تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ترکیبی از مدارهای مغزی در افرادی که دچار لکنت زبان هستند تغییر می‌کند.با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری که متابولیسم سلول‌های مغزی را نشان می دهد دانشمندان پی بردند که بروز تغییرات در مناطقی از مغز که در گفتار، توجه و احساسات درگیر هستند با لکنت زبان در ارتباط است.لکنت زبان تکرار غیر ارادی صداها، هجا و یا کلمات در هنگام صحبت کردن است.
روش تصویربرداری که برای مطالعه استفاده شد به عنوان طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی پروتون (MRS) شناخته می شود.دکتر برادلی پترسون، نویسنده این مطالعه و مدیر موسسه Developing Mind در بیمارستان کودکان لس‌آنجلس، می‌گوید:
این یک اقدام مهم برای اندازه‌گیری تراکم بافت(عصبی) در مدارهاست که به درستی توسعه نیافته است.علاوه بر این مشخص می‌کند که میزان ناهنجاری‌ها با شدت لکنت زبان مرتبط است و این راهی را برای پیشرفت مداخلات فراهم می‌کند.
با توجه به انجمن ملی لکنت زبان آمریکا این وضعیت حدود یک درصد مردم جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و از سنین ۲ تا ۵ سال شروع می‌شود.پسران بیشتر از دختران به آن مبتلا می‌شوند ولی در بیش از ۸۰ درصد کودکان پیش‌دبستانی که لکنت زبان دارند وضعیت حاد می‌شود.اشکال مختلف گفتار درمانی می‌تواند به بهبود بیماری کمک کند.
پترسون و همکارانش از مغز ۴۷ کودک و ۴۷ بزرگسال که برخی لکنت زبان داشتند و برخی فاقد آن بودند تصویربرداری MRS انجام دادند.پژوهشگران دریافتند که مناطق مغزی تحت تاثیر قرار گرفته در لکنت زبان شامل شبکه تولید گفتار و به اصطلاح شبکه حالت پیش‌فرض است که در تنظیم توجه درگیر می‌باشد.همچنین شبکه عاطفی حافظه نیز جزو این مناطق است که در تنظیم احساسات نقش دارد.
دکتر پترسون بیان می‌دارد:
برخلاف تحقیقات قبلی که از روش تصویربرداری MRI عملکردی استفاده می‌کردند این مطالعه برای اولین بار اطلاعات مختلفی از مغز را ارائه کرد.این مطاله آنچه ما پیش بینی می‌کردیم را اثبات کرد.من از شدت قدرت یافته‌ها شگفت‌زده شدم.من فکر می‌کنم این روش تصویربرداری یک روش قدرتمند است.
دکتر پترسون همچنین مدیر بخش روانپزشکی کودک و نوجوان در دانشکده پزشکی Keck در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است.
جین فریزر (Jane Fraser) مدیر بنیاد لکنت زبان آمریکا اشاره می‌کند:
تحقیقات قبلی ارتباطی نیز میان لکنت زبان و احساساتی مثل اضطراب ایجاد کرده بود.بنابراین هیچ چیز جدیدی در اینجا وجود ندارد ولی نکته جالب این است که این مطالعه یک دیدگاه جدید از آن است.مردم می‌بینند که تمام مغز در لکنت زبان شرکت می‌کند.
فریزر برای اسم پژوهش استثنا قائل شد.در این مطالعه به جای اختلال رشدی از لکنت زبان به عنوان اختلال عصبی یاد شده است.این به این دلیل است که در هشت نفر از ده کودکی که دچار لکنت زبان می‌شوند این بیماری شدت می‌گیرد.
فریزر می‌گوید:
یکی از نتایج این تحقیق این است که مداخله زودهنگام مهم است.مورد دیگر این است که فکر نکنید کودکتان نمی‌تواند از چیزی رها شود و ناامید نشوید چون ما می‌دانیم که باتوجه به شکل‌پذیری مغز امید زیادی وجود دارد.
این پژوهش به تازگی در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده‌است.
