اساس مولکولی قوه‌ی بینایی کشف شد

این یافته ها نشان می دهد که چگونه سیگنال های فوتون (ذرات نور) در چشم تقویت می شوند.
مهمتر از همه ، این مطالعه این دیدگاه را که چگونه بزرگترین خانواده پروتئین های غشای سلولی – گیرنده های همراه پروتئین G (GPCR) – در انسان کار می کنند.
یانگ گو پژوهشگر این تحقیق گفت “این پروتئین‌ها تقریباً در تمام فرآیندهای بیولوژیکی بدن انسان دخیل هستند – “نحوه درک نور ، طعم‌ها، بو ، یا چگونگی تنظیم ضربان قلب و انقباض ” – همچنین آنها سلول هدف برای بیش از ۳۰٪ داروهایی هستند که امروزه استفاده می شود ، “
بیش از ۸۰۰ GPCR در انسان وجود دارد که حدود ۲۰ پروتئین G مختلف را سیگنال دهی می‌کنند. GPCR وظیفه سنجش طیف گسترده ای از سیگنال های خارجی – مانند هورمون ها ، نور و حس بو و طعم – و پاسخ های مربوطه را در داخل سلول دارند.
در دید مهره داران ، رودپسین GPCR قادر است سیگنال را تنها از یک فوتون تشخیص دهد و از طریق فعال شدن پروتئین G ترانسدوسین و اثرات پایین دست ، آن را ۱۰۰۰۰۰ بار تقویت کند.
محققان از میکروسکوپ کریو الکترون برای به دست آوردن ساختارهای با وضوح اتمی از مجموعه رودپسین-ترانسوسین استفاده کردند.
این ساختارها نه تنها مبنای مولكولی دید مهره داران را آشکار می‌كنند ، بلكه یك مکانیسم قبلاً ناشناخته را نیز در مورد چگونگی فعال كردن پروتئین های GتوسطGPCR را نیز به طور کلی نشان می دهند.
Sekar Ramachandran ، پژوهشگر ارشد آزمایشگاه Cerione گفت: “آنچه ما از این ساختارها در سطح اتمی آموختیم ممکن است به طور گسترده تر در سایر سیستم های سیگنالینگ GPCR نیز قابل مشاهده باشد.”
محققان با کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی اتصال گیرنده های مختلف با پروتئین های مختلف G ، می توانند درمورد طراحی داروهایی که بطور خاص سیگنالینگ GPCR را تنظیم می کنند ، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
یانگ گفت ، بسیاری از عوارض دارویی هنگامی رخ می دهد که روش های درمانی به اندازه کافی اختصاصی نباشند و هردوی مسیرهای مضر و مفید را مورد هدف قرار دهد.