ما را یک گام به ایجاد ژنهای مقاومت مصنوعی و کارآمد که می‌توانند بمنظور فراهم کردن حفاظت بیشتر در مقابل بیماری‌های گیاهی مورد استفاده قرار گیرند، نزدیک‌تر می‌سازد.”
این مطالعه در نشریه Science منتشر شده‌است.
