مقاله‌ای در دوم اکتبر ۲۰۱۹ در مجله‌ی پزشکی Neurology منتشر شده است. این مقاله می‌گوید جوانانی که افت درآمد سالانه تا ۲۵٪ یا بیشتر را تجربه می‌کنند، بیشتر در معرض مشکلات فکری و کاهش سلامت مغز در میانسالی قرار دارند.
نویسنده‌ی این مقاله، لسلی گرست (Leslie Grasset)، فارغ‌التحصیل مرکز تحقیقات اینسرم (Inserm Research center) در بوردئوکس فرانسه می‌گوید: «نوسانات درآمد از سال ۱۹۸۰ تا کنون، همواره رکورددار تاریخ است. روز به روز به شواهد مبنی بر اثرات آن بر سلامت انسان افزوده می‌شود. با این حال سیاست‌هایی که هدف هموار کردن تغییرات پیشبینی نشده درآمد را دارند، در بسیاری کشورها، رو به ضعیف شدن هستند. مطالعه‌ی ما شرکت‌کنندگانی را در ایالات متحده دنبال کرد. این شرکت کننده‌ها در اواخر دهه‌ی ۲۰۰۰ بی‌ثباتی اقتصادی را تجربه کرده بودند. نتایج ما نشان می‌دهد که هرچه نوسانات درآمد و افت درآمد افراد بیشتر باشد، سلامت مغز افراد در سنین میانسالی کاهش پیدا می‌کند.»
این مقاله ۳,۲۸۷ نفر بین سنین ۲۳ تا ۳۷ سال را در ابتدای مطالعه در نظر گرفت و آنها را برای مطالعه‌ی خطر ابتلا به بیماری‌های عروق کرونری در جوانان، ثبت‌نام کرد. این مطالعه نژادهای متفاوتی را در نظر گرفت. این افراد درآمد سالیانه‌ی خانواده‌ی خود را پیش از پرداخت مالیات، هر سه الی پنج سال گزارش می‌دادند. این کار به مدت ۲۰ سال، از۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ انجام شد.
محققان درصد افت درآمد افراد را در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ اندازه‌گیری کردند. براساس میزان افت درآمد، افراد به سه دسته تقسیم شدند: ۱,۷۸۰ نفر با افت درآمد مواجه نشدند، ۱,۱۰۸ نفر یکبار تجربه‌ی افت ۲۵% یا بیشتر درآمد را تجربه کردند و در دسته‌ی سوم ۳۹۹ نفر حداقل دو بار با افت درآمد مواجه شده‌بودند.
افراد مورد مطالعه تست تفکر و حافظه دادند. براساس نتیجه‌ی تست، چگونگی انجام وظایف و مدت زمانی که آنها برای انجامشان نیاز دارند سنجیده شد. در یکی از تست‌ها، به شرکت‌کننده‌ها کلیدهایی داده شد و به آنان گفته شد که کلیدهای شماره ۱ تا ۹ را با نمادهایی جفت کنند؛ سپس به آنها لیستی از شماره‌ها داده شد تا نمادهای مربوط به آنها را یادداشت کنند.
محققان متوجه شدند افرادی که دو بار یا بیشتر سابقه‌ی افت درآمد داشته‌اند، عملکرد ضعیف‌تری در انجام تست‌ها از خود نشان می‌دهند. به طور میانگین، تست این افراد از کسانی که هیچ افت درآمدی را تجربه نکرده‌اند، ۳.۷۴ امتیاز کمتر بود.
گرست می‌گوید: «هر فرد به طور میانگین طی فرآیند پیری، ۰.۷۱ امتیاز کاهش عملکرد را تجربه می‌کند؛ و این به عنوان مرجع ما در نظر گرفته شد.»
محققان عوامل دیگری که می‌تواند بر مهارت فکر کردن تاثیر بگذارند را مثل فشار خون بالا، سطح تحصیلات، فعالیت بدنی و مصرف سیگار، با نتایج به‌دست آمده وفق دادند. در پایان بیست سال، هیچ تفاوتی در گروهی که حافظه‌ی کلامی آنها بررسی شد، دیده نشد.
در ابتدای مطالعه، مغز ۷۰۷ شرکت‌کننده با MRI بررسی شد و بیست سال بعد، حجم کلی مغز و هم‌چنین حجم بخش‌های مختلف آن به طور جداگانه، اندازه‌گیری شد.
محققان دریافتند که به نسبت افرادی که هیچ افت درآمدی نداشتند، مغز افرادی که دو بار یا بیشتر افت درآمد داشته‌اند، حجم کمتری دارد. در واقع ارتباط بین بخش‌های مختلف مغز، کمتر شده است.
گرست می‌گوید: «ممکن است توضیحات زیادی وجود داشته باشد که چرا درآمد بی‌ثبات می‌تواند بر سلامت مغز تاثیر بگذارد؛ به طور مثال، افراد با درآمد بی‌ثبات و پایین، به میزان کمتری به مراقبت‌های مغزی باکیفیت دسترسی دارند. مطالعه‌ی ما ثابت نمی‌کند که افت درآمد موجب کاهش سلامت مغز می‌شود؛ بلکه تاکید می‌کند که به مطالعات بیشتری در این حوزه نیازمندیم. و باید نقش عوامل اجتماعی و مالی را که در سلامت مغز موثر هستند سنجیده شود. این احتمال وجود دارد که ثبات درآمد بتواند نقش مثبتی در سلامت مغز بازی کند و سیاست‌های در جامعه گسترش یابد که ثبات درآمد را برای افراد تامین کند؛ مثل بیمه‌ی بیکاری.»
